பேரன்பின் கடும் பசுமையேறிய பெருவனம்.

Author: மணி செந்தில் Page 50 of 55

திருமாவளவன் விளைவு…..

தொல்.திருமாவளவனின் உண்ணாநிலை அறப்போராட்டத்தால் தமிழகத்தில் கொஞ்சம் மங்கி இருந்த ஈழ ஆதரவு மீண்டும் உணர்வுத் தளத்திற்கு திரும்பி இருக்கிறது.மீண்டும் சமூக அமைப்புகள்,மாணவர் இயக்கங்கள் ஆகியவை போராட்ட அறிவிப்புகளை வெளியிட்டு இருக்கின்றன.. பட்டாளி மக்கள் கட்சி இன்று அரசு அலுவலகங்கள் முன்னால் ஆர்பார்ட்டம் நடத்தியது. வரும் 23 ஆம் தேதி போராட்டம் அறிவித்துள்ளது. அனைந்திந்திய மாணவர் பெருமன்றம் உட்பட மாணவர் அமைப்புகள் நாளை கல்லூரி புறக்கணிப்பை அறிவித்துள்ளன.

தாயக தமிழகத்தில் இருந்து எழும் குரல்கள்,நடத்தப் படும் போராட்டங்கள் ஈழச்சகோதரர்களுக்கு மிகப் பெரிய துயரத்திலும் ஆறுதலாக அமையும் என்பதில் அய்யமில்லை. திருமாவாளவனின் உண்ணாவிரத அறப்போர் தனது நோக்கத்தை முழுமையாக எட்டி விட்டதாக சொல்லலாம். திருமாவளவனின் உண்ணாவிரதம் மக்கள் மத்தியில் உணர்வலைகளை அவர் நினைத்தவாறே எழுப்பியது. ஆங்காங்கு நிகழ்ந்த பேருந்து எரிப்புகளை தவிர இந்த போராட்டம் தனது மையப்புள்ளியை நோக்கி நகர்ந்து முடிந்தது.

கலைஞர் அனைத்து கட்சி பிரமுகர்களுடன் டெல்லியில் மன்மோகன் சிங்கினை சந்தித்து தமிழக மக்களின் உணர்வுகளை வெளிப்படுத்த முயன்று தோற்றதில் இருந்து தமிழக மக்கள் உணர்வு ரீதியிலான இந்த பிரச்சனையில் தேங்கி நின்றார்கள் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். கிளிநொச்சி வீழ்ந்தது..ஆணையிறவும் அகன்றது …என்றெல்லாம் தினமலம் உள்ளிட்ட ராஜபக்சே ரசிகர் பட்டாளங்கள் அட்டகாசமாக செய்திகள் வெளியிட நமது மனங்கள் வெம்பி ததும்பின. அந்த நேரத்தில் தான் திருமா தனது ஆயுதத்தை சரியாக பயன்படுத்தினார். மீண்டும் ஆக்ரோஷமாக தமிழகம் தனது உணர்வுகளை வெளிப்படுத்த துவங்கி உள்ளது. உயர்நீதிமன்றம் முதல் கீழமை நீதிமன்றம் வரை வழக்கறிஞர்களும் போராட துவங்கி உள்ளனர். எல்லா நிலைகளிலும் உணர்வலைகள் உசுப்பப் பட்டுள்ளன.

இங்கு போராடி என்ன பயன் என்று சிலருக்கு தோன்றலாம். ஒரு இன அழிப்பை…அதுவும் நாம் பிறந்த இனம் ..நம் கண் முன்னாலேயே சிறுக சிறுக அழிவதை மெளனமாக பார்ப்பது சிங்கள பேரினவாதத்தை விட கொடுமையான ஒன்றாகும். ஆங்காங்கே வெடிக்கும் மக்கள் போராட்டங்களை நம் மத்திய அரசு மட்டும் கவனிக்க வில்லை..உலகச் சமூகமே கவனித்து வருகிறது… தனது தொப்புள் கொடி உறவுகளை பலிக் கொடுக்கும் வேளையிலும் கூட நாம் மவுனித்து, கண் மூடி, கைக் கட்டி நின்றோமானால் எதிர்காலம் நம் மேல் ஏறி நின்று காறித் துப்பாதா…?

தன் சகோதரியின் வயிற்றில் இருக்கும் சிசுவினை கூட கிழித்து எடுத்து தரையில் அடித்து கொன்று உதிரம் குடிப்பதை கூட நம்மால் மவுனமாக பார்க்க முடிகிறது. நம் வீட்டு பெண்களை நம் முன்னால் கதற கதற கற்பழித்து கொல்லும் போது கூட நம்மால் தொலைக்காட்சி இன்பத்தில் காதுகளை பொத்திக் கொள்ள முடிகிறது..கொத்து கொத்தாய் மடியும் நம் வீட்டின் குழந்தைகளின் பிணங்கள் கனவில் வந்தால் கூட நம்மால் அதை ஒதுக்கி வைத்து விட்டு உல்லாசமாக வாழ முடிகிறது. குற்ற உணர்ச்சியால் உறுத்தாத மனதோடு மானாட மயிலாட வில் மனதை பறிக் கொடுக்க முடிகிறது…இதையும் மீறி நம்மை உசுப்ப ஒரு திருமாவளவனின் தியாகம் இங்கே தேவைப்படுகிறது.

வெட்கமாக இல்லையா தோழர்களே..?நிலமிழந்து, வீடிழந்து, வாழ்விழந்து..இறுதியாக உயிரும் இழந்து வருகின்ற ஒரு சமூகத்தை மனித இனமாக கூட கருதாமல் கைக் கட்டி வேடிக்கை பார்ப்பதோடு மட்டுமில்லாமல் இன அழிப்பு நடவடிக்கைகளுக்கு உலக சமூகம் ஆதரவும் ஆயுதமும் வழங்கி வருவதை நாம் காண்கிறோம்.

அந்த மக்கள் செய்த தவறு தான் என்ன..? தமிழர்களாய் பிறந்ததது தான். வரலாற்றில் யூத இன அழிப்பினை ஹிட்லர் என்ற ஒரு தனி மனிதன் முன்னெடுத்தான் .ஆனால் தமிழின அழிப்பினை உலக சமூகமே முன்னெடுத்து செல்கிறது. அந்த இன அழிப்பு படையின் தளபதியாக நம் மத்திய அரசு செயல்படுகிறது. இந்நேரம் கொல்லப்படுவது மலையாளிகளோ, கன்னடர்களோ ஆக இருந்தால் இந்நேரம் இந்தியா தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள தலையீட்டே தீர வேண்டிய சூழல் வந்திருக்கும். ஆனால் அழிவது தமிழினம். கேட்பார் யாருமில்லை. சாதியால், கடவுளால், அரசியலால் பிரிந்துக் கிடக்கும் தமிழர்களை ஒரே உணர்வுத்தளத்தில் இணைப்பது ஈழ ஆதரவு போன்ற முழக்கங்கள் தான்.

ஈழ மக்களையும் அழித்தொழித்து விட்டால் இங்குள்ளவர்களுக்கு தான் தமிழர் என்பதையே எளிதாக மறக்கடித்து விடலாம். ஏற்கனவே சினிமா,சாராய போதையில் சீரழிந்துக் கிடக்கும் இச் சமூகத்தை என்றென்றும் அடிமைச் சமூகமாக ஆக்கி விடலாம் என்ற நோக்கத்தில் தான் காங்கிரஸ் அரசு ராஜபக்சேவிற்கு சேவை செய்து வருகிறது. கூட்டணியில் இருந்தாலும் திருமா இதை சரியாக புரிந்துக் கொண்டுதான் காங்கிரஸை கடுமையாக எதிர்க்க துவங்கினார். மக்களை மீண்டும் இணைக்க, உணர்வினை எழுப்ப திருமாவின் உண்ணாவிரதம் ஒரு உந்துக் கோல் என்றால் அது மிகையில்லை.
ஈழ மக்கள் உயிர் வாழ – இனியாவது ஒன்று சேர்ந்து போராடுவோம் தோழர்களே… நம் சகோதரர்களை காக்க, நம் தாய்மார்களை காக்க, நம் சகோதரிகளை காக்க, நம் குழந்தைகளை காக்க….நம்மையும் காக்க…நாம் போராடுவோம்…..

ஆங்காங்கு இருக்கும் உணர்வாளர்களை இணைத்து , உணர்வினை வெளிப்படுத்தும் போராட்டங்களை நாம் செய்ய வேண்டியதுதான் நமது கடமை.

அந்த வகையில் திருமாவளவன் விளைவு- தற்போதைய அவரசக்கால தேவை.

திருமாவளவன் விளைவு…..

தொல்.திருமாவளவனின் உண்ணாநிலை அறப்போராட்டத்தால் தமிழகத்தில் கொஞ்சம் மங்கி இருந்த ஈழ ஆதரவு மீண்டும் உணர்வுத் தளத்திற்கு திரும்பி இருக்கிறது.மீண்டும் சமூக அமைப்புகள்,மாணவர் இயக்கங்கள் ஆகியவை போராட்ட அறிவிப்புகளை வெளியிட்டு இருக்கின்றன.. பட்டாளி மக்கள் கட்சி இன்று அரசு அலுவலகங்கள் முன்னால் ஆர்பார்ட்டம் நடத்தியது. வரும் 23 ஆம் தேதி போராட்டம் அறிவித்துள்ளது. அனைந்திந்திய மாணவர் பெருமன்றம் உட்பட மாணவர் அமைப்புகள் நாளை கல்லூரி புறக்கணிப்பை அறிவித்துள்ளன.

தாயக தமிழகத்தில் இருந்து எழும் குரல்கள்,நடத்தப் படும் போராட்டங்கள் ஈழச்சகோதரர்களுக்கு மிகப் பெரிய துயரத்திலும் ஆறுதலாக அமையும் என்பதில் அய்யமில்லை. திருமாவாளவனின் உண்ணாவிரத அறப்போர் தனது நோக்கத்தை முழுமையாக எட்டி விட்டதாக சொல்லலாம். திருமாவளவனின் உண்ணாவிரதம் மக்கள் மத்தியில் உணர்வலைகளை அவர் நினைத்தவாறே எழுப்பியது. ஆங்காங்கு நிகழ்ந்த பேருந்து எரிப்புகளை தவிர இந்த போராட்டம் தனது மையப்புள்ளியை நோக்கி நகர்ந்து முடிந்தது.

கலைஞர் அனைத்து கட்சி பிரமுகர்களுடன் டெல்லியில் மன்மோகன் சிங்கினை சந்தித்து தமிழக மக்களின் உணர்வுகளை வெளிப்படுத்த முயன்று தோற்றதில் இருந்து தமிழக மக்கள் உணர்வு ரீதியிலான இந்த பிரச்சனையில் தேங்கி நின்றார்கள் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். கிளிநொச்சி வீழ்ந்தது..ஆணையிறவும் அகன்றது …என்றெல்லாம் தினமலம் உள்ளிட்ட ராஜபக்சே ரசிகர் பட்டாளங்கள் அட்டகாசமாக செய்திகள் வெளியிட நமது மனங்கள் வெம்பி ததும்பின. அந்த நேரத்தில் தான் திருமா தனது ஆயுதத்தை சரியாக பயன்படுத்தினார். மீண்டும் ஆக்ரோஷமாக தமிழகம் தனது உணர்வுகளை வெளிப்படுத்த துவங்கி உள்ளது. உயர்நீதிமன்றம் முதல் கீழமை நீதிமன்றம் வரை வழக்கறிஞர்களும் போராட துவங்கி உள்ளனர். எல்லா நிலைகளிலும் உணர்வலைகள் உசுப்பப் பட்டுள்ளன.

இங்கு போராடி என்ன பயன் என்று சிலருக்கு தோன்றலாம். ஒரு இன அழிப்பை…அதுவும் நாம் பிறந்த இனம் ..நம் கண் முன்னாலேயே சிறுக சிறுக அழிவதை மெளனமாக பார்ப்பது சிங்கள பேரினவாதத்தை விட கொடுமையான ஒன்றாகும். ஆங்காங்கே வெடிக்கும் மக்கள் போராட்டங்களை நம் மத்திய அரசு மட்டும் கவனிக்க வில்லை..உலகச் சமூகமே கவனித்து வருகிறது… தனது தொப்புள் கொடி உறவுகளை பலிக் கொடுக்கும் வேளையிலும் கூட நாம் மவுனித்து, கண் மூடி, கைக் கட்டி நின்றோமானால் எதிர்காலம் நம் மேல் ஏறி நின்று காறித் துப்பாதா…?

தன் சகோதரியின் வயிற்றில் இருக்கும் சிசுவினை கூட கிழித்து எடுத்து தரையில் அடித்து கொன்று உதிரம் குடிப்பதை கூட நம்மால் மவுனமாக பார்க்க முடிகிறது. நம் வீட்டு பெண்களை நம் முன்னால் கதற கதற கற்பழித்து கொல்லும் போது கூட நம்மால் தொலைக்காட்சி இன்பத்தில் காதுகளை பொத்திக் கொள்ள முடிகிறது..கொத்து கொத்தாய் மடியும் நம் வீட்டின் குழந்தைகளின் பிணங்கள் கனவில் வந்தால் கூட நம்மால் அதை ஒதுக்கி வைத்து விட்டு உல்லாசமாக வாழ முடிகிறது. குற்ற உணர்ச்சியால் உறுத்தாத மனதோடு மானாட மயிலாட வில் மனதை பறிக் கொடுக்க முடிகிறது…இதையும் மீறி நம்மை உசுப்ப ஒரு திருமாவளவனின் தியாகம் இங்கே தேவைப்படுகிறது.

வெட்கமாக இல்லையா தோழர்களே..?நிலமிழந்து, வீடிழந்து, வாழ்விழந்து..இறுதியாக உயிரும் இழந்து வருகின்ற ஒரு சமூகத்தை மனித இனமாக கூட கருதாமல் கைக் கட்டி வேடிக்கை பார்ப்பதோடு மட்டுமில்லாமல் இன அழிப்பு நடவடிக்கைகளுக்கு உலக சமூகம் ஆதரவும் ஆயுதமும் வழங்கி வருவதை நாம் காண்கிறோம்.

அந்த மக்கள் செய்த தவறு தான் என்ன..? தமிழர்களாய் பிறந்ததது தான். வரலாற்றில் யூத இன அழிப்பினை ஹிட்லர் என்ற ஒரு தனி மனிதன் முன்னெடுத்தான் .ஆனால் தமிழின அழிப்பினை உலக சமூகமே முன்னெடுத்து செல்கிறது. அந்த இன அழிப்பு படையின் தளபதியாக நம் மத்திய அரசு செயல்படுகிறது. இந்நேரம் கொல்லப்படுவது மலையாளிகளோ, கன்னடர்களோ ஆக இருந்தால் இந்நேரம் இந்தியா தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள தலையீட்டே தீர வேண்டிய சூழல் வந்திருக்கும். ஆனால் அழிவது தமிழினம். கேட்பார் யாருமில்லை. சாதியால், கடவுளால், அரசியலால் பிரிந்துக் கிடக்கும் தமிழர்களை ஒரே உணர்வுத்தளத்தில் இணைப்பது ஈழ ஆதரவு போன்ற முழக்கங்கள் தான்.

ஈழ மக்களையும் அழித்தொழித்து விட்டால் இங்குள்ளவர்களுக்கு தான் தமிழர் என்பதையே எளிதாக மறக்கடித்து விடலாம். ஏற்கனவே சினிமா,சாராய போதையில் சீரழிந்துக் கிடக்கும் இச் சமூகத்தை என்றென்றும் அடிமைச் சமூகமாக ஆக்கி விடலாம் என்ற நோக்கத்தில் தான் காங்கிரஸ் அரசு ராஜபக்சேவிற்கு சேவை செய்து வருகிறது. கூட்டணியில் இருந்தாலும் திருமா இதை சரியாக புரிந்துக் கொண்டுதான் காங்கிரஸை கடுமையாக எதிர்க்க துவங்கினார். மக்களை மீண்டும் இணைக்க, உணர்வினை எழுப்ப திருமாவின் உண்ணாவிரதம் ஒரு உந்துக் கோல் என்றால் அது மிகையில்லை.
ஈழ மக்கள் உயிர் வாழ – இனியாவது ஒன்று சேர்ந்து போராடுவோம் தோழர்களே… நம் சகோதரர்களை காக்க, நம் தாய்மார்களை காக்க, நம் சகோதரிகளை காக்க, நம் குழந்தைகளை காக்க….நம்மையும் காக்க…நாம் போராடுவோம்…..

ஆங்காங்கு இருக்கும் உணர்வாளர்களை இணைத்து , உணர்வினை வெளிப்படுத்தும் போராட்டங்களை நாம் செய்ய வேண்டியதுதான் நமது கடமை.

அந்த வகையில் திருமாவளவன் விளைவு- தற்போதைய அவரசக்கால தேவை.

திருமா- மன உரம் தந்த அறம்…

மிகத் துயரமான சூழலில் அண்ணன் தொல் .திருமாவளவன் அவர்கள் இன்று மூன்றாம் நாள் உண்ணாவிரத அறப்போரை தொடர்ந்துள்ளார். மருத்துவர்கள் அவரது உடல் நலம் மோசமாகி வருவதை சுட்டிக் காட்டிக் கொண்டே இருக்கின்றனர். வருகின்ற கட்சித் தொண்டர்களுக்காக மேடையில் உரையாற்ற வேண்டிய கட்டாயம் வேறு அவருக்கு.

நேற்றிரவு பேசிய பேரா.சுப.வீ கூட திருமாவை அடிக்கடி பேச வைக்க வேண்டாம் என்று கேட்டுக் கொண்டார். இந்த நிலையில் இன்று ஊடகங்களில் வெளிவந்த முதல்வர் கலைஞரின் அறிக்கையும், சற்று முன் வந்த மேனன் சந்திப்பிற்கு பிறகு சிங்கள பேரினவாத அரசின் வெளியுறவு அமைச்சரின் பேட்டியும் கவனிக்க வேண்டியவைகளாக உள்ளன.

முதலாவது கலைஞரின் அறிக்கை. வழக்கம் போல பழமையான புள்ளி விபரங்களும்,சோர்வளிக்க கூடிய செய்திகளையும் தாங்கி வந்திருக்கிறது. எப்போதும் சொல்லும் போராட்டக் குழுக்களுக்கு இடையே நிலவிய பகைமையை பற்றி இப்போது மீண்டும் பாடி இருக்கிறார் கலைஞர். அங்கே நொடிக்கு நொடி உயிர் போய் கொண்டு இருக்கிறது. இங்கே பழைய பல்லவிகள்…விளக்கங்கள்..வில்லங்கங்கள்..

கலைஞர் அவர்களே..

உங்களிடமிருந்து இது போன்ற அறிக்கைகளை ஏராளம் படித்து விட்டோம் நாங்கள். தமிழின தேசியத் தலைவர் மேதகு.பிரபாகரன் அவர்கள் உங்களிடம் நிதி உதவி பெற மறுத்ததை மீண்டும் சுட்டிக் காட்டி உள்ளீர்கள்.

சரி ..இந்த அறிக்கைக்கு என்ன நேரடியான பொருள்..?

மேதகு.பிரபாகரன் அவர்கள் மீது தங்களது கோபம் குறைய வில்லை என்று நாங்கள் எடுத்துக் கொள்ளலாமா..? .கோபமும், வருத்தமும் கொள்ள வேண்டிய நேரமா…இது..

குவியல் குவியலாக மக்களை கொன்று குவித்து வரும் சிங்கள பேரினவாத அரசிற்கு எதிராக நாம் ஒன்றுமே செய்யாமல் ,நம் இனப்படுகொலையை ஆதரிக்கும் முகமாய் கள்ள மெளனத்துடன் கைக்கட்டி நிற்கிறோமே… இந்த ஈனச்செயலை புரியும் நம்மீது நம் ஈழச் சகோதரர்கள் வருத்தம் கொள்ள மாட்டார்களா..? பழைய வரலாறு,புள்ளி விபரங்களை பேச வேண்டிய நேரமா இது,…

தமிழினப் போராளியாக ,ஒன்று பட்ட தாயக தமிழகத்தின் ஒருமித்த குரலாய் இன்று சாகும் வரை உண்ணா விரதம் மேற்கொண்டு தன்னை வருத்தி, தனது இயலாமையை ஆற்றாமையை ,அர்ப்பணிப்பு உணர்வினை காட்டிக் கொண்டு நிற்கும் திருமாவின் உடல் நிலை மோசமாகிக் கொண்டுக் கொண்டிருக்கும் இச்சூழலில் இப்படிப்பட்ட அறிக்கைகள் முதல்வரிடமிருந்து தேவைதானா..?

ஒரு வார்த்தை..ஒரே ஒரு வார்த்தை..போரைநிறுத்து என்கிற ஒரு வார்த்தையை உதிர்க்க கூட மனமில்லாமல் தமிழினப் படுகொலையை ஆதரித்து நிற்கும் மத்திய அரசை பேச வைக்கும் மந்திரம் அறியாதவரா நம் முதல்வர்..?

கண்ணுக்கு எட்டிய தொலைவில் நம் தொப்புள் கொடி உறவுகள் உதிர்வதை காண்பதை நம்மால் இன்னும் சகித்து கொண்டு மானாட மயிலாட ஆடிக் கொண்டிக் கொண்டு இருக்கிறோம்..உலகிலேயே இனப்பற்று இல்லாமல் வேரற்று வீழப் போகும் இனம் தமிழினமாக இருப்பது தமிழ் குடியின் மூத்தக் குடி கலைஞருக்கு தெரிய வில்லையா..?

ஒரு கற்பனைக்கு வைத்துக் கொள்வோம். இந்த நேரம் ஜெயலலிதாவின் ஆட்சி நடைப் பெற்றுக் கொண்டு இருந்தால் கலைஞர் வீதியில் இறங்கி போராடி இருப்பாரே…இந்நேரம் முரசொலிக் கடிதங்கள் தமிழுணர்வையும், தன்மானத்தையும் பறை சாற்றி இருக்குமே…?

கலைஞர் அவர்களே…

இந்த பதவி…இந்த நாற்காலி …அனைத்தும் 5 வருடங்களுக்குதான்.. ஆனால் காலங் காலமாய் உங்களுக்காக மனதில் உயர்ந்த இடம் வைத்துக் கொண்டு ..உங்களது ஆறுதலுக்காக காத்திருக்கும் ஈழத் தமிழர்களை சிங்கள இன வெறியன் ராஜபக்சேவின் காலடியில் பலியாக்குவதற்காகவா இந்த அரசியல் விளையாட்டுக்கள்..?

வேதனையும்..கண்ணீரும் மிகுந்து நிற்கிற நம் சகோதரர்களை நட்டாற்றில் முழ்கடித்து விட்டு நம்மால் நிம்மதியாக வாழ முடியுமா..?

மத்திய அரசில் தனக்கு வேண்டிய பதவிகளை கேட்டு வாங்கிக் கொண்ட கலைஞரால் ..இன்று மத்திய அரசை பணிய வைக்க முடியவில்லை..

கலைஞர் அவர்களே…

உங்களைப் பற்றி எழுதிக் குவித்த ஞாநி,சோ,சுப்ரமணிய சுவாமி வகையறாக்களுக்கு எதிராக நாங்கள் தான் போர்க் குரல் எழுப்பினோம்..உங்கள் நாக்கை அறுப்பேன் என்று காவிக் கொடி தூக்கிய சாமியார் சாக்கடைகளுக்கு நாங்கள்தான் எதிர்ப்பை காட்டினோம்.. அந்த நள்ளிரவு கைதின் போது எங்கள் குடும்பத்து மூதாதையை கைது செய்வதாக கருதிக் கொண்டு நாங்கள் தான் போராட்ட களத்தில் நின்றோம்..

அப்போது இந்த ஈவிகேஎஸ்.இளங்கோவனோ..தினமலர் பத்திரிக்கையோ…உங்களுக்கு யாருமில்லை.. இந்த அப்பாவித் தமிழர்களை தவிர…

கிளிநொச்சி வீழ்ந்தது என்று அட்டகாசமாக சிரித்துக் கொண்டு செய்தி வெளியிட்ட ,உங்களை …உங்களது குடும்பத்தினரை ஆபாசமாக வசை பொழியும் தினமலரின் விழாவில் உங்களால் கலந்துக் கொள்ள முடிகிறது. உங்கள் ஆதரவின் தயவில் அவன் அண்ணன் திருமாவின் உண்ணா விரதத்தை நாடகம் என்று செய்தி போடுகிறான்..

பதவி இன்று வரும் ..நாளை போகும்… உங்களுக்கு ஒன்று என்றால் …காங்கிரஸ் காத தூரம் ஓடி விடும் ..அன்றும் இந்த தொல்.திருமாவும், ,அப்பாவித்தமிழனும் தான் வீதிக்கு வந்து நிற்பார்கள்…

இன்று சிங்கள பேரினவாத அரசின் வெளியுறவு துறை மந்திரியை நம் கேரளத்து மேனன் சந்தித்து முடித்த பிறகு அவர் ராஜீவ் –ஜெயவர்த்தனே ஒப்பந்தப் படி அனைத்து நடைபெற ஆவண செய்ய ,வேலைகள் நடப்பதற்காக, பணிகள் நடக்க இருப்பதாக மிக முக்கிய அறிவிப்பை வெளியிட்டு உள்ளார்..

மக்களை கொன்று தீர்த்து விட்டு..ராஜீவ்-ஜெயவர்த்தனே ஒப்பந்தம் நிறை வேற்றப்படும் என்பதுதான் இதன் பொருள்..

கலைஞர் அறிக்கையில் சொல்லியவாறு சிவசங்கர மேனன் ‘சாதித்து’ காட்டி விட்டார்.

இந்த நிலையில் தொல்.திருமாவின் உணர்வுப் போராட்டம் நாம் இன்னும் உயிருடன் இருப்பதற்கான ஆதாரமாக விளங்குகிறது. தொல். திருமா ஏற்றி இருக்கும் இந்த உணர்வுத் தீயை நாடெங்கும் பரவச் செய்வதுதான் நம் இனக் கடமையாக இருக்கிறது..

தமிழினமே..

இனியாவது விழித்துக் கொள்.
விழிகளை காத்துக் கொள்…

திருமா- மன உரம் தந்த அறம்…

மிகத் துயரமான சூழலில் அண்ணன் தொல் .திருமாவளவன் அவர்கள் இன்று மூன்றாம் நாள் உண்ணாவிரத அறப்போரை தொடர்ந்துள்ளார். மருத்துவர்கள் அவரது உடல் நலம் மோசமாகி வருவதை சுட்டிக் காட்டிக் கொண்டே இருக்கின்றனர். வருகின்ற கட்சித் தொண்டர்களுக்காக மேடையில் உரையாற்ற வேண்டிய கட்டாயம் வேறு அவருக்கு.

நேற்றிரவு பேசிய பேரா.சுப.வீ கூட திருமாவை அடிக்கடி பேச வைக்க வேண்டாம் என்று கேட்டுக் கொண்டார். இந்த நிலையில் இன்று ஊடகங்களில் வெளிவந்த முதல்வர் கலைஞரின் அறிக்கையும், சற்று முன் வந்த மேனன் சந்திப்பிற்கு பிறகு சிங்கள பேரினவாத அரசின் வெளியுறவு அமைச்சரின் பேட்டியும் கவனிக்க வேண்டியவைகளாக உள்ளன.

முதலாவது கலைஞரின் அறிக்கை. வழக்கம் போல பழமையான புள்ளி விபரங்களும்,சோர்வளிக்க கூடிய செய்திகளையும் தாங்கி வந்திருக்கிறது. எப்போதும் சொல்லும் போராட்டக் குழுக்களுக்கு இடையே நிலவிய பகைமையை பற்றி இப்போது மீண்டும் பாடி இருக்கிறார் கலைஞர். அங்கே நொடிக்கு நொடி உயிர் போய் கொண்டு இருக்கிறது. இங்கே பழைய பல்லவிகள்…விளக்கங்கள்..வில்லங்கங்கள்..

கலைஞர் அவர்களே..

உங்களிடமிருந்து இது போன்ற அறிக்கைகளை ஏராளம் படித்து விட்டோம் நாங்கள். தமிழின தேசியத் தலைவர் மேதகு.பிரபாகரன் அவர்கள் உங்களிடம் நிதி உதவி பெற மறுத்ததை மீண்டும் சுட்டிக் காட்டி உள்ளீர்கள்.

சரி ..இந்த அறிக்கைக்கு என்ன நேரடியான பொருள்..?

மேதகு.பிரபாகரன் அவர்கள் மீது தங்களது கோபம் குறைய வில்லை என்று நாங்கள் எடுத்துக் கொள்ளலாமா..? .கோபமும், வருத்தமும் கொள்ள வேண்டிய நேரமா…இது..

குவியல் குவியலாக மக்களை கொன்று குவித்து வரும் சிங்கள பேரினவாத அரசிற்கு எதிராக நாம் ஒன்றுமே செய்யாமல் ,நம் இனப்படுகொலையை ஆதரிக்கும் முகமாய் கள்ள மெளனத்துடன் கைக்கட்டி நிற்கிறோமே… இந்த ஈனச்செயலை புரியும் நம்மீது நம் ஈழச் சகோதரர்கள் வருத்தம் கொள்ள மாட்டார்களா..? பழைய வரலாறு,புள்ளி விபரங்களை பேச வேண்டிய நேரமா இது,…

தமிழினப் போராளியாக ,ஒன்று பட்ட தாயக தமிழகத்தின் ஒருமித்த குரலாய் இன்று சாகும் வரை உண்ணா விரதம் மேற்கொண்டு தன்னை வருத்தி, தனது இயலாமையை ஆற்றாமையை ,அர்ப்பணிப்பு உணர்வினை காட்டிக் கொண்டு நிற்கும் திருமாவின் உடல் நிலை மோசமாகிக் கொண்டுக் கொண்டிருக்கும் இச்சூழலில் இப்படிப்பட்ட அறிக்கைகள் முதல்வரிடமிருந்து தேவைதானா..?

ஒரு வார்த்தை..ஒரே ஒரு வார்த்தை..போரைநிறுத்து என்கிற ஒரு வார்த்தையை உதிர்க்க கூட மனமில்லாமல் தமிழினப் படுகொலையை ஆதரித்து நிற்கும் மத்திய அரசை பேச வைக்கும் மந்திரம் அறியாதவரா நம் முதல்வர்..?

கண்ணுக்கு எட்டிய தொலைவில் நம் தொப்புள் கொடி உறவுகள் உதிர்வதை காண்பதை நம்மால் இன்னும் சகித்து கொண்டு மானாட மயிலாட ஆடிக் கொண்டிக் கொண்டு இருக்கிறோம்..உலகிலேயே இனப்பற்று இல்லாமல் வேரற்று வீழப் போகும் இனம் தமிழினமாக இருப்பது தமிழ் குடியின் மூத்தக் குடி கலைஞருக்கு தெரிய வில்லையா..?

ஒரு கற்பனைக்கு வைத்துக் கொள்வோம். இந்த நேரம் ஜெயலலிதாவின் ஆட்சி நடைப் பெற்றுக் கொண்டு இருந்தால் கலைஞர் வீதியில் இறங்கி போராடி இருப்பாரே…இந்நேரம் முரசொலிக் கடிதங்கள் தமிழுணர்வையும், தன்மானத்தையும் பறை சாற்றி இருக்குமே…?

கலைஞர் அவர்களே…

இந்த பதவி…இந்த நாற்காலி …அனைத்தும் 5 வருடங்களுக்குதான்.. ஆனால் காலங் காலமாய் உங்களுக்காக மனதில் உயர்ந்த இடம் வைத்துக் கொண்டு ..உங்களது ஆறுதலுக்காக காத்திருக்கும் ஈழத் தமிழர்களை சிங்கள இன வெறியன் ராஜபக்சேவின் காலடியில் பலியாக்குவதற்காகவா இந்த அரசியல் விளையாட்டுக்கள்..?

வேதனையும்..கண்ணீரும் மிகுந்து நிற்கிற நம் சகோதரர்களை நட்டாற்றில் முழ்கடித்து விட்டு நம்மால் நிம்மதியாக வாழ முடியுமா..?

மத்திய அரசில் தனக்கு வேண்டிய பதவிகளை கேட்டு வாங்கிக் கொண்ட கலைஞரால் ..இன்று மத்திய அரசை பணிய வைக்க முடியவில்லை..

கலைஞர் அவர்களே…

உங்களைப் பற்றி எழுதிக் குவித்த ஞாநி,சோ,சுப்ரமணிய சுவாமி வகையறாக்களுக்கு எதிராக நாங்கள் தான் போர்க் குரல் எழுப்பினோம்..உங்கள் நாக்கை அறுப்பேன் என்று காவிக் கொடி தூக்கிய சாமியார் சாக்கடைகளுக்கு நாங்கள்தான் எதிர்ப்பை காட்டினோம்.. அந்த நள்ளிரவு கைதின் போது எங்கள் குடும்பத்து மூதாதையை கைது செய்வதாக கருதிக் கொண்டு நாங்கள் தான் போராட்ட களத்தில் நின்றோம்..

அப்போது இந்த ஈவிகேஎஸ்.இளங்கோவனோ..தினமலர் பத்திரிக்கையோ…உங்களுக்கு யாருமில்லை.. இந்த அப்பாவித் தமிழர்களை தவிர…

கிளிநொச்சி வீழ்ந்தது என்று அட்டகாசமாக சிரித்துக் கொண்டு செய்தி வெளியிட்ட ,உங்களை …உங்களது குடும்பத்தினரை ஆபாசமாக வசை பொழியும் தினமலரின் விழாவில் உங்களால் கலந்துக் கொள்ள முடிகிறது. உங்கள் ஆதரவின் தயவில் அவன் அண்ணன் திருமாவின் உண்ணா விரதத்தை நாடகம் என்று செய்தி போடுகிறான்..

பதவி இன்று வரும் ..நாளை போகும்… உங்களுக்கு ஒன்று என்றால் …காங்கிரஸ் காத தூரம் ஓடி விடும் ..அன்றும் இந்த தொல்.திருமாவும், ,அப்பாவித்தமிழனும் தான் வீதிக்கு வந்து நிற்பார்கள்…

இன்று சிங்கள பேரினவாத அரசின் வெளியுறவு துறை மந்திரியை நம் கேரளத்து மேனன் சந்தித்து முடித்த பிறகு அவர் ராஜீவ் –ஜெயவர்த்தனே ஒப்பந்தப் படி அனைத்து நடைபெற ஆவண செய்ய ,வேலைகள் நடப்பதற்காக, பணிகள் நடக்க இருப்பதாக மிக முக்கிய அறிவிப்பை வெளியிட்டு உள்ளார்..

மக்களை கொன்று தீர்த்து விட்டு..ராஜீவ்-ஜெயவர்த்தனே ஒப்பந்தம் நிறை வேற்றப்படும் என்பதுதான் இதன் பொருள்..

கலைஞர் அறிக்கையில் சொல்லியவாறு சிவசங்கர மேனன் ‘சாதித்து’ காட்டி விட்டார்.

இந்த நிலையில் தொல்.திருமாவின் உணர்வுப் போராட்டம் நாம் இன்னும் உயிருடன் இருப்பதற்கான ஆதாரமாக விளங்குகிறது. தொல். திருமா ஏற்றி இருக்கும் இந்த உணர்வுத் தீயை நாடெங்கும் பரவச் செய்வதுதான் நம் இனக் கடமையாக இருக்கிறது..

தமிழினமே..

இனியாவது விழித்துக் கொள்.
விழிகளை காத்துக் கொள்…

கலைப் போராளி சீமான் கைது…


அய்யா கலைஞர் அவர்களே..
கடுமையான விமர்சனங்களுக்கு பிறகும் நான் உங்களை ஆதரித்தே வந்திருக்கிறேன். உங்களை இழிவுப் படுத்தி எழுதும் கரங்களோடு நானே வலுக்கட்டாயமாக சண்டை போட்டு வந்திருக்கிறேன். ஆனால் தங்களது சமீபத்திய தமிழின எதிர்ப்பு செயல்பாடுகளால் தலையை தொங்கப் போட்டு அமர்ந்திருக்கிறேன்.
என்ன நேர்ந்தது தங்களுக்கு..?
காங்கிரஸின் காதல் உங்களுக்கு அவ்வளவு முக்கியமாக போய் விட்டதா என்ன..?
இன்று கூட ஈழத் தமிழர்களின் அரசியல் தலைநகர் கிளிநொச்சியை கைப்பற்ற பாகிஸ்தான்,சீனா உள்ளிட்ட நாடுகளோடு இந்தியாவும் இலங்கைக்கு நிபுணத்துவ கருத்துக்களை வழங்கியுள்ளதாக சன் தொலைக்காட்சி தெரிவிக்கிறது . மறுபக்கம் காலணா பெறாத காங்கிரஸிற்காக இனமான சுயமரியாதை வீரர்கள் அண்ணன் கொளத்தூர் மணி,அய்யா பெ.மணியரசன் , கலைப்போராளி அண்ணன் சீமான் ஆகியோரை தமிழின உணர்வு என்ற ஒரே காரணத்திற்காக கைது செய்கிறீர்கள் . இது தான் தாங்கள் எங்களுக்கு அளிக்கும் வெகுமதியா..?

மழையில் கைக் கோர்த்து நின்றும் அங்கு குண்டு மழை நிற்க வில்லை. தீர்மானம் போட்டும் அங்கே நம் சகோதரிகளின் மானத்திற்கு உறுதி இல்லை. அனைத்து கட்சி கூட்டங்கள் கூடியும் அவலங்கள் தீர வில்லை. ஆனால் வீரச் சமர் புரியும் நம் சகோதரர்களின் உயிரை பறிக்க நம் இந்தியா இன்னமும் நிபுணர்களை அனுப்பிக் கொண்டு இருக்கிறது. குண்டூசி முனையளவு கூட மத்திய அரசை நகர்த்த முடியாத நமக்கு ….அண்ணன் சீமானை கைது செய்ய மட்டும் முடிகிறது,
கேவலம்..இன்னும் நம்மால் பிரணாப் முகர்ஜியை கூட அசைக்க முடியவில்லை.
காரணம்..மிகவும் சொற்பம்.. அரசியல்.
சோவும், சுப்பிரமணிய சாமியும் ,ஜெயலலிதாவும் மகிழும் படி காங்கிரஸ் ஆட்சி நடத்தும் தலைவா….
இன்னும் கைது செய்யவும்…அடக்கி ஒடுக்கவும் ஏராளம் இருக்கின்றனர்..நாட்டில்..
கைது செய்யுங்கள். சிறைகள் நிரம்பட்டும்…

கலைப் போராளி சீமான் கைது…


அய்யா கலைஞர் அவர்களே..
கடுமையான விமர்சனங்களுக்கு பிறகும் நான் உங்களை ஆதரித்தே வந்திருக்கிறேன். உங்களை இழிவுப் படுத்தி எழுதும் கரங்களோடு நானே வலுக்கட்டாயமாக சண்டை போட்டு வந்திருக்கிறேன். ஆனால் தங்களது சமீபத்திய தமிழின எதிர்ப்பு செயல்பாடுகளால் தலையை தொங்கப் போட்டு அமர்ந்திருக்கிறேன்.
என்ன நேர்ந்தது தங்களுக்கு..?
காங்கிரஸின் காதல் உங்களுக்கு அவ்வளவு முக்கியமாக போய் விட்டதா என்ன..?
இன்று கூட ஈழத் தமிழர்களின் அரசியல் தலைநகர் கிளிநொச்சியை கைப்பற்ற பாகிஸ்தான்,சீனா உள்ளிட்ட நாடுகளோடு இந்தியாவும் இலங்கைக்கு நிபுணத்துவ கருத்துக்களை வழங்கியுள்ளதாக சன் தொலைக்காட்சி தெரிவிக்கிறது . மறுபக்கம் காலணா பெறாத காங்கிரஸிற்காக இனமான சுயமரியாதை வீரர்கள் அண்ணன் கொளத்தூர் மணி,அய்யா பெ.மணியரசன் , கலைப்போராளி அண்ணன் சீமான் ஆகியோரை தமிழின உணர்வு என்ற ஒரே காரணத்திற்காக கைது செய்கிறீர்கள் . இது தான் தாங்கள் எங்களுக்கு அளிக்கும் வெகுமதியா..?

மழையில் கைக் கோர்த்து நின்றும் அங்கு குண்டு மழை நிற்க வில்லை. தீர்மானம் போட்டும் அங்கே நம் சகோதரிகளின் மானத்திற்கு உறுதி இல்லை. அனைத்து கட்சி கூட்டங்கள் கூடியும் அவலங்கள் தீர வில்லை. ஆனால் வீரச் சமர் புரியும் நம் சகோதரர்களின் உயிரை பறிக்க நம் இந்தியா இன்னமும் நிபுணர்களை அனுப்பிக் கொண்டு இருக்கிறது. குண்டூசி முனையளவு கூட மத்திய அரசை நகர்த்த முடியாத நமக்கு ….அண்ணன் சீமானை கைது செய்ய மட்டும் முடிகிறது,
கேவலம்..இன்னும் நம்மால் பிரணாப் முகர்ஜியை கூட அசைக்க முடியவில்லை.
காரணம்..மிகவும் சொற்பம்.. அரசியல்.
சோவும், சுப்பிரமணிய சாமியும் ,ஜெயலலிதாவும் மகிழும் படி காங்கிரஸ் ஆட்சி நடத்தும் தலைவா….
இன்னும் கைது செய்யவும்…அடக்கி ஒடுக்கவும் ஏராளம் இருக்கின்றனர்..நாட்டில்..
கைது செய்யுங்கள். சிறைகள் நிரம்பட்டும்…

சட்ட மாணவர்களின் மோதல்களும்: திமிறி எழும் சாதீய உணர்வுகளும்…

“உண்மையை உண்மையாகவும்
உண்மையல்லாதவற்றை உண்மை
அல்லாதவையாகவும் தெரிந்து கொள்”
– புத்தர்
சென்னை டாக்டர் அம்பேத்கார் சட்டக்கல்லூரி மாணவர்கள் குழுக்களாக பிரிந்து அடித்துக் கொண்டதை ,அடித்ததை, அடி வாங்கியதை 50,002 முறையாக நம் தொலைக்காட்சிகளில் ஒளிபரப்பப்பட்டு அதிர்வலைகளை குறையா வண்ணம் பேணிக் காப்பதில் மிகச் சிறந்த சேவைகளை (?) நமது ஊடகங்கள் வெற்றிக்கரமாக செய்து வருகின்றன.
இந்திய தொலைக்காட்சிகளில்…முதன் முறையாக..வீதிக்கு வந்த சில மணி நேரங்களே ஆன திரைப்படமாய் சட்டக் கல்லூரி மாணவர்களின் குழு சண்டையும் மாறிப்போனதுதான் உச்சக் கட்ட வேதனை. சட்டக்கல்லூரிகளில் இது போன்ற எண்ணற்ற குழு சண்டைகள் மாணவர்களிடையே நடந்திருக்கின்றன. இந்த சண்டை சமீபத்தில் நடந்த சண்டை. அவ்வளவுதான்.இதில் பரபரக்கவோ..பாய்ந்து தாக்கவோ எதுவுமே இல்லை. கிராமப் புற அரசுக் கல்லூரிகளில் இருப்பது போலவே சட்ட மாணவர்களுக்கு இடையிலும் சாதீயம் சார்ந்த அரசியல் வழக்கமான ஒன்று.நான் வசித்த கீழ தஞ்சை மாவட்டங்களில் அமைந்துள்ள அரசுக் கல்லூரிகளில் முக்குலத்தோர் என சொல்லப் படக்கூடிய கள்ளர்- அகமுடையார் என்ற இரு சாதியினருக்கு இடையேயே இதை தாண்டி கடுமையான சண்டைகள் நடந்திருக்கிறது. பல மாணவர்கள் இரு தரப்பிலும் தாக்கப் பட்டு இருக்கிறார்கள். ஆனால் சமீப காலமாக ஊடக எழுச்சியும்,போட்டியும் எதையும் பரபரப்பாக்க வேண்டும் என்ற உணர்வும் ,மறைந்து கிடக்கும் பிழைப்பு அரசியலுமே இன்னும் நிகழ்ந்துக் கொண்டிருக்கும் அதிர்வுகளுக்கு காரணம்.சென்னை சட்டக் கல்லூரி விடுதியில் எப்போதும் மாணவர்களை தவிர வெளியாட்கள் அதிகம் பேர் வந்து தங்கி இருப்பார்கள். வழக்குகள் மற்றும் பிரச்சனைகளுக்காக தெற்கு மாவட்டங்களில் இருந்து வரக்கூடிய அடிதடி விருந்தினர்களுக்கு எப்போதுமே அடைக்கலம் தரும் இல்லமாய் சென்னை சட்டக்கல்லூரி மாணவர் விடுதி திகழும்.மேற்கண்ட விருந்தாளிகளின் தாக்கமும் ,நிழலும் மாணவர்களை மேலும் தவறான பாதைக்கு அழைத்து செல்கின்றன. மாணவர்கள் தங்களது சாதீய அடையாளங்களை உணர்ந்து குழுவாக பிரிவது பெரும்பாலும் முதல் ஆண்டில் இருந்தே துவங்கி விடும். அதற்கு மூத்த மாணவர்களின் உதவியும் , வழிக் காட்டுதல்களும் இருக்கும். பிறகு குழு குழுவாக சேர்ந்து போஸ்டர் அடிக்க துவங்குவார்கள். மாணவிகளும் மேற்கண்ட குழுக்களின் அடிப்படையிலேயே செயல் பட துவங்குவார்கள். ஒரு கல்லூரியில் எச்சமூகத்தை சேர்ந்த மாணவர்கள் அதிகமாக இருக்கிறார்களோ அவர்கள் ஒரு குழுவாகவும், எஞ்சிய மாணவர்கள் மற்ற குழுக்களாகவும் பிரிவார்கள். கும்பகோணம் போன்ற பகுதிகளில் வன்னியர் இனத்தை சேர்ந்த மாணவர்கள் ஒரு குழுவாகவும், எஞ்சிய மாணவர்கள் ஒரு குழுவாகவும் பிரிந்து இருப்பார்கள். சென்னை அம்பேத்கார் சட்டக்கல்லூரியில் நடந்ததும் இது போன்ற பிரச்சனைதான். மாணவர்களுக்குள் எப்போது ,யாரால் சாதீயம் புகுந்தது,புகுத்தப் பட்டது என்பதெல்லாம் இந்த பிரச்சனையின் பின்புலமாக நாம் ஆராய வேண்டியவை. எல்லா கல்லூரிகளும் சாதியை மறுத்த மாணவர்கள் குறைந்த பட்சம் இருக்கவே செய்வார்கள்.இவர்கள் சிறுபான்மை குழுவின் ஆதரவாளர்களாக இருப்பார்கள்.
சாதீய மயமாக்கப் பட்ட கிராம வாழ்வின் எச்சமாய் கல்லூரி வாழ்க்கையும் மாற்றப் பட்டதன் துவக்கமே இந்த பிரச்சனைக்கான மூலமாக நாம் கொள்ளலாம். அதனால் தான் கிராமங்கள் அழிய வேண்டும் என்றார்கள் பெரியாரும், அம்பேத்காரும். சாதி ஒழிந்து விட்டது: இங்கு கீழோர்,மேலோர் இல்லை என மார் தட்டும் உன்னத சமூகத்தில் நாம் வசிக்கவில்லை என்பதனை முறையாக ஒப்புக் கொண்டு அல்லது ஒப்புக் கொள்ளும் பக்குவத்தை வளர்த்துக் கொண்டு இந்த மாணவர்களின் பிரச்சனையை நாம் அணுகுவதுதான் நேர்மையானதாக இருக்கும்.இன்னும் உத்தபுரங்கள் இருக்கத்தான் செய்கின்றன.
திண்ணியமும், வெண்மணியும்,பாப்பாபட்டி,கீரிபட்டி, நாட்டார் மங்கலம் ஆகியவையும் நம் தமிழகத்தில்தான் இருக்கின்றன. இன்னும் கோவை மாவட்டத்தில் இரட்டை குவளை முறை இருப்பதை நம் பெரியார் திராவிட கழக தோழமைகள் படம் பிடித்து காட்டினார்கள். மனிதரில் கீழோர்-மேலோர் இல்லை என்று உரத்த குரல் எழுப்பும் தோழமைகள் சமூகத்தில் வேரூன்றி போய் கிளைத்து நிற்கும் சாதீயம் இருப்பதை ஒத்துக் கொள்வதில் ஏதோ முரண் இருப்பதாகவே நான் உணர்கிறேன்.நாடெங்கும் நடக்கும் சாதீய கலவரங்களில் தலித் மக்கள் குறிவைத்து தாக்கப்பட்டு அழித்தொழிக்கப்படுவதும்,அம்பேத்கார் சிலைகள் அவமானப்படுத்தப்பட்டும்,அகற்றப்பட்டும் வருவதும் தீவிர நிலையை மேலும் கவலைக்கிடமாக்கிறது. மாணவர்கள் தாக்கப் படுவது சாதீய ஒழிப்பிற்கான முதல் நிலை என்ற நிலைப்பாடு எப்படி ஆபத்தானதோ …தாக்கப்பட்டு மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருக்கும் மாணவர்களின் சாதீய செயல்பாடுகளை நியாயப் படுத்துவதும்,நாடெங்கும் தலித் மாணவர்களை தனிமைப் படுத்தி குற்றவாளிக் கூண்டில் நிறுத்துவதும் ஆபத்தானதுதான். சட்டக்கல்லூரி மாணவர்களின் இந்த பிரச்சனையை சாதீய வயப்படுத்தும் வேலைகளை நமது ஊடகப் பெருமக்களும், தமிழ் நல் உலகில் வாழ்ந்து வரும் அரசியல் தலைவர்களும் வெகு திறமையாக செய்து வருகின்றனர்.
இரத்த வாசனையை எப்போதும் மோப்பம் பிடித்து திரியும் மிருகமாய் ஊடகங்கள் மாறி வெகு காலமாகி விட்டது.பல்வேறு காரணிகளின் விளைவாய் எழுந்திருக்கும் ஒரு பிரச்சனையில் பொத்தாம் பொதுவாய் ஒரு நிலைப்பாடு எடுத்து குறை பேசி திரிவதும் சாதீயம் ஊடான செயலாகவே நாம் கருத வேண்டி உள்ளது. இது போன்ற களங்களில் முற்போக்காளர்கள் ,சாதி மறுப்பாளர்கள் என கருதும் தோழர்கள் முதலில் பிரச்சனைகளின் பல்வேறு கோணங்களை புரிந்துக் கொள்ளும் ,ஏற்றுக் கொள்ளும் பக்குவத்தை பெற வேண்டும். கல்வியியல் நிறுவனங்களில் சாதீய செயல்பாடுகளை மட்டுப் படுத்தும் விதமாக கல்வி முறைகள் மாற்றப் பட வேண்டும் .
டாக்டர் அம்பேத்காரும், தந்தை பெரியாரும் இன்னும் அளவுக்கதிமாக தேவைப்படும் காலமாக அமைந்து விட்ட சூழலில் முற்போக்காளர்கள் இது போன்ற பிரச்சனைகளை சாதீயம் சார்ந்த உணர்வுத் தளங்களில் அணுகாமல் அறிவுத் தளத்தில் அணுகி உண்மைகளை உணர்ந்து செயல்பட வேண்டும். இரு பக்கமும் மாணவர்கள் பாதிப்பிற்கு உள்ளாக்கப் பட்டு இருக்கிறார்கள். இரு பக்கமும் நியாயப்படுத்தவே முடியாத தவறுகள் நடந்திருக்கின்றன. தாக்குதல் நடத்தும் அளவிற்கு தீவிரமாகி போன மாணவனின் மனநிலையும், அவன் ஏற்கனவே எதிர் கொண்ட இழிவுகளும் இந்த சமயத்தில் சமமான அக்கறையோடு ஆய்விற்கு உட்படுத்த படவேண்டும்.
மீண்டும் மாணவர்களிடையே இது போன்ற சாதீயம் சார்ந்த மோதல்கள் நிகழா வண்ணம் தமிழர் என்ற உணர்வுத்தளத்தில் மாணவர்களை இணைக்க வேண்டியது காலத்தின் அவசியத் தேவையாக நான் கருதுகிறேன்.அதற்கான புரிந்துணர்வு தளங்களை மாணவர்களிடையே ஏற்படுத்துவதில் சமூகத்தின் பங்கும் அதிகமாக இருக்கிறது. இது போன்ற சூழ்நிலைகளை தோழமைகள் தமக்குள் தூங்கிக் கொண்டிருக்கும் சாதீய மிருகத்தின் கழுத்தை நெறித்து கொல்லப்படுவதற்கான சந்தர்ப்பமாக பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.

சட்ட மாணவர்களின் மோதல்களும்: திமிறி எழும் சாதீய உணர்வுகளும்…

“உண்மையை உண்மையாகவும்
உண்மையல்லாதவற்றை உண்மை
அல்லாதவையாகவும் தெரிந்து கொள்”
– புத்தர்
சென்னை டாக்டர் அம்பேத்கார் சட்டக்கல்லூரி மாணவர்கள் குழுக்களாக பிரிந்து அடித்துக் கொண்டதை ,அடித்ததை, அடி வாங்கியதை 50,002 முறையாக நம் தொலைக்காட்சிகளில் ஒளிபரப்பப்பட்டு அதிர்வலைகளை குறையா வண்ணம் பேணிக் காப்பதில் மிகச் சிறந்த சேவைகளை (?) நமது ஊடகங்கள் வெற்றிக்கரமாக செய்து வருகின்றன.
இந்திய தொலைக்காட்சிகளில்…முதன் முறையாக..வீதிக்கு வந்த சில மணி நேரங்களே ஆன திரைப்படமாய் சட்டக் கல்லூரி மாணவர்களின் குழு சண்டையும் மாறிப்போனதுதான் உச்சக் கட்ட வேதனை. சட்டக்கல்லூரிகளில் இது போன்ற எண்ணற்ற குழு சண்டைகள் மாணவர்களிடையே நடந்திருக்கின்றன. இந்த சண்டை சமீபத்தில் நடந்த சண்டை. அவ்வளவுதான்.இதில் பரபரக்கவோ..பாய்ந்து தாக்கவோ எதுவுமே இல்லை. கிராமப் புற அரசுக் கல்லூரிகளில் இருப்பது போலவே சட்ட மாணவர்களுக்கு இடையிலும் சாதீயம் சார்ந்த அரசியல் வழக்கமான ஒன்று.நான் வசித்த கீழ தஞ்சை மாவட்டங்களில் அமைந்துள்ள அரசுக் கல்லூரிகளில் முக்குலத்தோர் என சொல்லப் படக்கூடிய கள்ளர்- அகமுடையார் என்ற இரு சாதியினருக்கு இடையேயே இதை தாண்டி கடுமையான சண்டைகள் நடந்திருக்கிறது. பல மாணவர்கள் இரு தரப்பிலும் தாக்கப் பட்டு இருக்கிறார்கள். ஆனால் சமீப காலமாக ஊடக எழுச்சியும்,போட்டியும் எதையும் பரபரப்பாக்க வேண்டும் என்ற உணர்வும் ,மறைந்து கிடக்கும் பிழைப்பு அரசியலுமே இன்னும் நிகழ்ந்துக் கொண்டிருக்கும் அதிர்வுகளுக்கு காரணம்.சென்னை சட்டக் கல்லூரி விடுதியில் எப்போதும் மாணவர்களை தவிர வெளியாட்கள் அதிகம் பேர் வந்து தங்கி இருப்பார்கள். வழக்குகள் மற்றும் பிரச்சனைகளுக்காக தெற்கு மாவட்டங்களில் இருந்து வரக்கூடிய அடிதடி விருந்தினர்களுக்கு எப்போதுமே அடைக்கலம் தரும் இல்லமாய் சென்னை சட்டக்கல்லூரி மாணவர் விடுதி திகழும்.மேற்கண்ட விருந்தாளிகளின் தாக்கமும் ,நிழலும் மாணவர்களை மேலும் தவறான பாதைக்கு அழைத்து செல்கின்றன. மாணவர்கள் தங்களது சாதீய அடையாளங்களை உணர்ந்து குழுவாக பிரிவது பெரும்பாலும் முதல் ஆண்டில் இருந்தே துவங்கி விடும். அதற்கு மூத்த மாணவர்களின் உதவியும் , வழிக் காட்டுதல்களும் இருக்கும். பிறகு குழு குழுவாக சேர்ந்து போஸ்டர் அடிக்க துவங்குவார்கள். மாணவிகளும் மேற்கண்ட குழுக்களின் அடிப்படையிலேயே செயல் பட துவங்குவார்கள். ஒரு கல்லூரியில் எச்சமூகத்தை சேர்ந்த மாணவர்கள் அதிகமாக இருக்கிறார்களோ அவர்கள் ஒரு குழுவாகவும், எஞ்சிய மாணவர்கள் மற்ற குழுக்களாகவும் பிரிவார்கள். கும்பகோணம் போன்ற பகுதிகளில் வன்னியர் இனத்தை சேர்ந்த மாணவர்கள் ஒரு குழுவாகவும், எஞ்சிய மாணவர்கள் ஒரு குழுவாகவும் பிரிந்து இருப்பார்கள். சென்னை அம்பேத்கார் சட்டக்கல்லூரியில் நடந்ததும் இது போன்ற பிரச்சனைதான். மாணவர்களுக்குள் எப்போது ,யாரால் சாதீயம் புகுந்தது,புகுத்தப் பட்டது என்பதெல்லாம் இந்த பிரச்சனையின் பின்புலமாக நாம் ஆராய வேண்டியவை. எல்லா கல்லூரிகளும் சாதியை மறுத்த மாணவர்கள் குறைந்த பட்சம் இருக்கவே செய்வார்கள்.இவர்கள் சிறுபான்மை குழுவின் ஆதரவாளர்களாக இருப்பார்கள்.
சாதீய மயமாக்கப் பட்ட கிராம வாழ்வின் எச்சமாய் கல்லூரி வாழ்க்கையும் மாற்றப் பட்டதன் துவக்கமே இந்த பிரச்சனைக்கான மூலமாக நாம் கொள்ளலாம். அதனால் தான் கிராமங்கள் அழிய வேண்டும் என்றார்கள் பெரியாரும், அம்பேத்காரும். சாதி ஒழிந்து விட்டது: இங்கு கீழோர்,மேலோர் இல்லை என மார் தட்டும் உன்னத சமூகத்தில் நாம் வசிக்கவில்லை என்பதனை முறையாக ஒப்புக் கொண்டு அல்லது ஒப்புக் கொள்ளும் பக்குவத்தை வளர்த்துக் கொண்டு இந்த மாணவர்களின் பிரச்சனையை நாம் அணுகுவதுதான் நேர்மையானதாக இருக்கும்.இன்னும் உத்தபுரங்கள் இருக்கத்தான் செய்கின்றன.
திண்ணியமும், வெண்மணியும்,பாப்பாபட்டி,கீரிபட்டி, நாட்டார் மங்கலம் ஆகியவையும் நம் தமிழகத்தில்தான் இருக்கின்றன. இன்னும் கோவை மாவட்டத்தில் இரட்டை குவளை முறை இருப்பதை நம் பெரியார் திராவிட கழக தோழமைகள் படம் பிடித்து காட்டினார்கள். மனிதரில் கீழோர்-மேலோர் இல்லை என்று உரத்த குரல் எழுப்பும் தோழமைகள் சமூகத்தில் வேரூன்றி போய் கிளைத்து நிற்கும் சாதீயம் இருப்பதை ஒத்துக் கொள்வதில் ஏதோ முரண் இருப்பதாகவே நான் உணர்கிறேன்.நாடெங்கும் நடக்கும் சாதீய கலவரங்களில் தலித் மக்கள் குறிவைத்து தாக்கப்பட்டு அழித்தொழிக்கப்படுவதும்,அம்பேத்கார் சிலைகள் அவமானப்படுத்தப்பட்டும்,அகற்றப்பட்டும் வருவதும் தீவிர நிலையை மேலும் கவலைக்கிடமாக்கிறது. மாணவர்கள் தாக்கப் படுவது சாதீய ஒழிப்பிற்கான முதல் நிலை என்ற நிலைப்பாடு எப்படி ஆபத்தானதோ …தாக்கப்பட்டு மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருக்கும் மாணவர்களின் சாதீய செயல்பாடுகளை நியாயப் படுத்துவதும்,நாடெங்கும் தலித் மாணவர்களை தனிமைப் படுத்தி குற்றவாளிக் கூண்டில் நிறுத்துவதும் ஆபத்தானதுதான். சட்டக்கல்லூரி மாணவர்களின் இந்த பிரச்சனையை சாதீய வயப்படுத்தும் வேலைகளை நமது ஊடகப் பெருமக்களும், தமிழ் நல் உலகில் வாழ்ந்து வரும் அரசியல் தலைவர்களும் வெகு திறமையாக செய்து வருகின்றனர்.
இரத்த வாசனையை எப்போதும் மோப்பம் பிடித்து திரியும் மிருகமாய் ஊடகங்கள் மாறி வெகு காலமாகி விட்டது.பல்வேறு காரணிகளின் விளைவாய் எழுந்திருக்கும் ஒரு பிரச்சனையில் பொத்தாம் பொதுவாய் ஒரு நிலைப்பாடு எடுத்து குறை பேசி திரிவதும் சாதீயம் ஊடான செயலாகவே நாம் கருத வேண்டி உள்ளது. இது போன்ற களங்களில் முற்போக்காளர்கள் ,சாதி மறுப்பாளர்கள் என கருதும் தோழர்கள் முதலில் பிரச்சனைகளின் பல்வேறு கோணங்களை புரிந்துக் கொள்ளும் ,ஏற்றுக் கொள்ளும் பக்குவத்தை பெற வேண்டும். கல்வியியல் நிறுவனங்களில் சாதீய செயல்பாடுகளை மட்டுப் படுத்தும் விதமாக கல்வி முறைகள் மாற்றப் பட வேண்டும் .
டாக்டர் அம்பேத்காரும், தந்தை பெரியாரும் இன்னும் அளவுக்கதிமாக தேவைப்படும் காலமாக அமைந்து விட்ட சூழலில் முற்போக்காளர்கள் இது போன்ற பிரச்சனைகளை சாதீயம் சார்ந்த உணர்வுத் தளங்களில் அணுகாமல் அறிவுத் தளத்தில் அணுகி உண்மைகளை உணர்ந்து செயல்பட வேண்டும். இரு பக்கமும் மாணவர்கள் பாதிப்பிற்கு உள்ளாக்கப் பட்டு இருக்கிறார்கள். இரு பக்கமும் நியாயப்படுத்தவே முடியாத தவறுகள் நடந்திருக்கின்றன. தாக்குதல் நடத்தும் அளவிற்கு தீவிரமாகி போன மாணவனின் மனநிலையும், அவன் ஏற்கனவே எதிர் கொண்ட இழிவுகளும் இந்த சமயத்தில் சமமான அக்கறையோடு ஆய்விற்கு உட்படுத்த படவேண்டும்.
மீண்டும் மாணவர்களிடையே இது போன்ற சாதீயம் சார்ந்த மோதல்கள் நிகழா வண்ணம் தமிழர் என்ற உணர்வுத்தளத்தில் மாணவர்களை இணைக்க வேண்டியது காலத்தின் அவசியத் தேவையாக நான் கருதுகிறேன்.அதற்கான புரிந்துணர்வு தளங்களை மாணவர்களிடையே ஏற்படுத்துவதில் சமூகத்தின் பங்கும் அதிகமாக இருக்கிறது. இது போன்ற சூழ்நிலைகளை தோழமைகள் தமக்குள் தூங்கிக் கொண்டிருக்கும் சாதீய மிருகத்தின் கழுத்தை நெறித்து கொல்லப்படுவதற்கான சந்தர்ப்பமாக பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.

ஜெயமோகனின் தேர்வு -பகிர்வும்,பதிலும்…

http://jeyamohan.in/?p=488

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் இணையத்தளத்தில் வெளியிடப் பட்ட ‘தேர்வு’என்ற கட்டுரைக்கு
என் பகிர்வும் ,அதற்கான ஜெயமோகனின் பதிலும்….

மதிப்பிற்குரிய ஜெயமோகன் அவர்களுக்கு…

வணக்கங்கள்..தங்களுடைய வலைப் பதிவில் தேர்வு என்ற கட்டுரைப் படித்தேன்…
மிகவும் நின்று நிதானித்து படித்ததில் நம் அனைவரின் வாழ்க்கையும் அஜிதனில் அடங்கியுள்ளது என உணர்ந்தேன்…

உண்மைதான். எதற்கும் பதட்டப் பட்டு திரிவதன் விளைவு குழந்தைகளின் மீது சிறு அக்கறைக் கூட பாராட்ட முடியாத அவலத்திற்கு நாம் உள்ளாகி இருக்கிறோம்..

தங்கள் பதிவில் உள்ள சிறுபான்மையினர் கல்விக் கூடங்கள் குறித்த தங்கள் அவதானிப்பில் நான் முரண்பாடு கொள்கிறேன்..கல்வி என்பது எங்கோ மாய உலகில் மறைந்து கிடக்கும் அதிசயமாய் மறைத்து வைக்கப் பட்டிருந்த காலத்தில் …ஊரின் ஓரத்தில் ஒதுங்கிக் கிடந்த சேரிகளில் வெண்ணிற ஆடைகளோடு நுழைந்து கல்வி அளித்து, சுகாதாரம் போதித்து, மருத்துவம் தந்தது பாதிரிமார்கள்தான்.அவர்களுடைய நோக்கம் தங்கள் மதத்தை பரப்ப சேவையை கருவியாக பயன்படுத்துவதாக இருக்கலாம்..அதனாலென்ன…எந்த மதம் இறந்தால் என்ன..? எந்த மதம் பிறந்தாலென்ன..?

சூத்திரன் நாவிற்குள் பைபிளால் சரஸ்வதி அமர்ந்ததுதான் அதில் நடந்த நன்மை..

மற்ற படி அஜிதன் எதிர்கொண்ட சிக்கலான வாழ்வியல் முரண்கள் -எனக்கும் ஏற்பட்டு இருக்கிறது..எந்த ஆசிரியரும் மாணவனை மனிதனாகக் கூட நினைப்பதில்லை..அவர்களுக்கு தங்கள் பணி குறித்து இருக்க வேண்டிய நியாயமான அக்கறை இல்லை..அடித்தால்…அவமதித்தால் தரையில் கிடப்பதைக் கூட மாணவன் தலையில் ஏற்றி வைத்துக் கொள்வான் என்று நினைத்துக் கொள்வார்கள் போல..

தங்களுடைய பதிவு எனக்கு சமீபத்தில் வெளிவந்த அமீர்கானின் தாரே ஜமீன் தார் என்ற திரைப் படத்தை நினைவுப் படுத்தியது…

நம் நாட்டு குழந்தைகளுக்கான கல்வி முறை மாற்றி அமைக்கப் பட வேண்டும் என்பதான தங்களுடைய அக்கறையில் நானும் பங்கேற்கிறேன்….

எனது 4 வயது மகனை என் மனைவி பள்ளிக்கு அனுப்பும் போது போர்க் களத்திற்கு செல்லும் மான் போல தயார்ப் படுத்தி அனுப்பவது எனக்கு மிகுந்த கோபத்தை உண்டாக்கும் செயலாகவே தெரிகிறது.ஏனென்றால் அவன் டாக்டராகணுமாம்…சொல்லி சொல்லி வளர்க்கிறாள் என் மனைவி.
என் குழந்தை ஒரு டாக்டராகவோ, ஒரு பொறியாளராகவோ ஆக்க எனக்கு துளி கூட விருப்பமில்லை என என் மனைவியுடன் சண்டை போட்டு இருக்கிறேன்..

பிறகு என்னதாண்டா அவனை செய்ய போற..? என்று கோபமாய் கேட்ட என் தந்தையை பார்த்து அவனுக்கு சினிமா பிடித்திருக்கிறது..அதனால அவன நடிகனாக்கப் போறேன் என்று வெறுப்பாய் பேசி விட்டு வந்திருக்கிறேன்…

என்ன உலகம் இது…

ஒழுங்கமைவுகள் என்பதன் பேரில் குழந்தைகள் மீது அறிவிக்கப் படாத ஒரு யுத்தத்தையே ஏற்படுத்தி இருக்கிறது இந்த கல்வியும் சமூகமும்…

இங்கு எந்த குழந்தைக்கும் ஓடி ஆட அனுமதி இல்லை…காலில் இறுக்கிக் கட்டிய காலணிகளோடு…கழுத்தில் இறுக்கும் டைகளோடு..பொங்கி வழியும் புத்தகங்களோடு ..வானுயர்ந்த மதில்களை உடைய கல்விக் கூடம் என்ற சிறையில் அடைக்க அவர்களை அழைத்து போக போலீஸ் வேன் போல ஒரு வேன்…

எல்லாக் குழந்தைகளின் உதடுகளிலும் புன்னகை இறந்து கிடக்கிறது…

ஏதாவது செய்து …இந்த குழந்தைகளின் மகிழ்வை,பால்யத்தை மீட்டே ஆக வேண்டும்….

என் துயரத்திற்கான ஆறுதல்- அஜிதனின் வெற்றியும், மதிப்பெண்ணும்…

அந்த வகையில் எளிமையாய் படித்து, வலிமையாய் தேர்ந்த அஜிதனுக்கு என் வாழ்த்துக்களும் …பாரட்டுகளும்….

தங்கள் ..
மணி.செந்தில்குமார்,
வழக்கறிஞர்.
கும்பகோணம்.

இந்த கடிதத்திற்கு திரு.ஜெயமோகனின் பதில்:

அன்புள்ள மணி செந்தில் அவர்களுக்கு,
நாம் நம் குழந்தைகளை ‘வளர்க்க’ முடியாது. அவர்களுடன் சிலவற்றை பகிர்துகொள்ள மட்டுமே முடியும். நாம் அவர்களை பொருட்படுத்தி , அவர்களின் உற்சாகமானதும் நம்பிக்கை நிறைந்ததுமான உலகை சிதைக்காமல் அதே உற்சாகத்துடன் ஈடுபட்டுச் சொலும் எதையும் வர்கள் கேட்பார்கள் என்றுதான் நான் எண்ணிகிறேன். இன்னொருவரின் கனவை வாழும்படி ஒருவரை நிர்பந்திப்பது கொடுமையானது.
தங்கள் கடிதம் கண்டேன். ஒரே வகையான அனுபவங்கள் வழியாக கடந்து சென்றுகொண்டிருக்கிறோம் என்ற எண்ணம் இப்போது கடிதங்கள் வழியாக உருவாகியிருக்கிறது. ஒரு குறிப்பிட்ட வயதில் எப்படி நுண் உணர்வுகளை அவித்து விட்டு போட்டி உலகின் சவால்களை எதிர்கொள்வதெ என்பதே அது. ஒரு சமன்பாட்டைக் கண்டுகொள்கிறவர்களே ஏதாவது சொல்லும் இடத்தில் இருக்கிறார்கள். போட்டி உலகை மாற்றுவதென்பது உடனடியாக நம் கையில் இல்லை. ஆனால் இந்த சமரசம் வலியும் வதையும் கூடியதாக இல்லாமல் இருக்க என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதே முக்கியமானதக இருக்கிறது. அதற்கு அடிபப்டையில் இலக்குக்காக எதையும் செய்யும் நோக்கை சற்றே விலக்கி அன்பின் அடிப்படையில் நம் குழந்தைகலுடன் உரையாட முனைந்தாலே போதும் . நான் எந்த கொள்கைகளையும் இது சார்ந்து முன்வைக்க மாட்டேன், குழந்தைகளுடன் உரையாடுங்கள் என்பதைத் தவிர

ஜெயமோகன்

தோழர்களே….
குழந்தைகளின் கல்வியும் ,அதனைச் சார்ந்த அனைத்து விஷயங்களும் இந்தக் காலக் கட்டத்தில் மிகவும் சிக்கலாகி வருகின்றன..
நம் நாட்டு கல்வி அமைப்பையும், அதனைச் சார்ந்த நிறுவனக் கோட்பாடுகளையும் நாம் மறுபரீசிலனை செய்து தீர வேண்டிய அவசியத்தில் இருக்கிறோம்…

ஜெயமோகனின் தேர்வு -பகிர்வும்,பதிலும்…

http://jeyamohan.in/?p=488

எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் இணையத்தளத்தில் வெளியிடப் பட்ட ‘தேர்வு’என்ற கட்டுரைக்கு
என் பகிர்வும் ,அதற்கான ஜெயமோகனின் பதிலும்….

மதிப்பிற்குரிய ஜெயமோகன் அவர்களுக்கு…

வணக்கங்கள்..தங்களுடைய வலைப் பதிவில் தேர்வு என்ற கட்டுரைப் படித்தேன்…
மிகவும் நின்று நிதானித்து படித்ததில் நம் அனைவரின் வாழ்க்கையும் அஜிதனில் அடங்கியுள்ளது என உணர்ந்தேன்…

உண்மைதான். எதற்கும் பதட்டப் பட்டு திரிவதன் விளைவு குழந்தைகளின் மீது சிறு அக்கறைக் கூட பாராட்ட முடியாத அவலத்திற்கு நாம் உள்ளாகி இருக்கிறோம்..

தங்கள் பதிவில் உள்ள சிறுபான்மையினர் கல்விக் கூடங்கள் குறித்த தங்கள் அவதானிப்பில் நான் முரண்பாடு கொள்கிறேன்..கல்வி என்பது எங்கோ மாய உலகில் மறைந்து கிடக்கும் அதிசயமாய் மறைத்து வைக்கப் பட்டிருந்த காலத்தில் …ஊரின் ஓரத்தில் ஒதுங்கிக் கிடந்த சேரிகளில் வெண்ணிற ஆடைகளோடு நுழைந்து கல்வி அளித்து, சுகாதாரம் போதித்து, மருத்துவம் தந்தது பாதிரிமார்கள்தான்.அவர்களுடைய நோக்கம் தங்கள் மதத்தை பரப்ப சேவையை கருவியாக பயன்படுத்துவதாக இருக்கலாம்..அதனாலென்ன…எந்த மதம் இறந்தால் என்ன..? எந்த மதம் பிறந்தாலென்ன..?

சூத்திரன் நாவிற்குள் பைபிளால் சரஸ்வதி அமர்ந்ததுதான் அதில் நடந்த நன்மை..

மற்ற படி அஜிதன் எதிர்கொண்ட சிக்கலான வாழ்வியல் முரண்கள் -எனக்கும் ஏற்பட்டு இருக்கிறது..எந்த ஆசிரியரும் மாணவனை மனிதனாகக் கூட நினைப்பதில்லை..அவர்களுக்கு தங்கள் பணி குறித்து இருக்க வேண்டிய நியாயமான அக்கறை இல்லை..அடித்தால்…அவமதித்தால் தரையில் கிடப்பதைக் கூட மாணவன் தலையில் ஏற்றி வைத்துக் கொள்வான் என்று நினைத்துக் கொள்வார்கள் போல..

தங்களுடைய பதிவு எனக்கு சமீபத்தில் வெளிவந்த அமீர்கானின் தாரே ஜமீன் தார் என்ற திரைப் படத்தை நினைவுப் படுத்தியது…

நம் நாட்டு குழந்தைகளுக்கான கல்வி முறை மாற்றி அமைக்கப் பட வேண்டும் என்பதான தங்களுடைய அக்கறையில் நானும் பங்கேற்கிறேன்….

எனது 4 வயது மகனை என் மனைவி பள்ளிக்கு அனுப்பும் போது போர்க் களத்திற்கு செல்லும் மான் போல தயார்ப் படுத்தி அனுப்பவது எனக்கு மிகுந்த கோபத்தை உண்டாக்கும் செயலாகவே தெரிகிறது.ஏனென்றால் அவன் டாக்டராகணுமாம்…சொல்லி சொல்லி வளர்க்கிறாள் என் மனைவி.
என் குழந்தை ஒரு டாக்டராகவோ, ஒரு பொறியாளராகவோ ஆக்க எனக்கு துளி கூட விருப்பமில்லை என என் மனைவியுடன் சண்டை போட்டு இருக்கிறேன்..

பிறகு என்னதாண்டா அவனை செய்ய போற..? என்று கோபமாய் கேட்ட என் தந்தையை பார்த்து அவனுக்கு சினிமா பிடித்திருக்கிறது..அதனால அவன நடிகனாக்கப் போறேன் என்று வெறுப்பாய் பேசி விட்டு வந்திருக்கிறேன்…

என்ன உலகம் இது…

ஒழுங்கமைவுகள் என்பதன் பேரில் குழந்தைகள் மீது அறிவிக்கப் படாத ஒரு யுத்தத்தையே ஏற்படுத்தி இருக்கிறது இந்த கல்வியும் சமூகமும்…

இங்கு எந்த குழந்தைக்கும் ஓடி ஆட அனுமதி இல்லை…காலில் இறுக்கிக் கட்டிய காலணிகளோடு…கழுத்தில் இறுக்கும் டைகளோடு..பொங்கி வழியும் புத்தகங்களோடு ..வானுயர்ந்த மதில்களை உடைய கல்விக் கூடம் என்ற சிறையில் அடைக்க அவர்களை அழைத்து போக போலீஸ் வேன் போல ஒரு வேன்…

எல்லாக் குழந்தைகளின் உதடுகளிலும் புன்னகை இறந்து கிடக்கிறது…

ஏதாவது செய்து …இந்த குழந்தைகளின் மகிழ்வை,பால்யத்தை மீட்டே ஆக வேண்டும்….

என் துயரத்திற்கான ஆறுதல்- அஜிதனின் வெற்றியும், மதிப்பெண்ணும்…

அந்த வகையில் எளிமையாய் படித்து, வலிமையாய் தேர்ந்த அஜிதனுக்கு என் வாழ்த்துக்களும் …பாரட்டுகளும்….

தங்கள் ..
மணி.செந்தில்குமார்,
வழக்கறிஞர்.
கும்பகோணம்.

இந்த கடிதத்திற்கு திரு.ஜெயமோகனின் பதில்:

அன்புள்ள மணி செந்தில் அவர்களுக்கு,
நாம் நம் குழந்தைகளை ‘வளர்க்க’ முடியாது. அவர்களுடன் சிலவற்றை பகிர்துகொள்ள மட்டுமே முடியும். நாம் அவர்களை பொருட்படுத்தி , அவர்களின் உற்சாகமானதும் நம்பிக்கை நிறைந்ததுமான உலகை சிதைக்காமல் அதே உற்சாகத்துடன் ஈடுபட்டுச் சொலும் எதையும் வர்கள் கேட்பார்கள் என்றுதான் நான் எண்ணிகிறேன். இன்னொருவரின் கனவை வாழும்படி ஒருவரை நிர்பந்திப்பது கொடுமையானது.
தங்கள் கடிதம் கண்டேன். ஒரே வகையான அனுபவங்கள் வழியாக கடந்து சென்றுகொண்டிருக்கிறோம் என்ற எண்ணம் இப்போது கடிதங்கள் வழியாக உருவாகியிருக்கிறது. ஒரு குறிப்பிட்ட வயதில் எப்படி நுண் உணர்வுகளை அவித்து விட்டு போட்டி உலகின் சவால்களை எதிர்கொள்வதெ என்பதே அது. ஒரு சமன்பாட்டைக் கண்டுகொள்கிறவர்களே ஏதாவது சொல்லும் இடத்தில் இருக்கிறார்கள். போட்டி உலகை மாற்றுவதென்பது உடனடியாக நம் கையில் இல்லை. ஆனால் இந்த சமரசம் வலியும் வதையும் கூடியதாக இல்லாமல் இருக்க என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதே முக்கியமானதக இருக்கிறது. அதற்கு அடிபப்டையில் இலக்குக்காக எதையும் செய்யும் நோக்கை சற்றே விலக்கி அன்பின் அடிப்படையில் நம் குழந்தைகலுடன் உரையாட முனைந்தாலே போதும் . நான் எந்த கொள்கைகளையும் இது சார்ந்து முன்வைக்க மாட்டேன், குழந்தைகளுடன் உரையாடுங்கள் என்பதைத் தவிர

ஜெயமோகன்

தோழர்களே….
குழந்தைகளின் கல்வியும் ,அதனைச் சார்ந்த அனைத்து விஷயங்களும் இந்தக் காலக் கட்டத்தில் மிகவும் சிக்கலாகி வருகின்றன..
நம் நாட்டு கல்வி அமைப்பையும், அதனைச் சார்ந்த நிறுவனக் கோட்பாடுகளையும் நாம் மறுபரீசிலனை செய்து தீர வேண்டிய அவசியத்தில் இருக்கிறோம்…

Page 50 of 55

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén