பசுமையேறிய வனத்தினைப் பார்த்து எதையோ தேட , அல்லது தங்களை ஏதோ ஒன்றில் தொலைக்க, என்னுடன் வந்தவர்கள் வனமேறிப் போனார்கள்.
நானோ துவண்ட கால்களோடு நான் தனிமையின் குறுங்கத்தியால் ஆழக் குத்தப்பட்டு கைவிடப்பட்டத் தனியன்.
எவரோ செதுக்கி விட்டு கைவிட்டுப் போன குறைச் சிற்பம் போல என் முன்னால் ஒரு ஆதிமலை ஒன்று அமர்ந்திருந்தது.
இருவரும் பார்த்துக்கொண்ட போது எங்களைப் பார்த்துக் கொள்ள யாரும் இல்லை.
தனிமையின் மெல்லிய நூலிழை ஒரு சிலந்தி வலை போல எங்களிடை படர, விசித்திர காலத்தின் விந்தைப் புள்ளியில் நாங்கள் நெருங்கத் தொடங்கினோம்.
எங்கிருந்தோ வந்த இளங்குருவி ஒன்று ஆதிமலை மடிப்பில் ஒய்யாரமாய் அமர, கர்வமாய் என்னை பார்த்தது மலை.
சில நொடிகளில் சீண்டிய காற்றின் சிறகால் அமர்ந்திருந்த குருவியும் பறந்து போக, கைவிடப்பட்ட ஒரு புராதன கோவில் போல மலை இருள் அடைந்தது.
பல கோடி ஆண்டுகளாய் ஒரே இடத்தில் தனிமையின் நிழல் போர்த்தி மௌனத்தின் வலி சுமந்து உறைந்திருக்கும் ஆதிமலை அடிவாரத்தின் பாறையை ஏதோ ஒன்று நினைத்து ஆறுதலாய் வருடத் தொடங்கினேன்.
ஒரு ஆட்டால் வழிநடத்தப்படும் சிங்கங்களின் படைக்கு நான் அஞ்சவில்லை, ஒரு சிங்கத்தால் வழிநடத்தப்படும் ஆடுகளின் படைக்கு நான் அஞ்சுகிறேன்.
–மாவீரன் அலெக்சாண்டர்.
ஏனெனில் அந்த ஒற்றைச் சிங்கம் எளிய ஆடுகளை தன் போலவே மாற்றும் வலிமை கொண்டது. அப்படித்தான் ஆடுகளாய் திராவிட- தேசிய அரசியல் /திரைக் கவர்ச்சி/ சாதி /மத அடிமை என அறிவிலிகளாய் திரிந்த ஒரு தொன்ம இனத்தின் ஆட்டுக் கூட்டத்தை புலிக் கூட்டமாக மாற்றிய ஒரு சிங்கத்தின் வாழ்வில் இருந்து சாட்சியாய் நான் வாழ்ந்து பார்த்த சில சம்பவங்கள்.
** அந்த இரவும் அந்தப் பயணமும் மிக நீண்டவை. ஏறக்குறைய தமிழ்நாட்டின் குறுக்கே நாங்கள் கடந்து கொண்டிருந்தோம். ஏதோ ஒரு விடுதியில் இடம் கிடைத்தவுடன் எல்லோரும் உச்சகட்ட களைப்பில் உறங்க சென்றோம். பின்னிரவில் ஏதோ ஒரு விழிப்பில் விழித்து பார்த்த போது… அருகே இருந்த அண்ணன் ஏதோ படித்துக் கொண்டிருந்தார்.
“என்ன அண்ணா.. தூங்கலையா..?” என கேட்டேன்.
“நான் தூங்கிட்டா யார் படிக்கிறது..?” என கேட்டார். பிறகு அவரே “நீ தூங்கு . உனக்கும் சேர்த்து அண்ணன் படிக்கிறேன்.!” என மெலிதாக சிரித்துக் கொண்டே சொன்னார்.
உண்மையில் நாங்கள் அன்று தூங்கிக் கொண்டுதான் இருந்தோம். அண்ணன் எங்களுக்கும் சேர்த்து படித்துக் கொண்டிருந்தார். இப்போதும் படித்துக் கொண்டிருக்கிறார்.
மறுநாள் கூட்டத்தில் மழை பெய்தது. மழையைத் தாண்டி தமிழ் தான் வலிமையாக கொட்டி தீர்த்தது என கண்டோர்/ நனைந்தோர் சொன்னார்கள்.
** ஏழு தமிழர் சிறையில் இருந்த காலம் அது. மூவர் தூக்கு கயிற்றுக்கு முன்னால் நின்று கொண்டிருந்தார்கள். சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில் தூக்கிற்கு தடை கேட்டு தாக்கல் செய்யப்பட்ட வழக்கின் இறுதி விசாரணை. அதற்கான எல்லா பணிகளையும் முன்நின்று செய்தவர் அண்ணன். எங்களை எல்லாம் ஆளுக்கு ஒரு பணி கொடுத்து இரவு பகல் பாராது அவர்தான் இயக்கிக் கொண்டிருந்தார். அந்தக் கடைசி பத்து இரவுகளும் அவர் தூங்கவில்லை என்பதை உடன் இருந்த நாங்கள் அனைவரும் அறிவோம்.
நீதிமன்றத்தில் வழக்கு நடந்து கொண்டிருக்கும்போது தமிழ்நாடு சட்டமன்றத்தில் தூக்கிற்கு தடை போட்டு தீர்மானம். எல்லா தலைவர்களும் வெளியே வந்து பத்திரிக்கையாளர்களிடம் பேட்டி கொடுத்தார்கள். தான்தான் முயற்சி செய்தேன் என்றும் தன்னுடைய இயக்கம்தான் போராடியது என்று அவரவர் அந்த வெற்றியை தன்னுடைய வெற்றியாக பதிவு செய்து கொண்டிருந்த வேளையில்…
அண்ணன் தம்பிகளோடு தனியே நடந்து வந்து கொண்டிருந்தார். பத்திரிக்கையாளர்கள் அனைவரும் ஓடிச்சென்று அவரிடம் கருத்து கேட்டார்கள். அவருக்கு கண்கள் கலங்கி இருந்தன. மற்ற தலைவர்களைப் போல இல்லாமல் அவர் தன்னுடைய கட்சியை, தான் அந்த வழக்கிற்காக செய்து கொண்டிருந்த பணிகளை பற்றி எல்லாம் பதிவு செய்யாமல்.. அந்த நொடியில் தூக்கு மேடைக்கு முன்னால் நின்று கொண்டிருந்த முருகன் சாந்தன் பேரறிவாளன் என்கிற மூன்று தம்பிகளின் அண்ணனாக அவர் மாறிப் போனார்.
” என் தம்பிகளின் தூக்கு கயிறு அறுக்க உதவிய அனைவருக்கும் நன்றி. தங்கை செங்கொடியின் உடல் அடக்கம் செய்யப்பட இருக்கிறது. அங்கையர்கண்ணி உள்ளிட்ட வழக்கறிஞர்கள் தங்கைகள் உண்ணா நிலைப் போராட்டத்தில் இருக்கிறார்கள். நான் அங்கு செல்கிறேன்.” என சொல்லிவிட்டு கலங்கிய தன் கண்களை துடைத்துக் கொண்டே அவர் அங்கிருந்து கடந்து சென்றார்.
இன்னொரு சந்தர்ப்பத்தில்.. “அண்ணா..! இந்த வழக்கிற்காக நாம் எவ்வளவோ செய்து இருக்கிறோம்.. ஏன் அதை ஊடகங்களிடம் நீங்கள் வெளிப்படுத்தவில்லை..? ” என சற்றே குமறுலுடன் நான் கேட்க… என்னை உற்றுப் பார்த்தவாறு அவர் சொன்னார். ” மற்றவர்களுக்கு அது அரசியல். எனக்கு உயிர் வாதை. என் தம்பிகள் தூக்குக்கயிருக்கு முன்னால் நின்று கொண்டிருக்கும் போது என் கட்சிக்காகவோ என் எதிர்காலத்திற்காகவோ நான் பேச முடியாது. தம்பிகளை இழக்க முடியாத ஒரு அண்ணனாக மட்டும் தான் என்னால் சிந்திக்க முடியும்..” என்றார். இதுதான் அவர்.
** தங்கை அனிதா நீட் என்ற கொடுமையால் கொலை செய்யப்பட்டு விட்டாள். அவளது உடலுக்கு முன்னால் அண்ணன் சீமான் மற்றும் இயக்குனர் அமீர் ஆகியோர் நின்று கொண்டிருந்தார்கள். அந்த சமயத்தில்தான் அண்ணன் திருமாவளவன் அங்கு வந்தார். கூட்டம் அதிகமாக அண்ணன் சீமான், அண்ணன் திருமாவளவன் உள்ளிட்டவர்கள் அருகில் இருந்த ஒரு கட்டிடத்தில் அமர வைக்கப்பட்டார்கள். அப்போது தங்கை அனிதாவின் மரணத்தை மிக எளிதாக கடக்க முடியாது, இதை முன் வைத்து நீட்டிற்கான போராட்டத்தை நாம் கூர்மைப்படுத்துவோம் என அண்ணன் சீமான் விசிக தலைவர் திருமாவிடம் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் அண்ணன் திருமாவிடம் காவல்துறை தொடர்ச்சியாக நிர்பந்தம் கொடுத்துக்கொண்டே இருந்தது. இப்போது உடல் அடக்கத்தை பார்ப்போம், பிறகு போராட்டத்தை முன்னெடுப்போம் என சொன்னதில் அண்ணன் சீமானுக்கு மாற்று கருத்து இருந்தது. இல்லை அண்ணா.. நாம் ஏதாவது செய்தே ஆக வேண்டுமென சீமான் அண்ணன் மீண்டும் வலியுறுத்த, அதற்குள் திமுக தலைவர்கள் வரத் தொடங்க, இறுதி ஊர்வலம் வலுக்கட்டாயமாக தொடங்கப்பட்டது.
நாங்கள் ஊர் திரும்பிக் கொண்டிருந்த பொழுதில்.. முன்னிருக்கையில் உள்ளம் முழுக்க கொந்தளிப்போடு கண்கலங்க அமர்ந்திருந்த அவர் “படிக்கணும்னு நினைச்ச தங்கச்சி செத்துட்டா.கோர்ட்டு அரசியல் என எல்லோரும் சேர்ந்து கொன்னுட்டாங்க. எதுவுமே இல்லாத இந்த ஊர்ல பிறந்து படிச்சி யாரும் வாங்க முடியாத மதிப்பெண் வாங்கிய பிறகும் கூட அவ மருத்துவராக முடியாம சாகுறானா , நாமெல்லாம் வெறும் பிணம் தாண்டா. பாழப்போன இந்த நிலத்துல எதுவும் முளைக்காதுடா..” என ஆற்றாமையால் கொந்தளித்தார்.
பிறகு ஆழமாக யோசித்து விட்டு “நமக்கு அதிகாரம் என்று ஒன்று கிடைக்கும் காலத்தில்.. இந்த நீட்டு போன்ற அநீதிகளை ஒழித்து, கல்வியையும் மருத்துவத்தையும் முழுமையாக இலவசமாக மாற்றி, தங்கை அனிதா பெயரில் ஒரு மருத்துவ பல்கலைக்கழகம் கட்ட வேண்டும்..” என்றார். அதில் நம்ம வீட்டுப் பிள்ளைங்க எல்லோரும் படிக்க வேண்டும்.” என்றும் சொன்னார்.
அவரது கனவுகள் விரிந்து கொண்டே போயின. அந்த மருத்துவமனை எப்படி இருக்க வேண்டும், மக்களுக்கு எப்படிப்பட்ட உலகத் தரம் கொண்ட மருத்துவம் வழங்க வேண்டும் என்றெல்லாம் அவர் சொல்லிக் கொண்டே வர விடியத் தொடங்கியிருந்தது.
அப்போதும் அவர் படிக்க முடியாமல் இறந்து போன ஒரு தங்கையின் அண்ணனாகதான் பரிதவித்துக் கொண்டிருந்தார். எல்லா சூழ்நிலைகளிலும் அவரிடம் தாய்மை போல சுரப்பது ” அண்ணன்” என்கிற பேரன்பின் அதியுச்ச உணர்வெழுச்சிதான்.
எல்லாவற்றையும் இழந்து கடைசியில் உயிரையும் இழக்க துணிகிற ஒரு கூட்டத்திற்கு, “அண்ணன்” என்கின்ற அவரை விட்டால் அழுவதற்கு கூட நாதியில்லை.
இலட்சிய வேட்கை நிறைந்த அவரது கனவுகள் வற்றா ஊற்றை போன்றவை. ஒவ்வொரு நொடியும் அலையடித்துக் கொண்டிருக்கும் கடல் போல அவரது முயற்சிகள் மீண்டும் மீண்டும் தமிழரின் இதயக்கதவுகளை தட்டிக் கொண்டே இருக்கின்றன.
நூற்றாண்டுக் கண்ட பிழைப்புவாத திராவிடத்தை , இப்போதுதான் தளிர்கொண்டு தழைக்கும் தமிழ்த் தேசியம் கொண்டு அவர் வீழ்த்தத்தான் போகிறார். திராவிடத்தை பற்றி சிந்திக்கும் எவரும் இனி தமிழ் தேசியத்தைப் பற்றி பேசாமல் கடக்க முடியாது என்கிற நிலையை ஏற்படுத்திய அதி மனிதன் அண்ணன் சீமான் மட்டுமே.
அவர் காலத்திலேயே அவர் வெல்வார். அந்தக் காலத்தையும் அவரே உருவாக்குவார். ஏனெனில் காலமும் அவர்தான்.களமும் அவர்தான்.
அவர் நிழல் பிடித்துப் பின் தொடர்வது மட்டுமே நம் கடமை. அதுவே பெருமை.
எம் தமிழினத்து ஒற்றை மன்னன் காட்டிய என் அண்ணன் சீமான் அவர்களுக்கு.. மனம் நிறைந்த பிறந்தநாள் நல்வாழ்த்துகள்.
விஜய் அரசியலுக்கு வருவதாக சொன்ன போது அவரை வாழ்த்தி தம்பி என அழைத்து மகிழ்ந்தவர் அண்ணன் சீமான். பல்வேறு சமயங்களில் அவருக்கு இக்கட்டான சூழ்நிலைகளில் விஜய்க்காக குரல் கொடுத்து நின்றவர் அண்ணன் சீமான். அது அவரது பேரன்பு.
ஆனால் தனது முதல் கொள்கைப் பிரகடன மாநாட்டில் திராவிடமும் தமிழ் தேசியமும் இரண்டு கண்கள் என விஜய் கொள்கைக் குழப்பம் செய்ய ஆரம்பித்தபோது அண்ணன் சீமானின் நிலைப்பாடு மாறத் தொடங்குகிறது. சம்பந்தமே இல்லாமல் அண்ணன் சீமானை சீண்டி வார்த்தைகள் விட்டது விஜய் தான். தன் மீது அன்பு கொண்டு நிற்பவரை பொது மேடையில் தேவையில்லாமல் பேசி எதிரியாக்கிக் கொண்டவர் விஜய்தான்.கூட்டம் கூடிய ஒரே காரணத்தால் நிதானம் தவறி விஜய் செய்த வரலாற்றுப் பிழை அது. பறக்கும் விமானத்தை பார்க்க கூட பத்து லட்சம் மக்கள் கூடிய ஊர் இது. கூட்டத்திற்காக கொள்கையை மாற்றி குழப்பம் செய்யும்போது அது எதிர்க்கப்படத்தான் செய்யும்.
ஒருவரின் கொள்கை நிலைப்பாடுகள் தான் எதிரியா இல்லையா என்பதை தீர்மானிக்கும்.
எதிரிக் கட்சியாக இருந்த போதும் சனாதனத்தை பற்றி உதயநிதி ஸ்டாலின் பேசியபோது எதிர்த்து கிளம்பிய வட இந்தியா அரசியல் தலைவர்களுக்கு எதிராக தம்பி உதயநிதி பேசியது தவறில்லை என அண்ணன் சீமான் ஆதரவுக் குரல் கொடுத்தார். அதேபோல் முதலமைச்சர் ஸ்டாலின் கன்னடர்களால் அவமானப்படுத்தப்பட்ட போது அதை எதிர்த்து முதல் கண்டன குரல் தமிழ்நாட்டில் எழுப்பியதும் அண்ணன் சீமான் தான்.
இதற்கு முன்பாக பெரியார் சிலையை அவமானப்படுத்திய போதும், இடிப்பேன் என எச்.ராஜா பேசிய போதும் அதைக் கடுமையாக எதிர்த்துப் பேசியது அண்ணன் சீமான் தான்.
அதேபோல ஆளுநர் ரவி தமிழ்நாட்டு அரசியலில் தலையிட்டு மாநில அரசுக்கு எதிராக செயல்படுவது குறித்து கண்டனம் தெரிவித்ததும் ஆளுநர் வீட்டை பூட்டு போட்டு முடக்க வேண்டும் என தெரிவித்ததும் அண்ணன் சீமான் தான்.
அண்ணன் சீமான் ஒன்றில் தெளிவாக இருக்கிறார்.கொள்கை நிலைப்பாடுகள் சார்ந்தே ஆதரவும் / எதிர்ப்பும். நபர்கள் சார்ந்து அல்ல. அதனால்தான் அண்ணன் சீமானால் விஜய் அன்று ஆதரிக்கப்பட்டார். இன்று எதிர்க்கப்படுகிறார்.
கடந்த 14 வருடங்களாக “தமிழ்த் தேசியம்” என்கிற மண்ணின் மைந்தர்களுக்கான அரசியல் கருத்துருவை வெகுசனமாக்கி, அதை வீதிக்கு வீதி தனது வீரிய முழக்கங்களால் எடுத்துச் சென்று சேர்த்து, இனம் அழிந்தபோது, நம் உரிமைகள் களவாடப்பட்ட போது, திராவிடம் செய்த துரோகங்களை தமிழகம் எங்கும் ஆயிரக்கணக்கான கூட்டங்களில், ஆயிரக்கணக்கான மணி நேரங்களில், தன் அடி வயிற்றுக் குரலில் இருந்து பேசி , இந்த மண்ணுக்கான ஒரு மாற்று அரசியலை உருவாக்கி, திராவிடத்திற்கு எதிரான ஒன்றாக நிலை நிறுத்தும் போது, “மாற்று அரசியல்” என்பதெல்லாம் பொய் எனவும், திராவிடமும் தமிழ்த் தேசியமும் ஒன்று எனவும் விஜய் குழப்படி வேலை செய்யும் போது அதை அண்ணன் சீமான் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டு ஆதரித்தால் தான் தவறு.
அதில் உடன் பிறந்தவர்களாக இருந்தாலும் பெற்ற தாய் தந்தையாக கூட இருந்தாலும் அவர் சமரசம் செய்து கொள்வதில்லை.இங்கே யார் மீதும் தனிப்பட்ட முரண் இல்லை.
ஆனால் எங்களிடம் நாங்கள் அழிந்த கதை ஒன்று ரத்தமும் சதையுமாக இருக்கிறது. எங்கள் உடன் பிறந்தவர்கள் எங்கள் கண் முன்பாக திராவிடத்தாலும், இந்தியத்தாலும் வீழ்த்தப்பட்ட வரலாறு எங்களுக்குள் வலித்துக் கொண்டே இருக்கிறது. எங்களது கனிம வளங்கள், எங்களது உரிமைகள், என அனைத்தையும் எடுத்துக் கொடுத்து விற்கிற மோசடித்தனத்தை திராவிடமும் இந்தியமும் கூட்டு சேர்ந்து செய்யும் போது இந்த மண்ணில் பிறந்தவர்களாகிய நாங்கள் அதை எதிர்த்து நிற்க வேண்டியதை எங்களது பிறப்பின் கடமையாக நாங்கள் கருதுகிறோம்.
அதை திசை மாற்ற எவர் வந்தாலும் சரிதான். அவர்கள் எங்களுக்கு பகைதான்.எனவேதான் “தமிழ்த் தேசியம்” என்பதை பிழைப்பு வாத திராவிடத்திற்கு எதிராகவும், சுரண்டல் முதலாளித்துவ இந்தியத்திற்கு எதிராகவும் நாங்கள் முன்வைக்கிறோம். எம் தத்துவத்தை யார் பலவீனப்படுத்தவோ அல்லது வீழ்த்தவோ முயன்றாலும் அவர்கள் எங்கள் எதிரிகள் தான்.
எம் தத்துவத்தை எதிர்த்து அல்லது குழப்பி வீழ்த்த யார் வந்தாலும் சரிதான். எதிர்க்கத்தான் செய்வோம். வலிமையாக அடிக்கத்தான் செய்வோம். அது வலிக்கத்தான் செய்யும்.
