துளி-10

திருவாளர் மணிசெந்தில் அவர்களின் எழுத்துக்களில் பொதுமையை தாண்டிய ப்ரத்யேகங்கள் நிறைய உண்டு. வாசித்தலின் சுவாரஸ்யங்களில்; தனிமையில் மதுக்குப்பி தீர்வது போல நிதானித்து கிறங்கடிக்கும் தொனி அவருடையது. சரியாக சொல்ல எண்ணினாள் அவை ஞானப் பிசாசின் போதைத்துளிகள்.

இன்று அவரின் மானுட வாழ்வு குறித்த ஓர் பதிவினை வாசித்தேன். Woody Allen இன் ” If u ask any question; sex is an answer ” எனும் கூற்றுதான் நினைவில் வந்துபோனது.

//வாழ்வின் அர்த்தம் புரியும் போது நாம் வாழ முடியாதவர்களாக இறக்கிறோம் என்பதில்தான் இருக்கிறது சூட்சமமே. இன்னமும் சஸ்பென்ஸ் நீங்காத ஒரு முடிவிலி திரைப்படக்கதை போல நாமும் நமக்கு புரிந்த வரையில் வாழ்க்கையை புரிந்து கொள்ள முயற்சித்துக் கொண்டே இருக்கிறோம். அதுவும் நம்மை ஏமாற்றிக் கொண்டே இருக்கிறது.//

மலைப்பாம்பொன்று ஊர்வது போல இந்த வரிகள் என் இருட்டில் ஊர்ந்துகொண்டிருக்கின்றன. ஒரு படைப்பாளன் எண்ணங்களுக்கு எவ்வித கட்டுப்பாடுகளுமில்லை. அது அவனின் அறம் சார்ந்தது.. அல்லது அவன் விருப்பு வெறுப்புகளின் தொகுப்பாவது.

“உடம்பாவதேதடி உயிராவதேதடி” எனச் சித்தர்கள் தொடங்கி.. “வாழ்க்கை என்பது அந்தந்த நேரத்து நியாயம்” என ஜேகே தொட்டு..”மோகத்தில் கொஞ்சம் தாகத்தில் கொஞ்சம் இதுதானே வாழ்க்கை மொத்தம் இதிலென்ன வேசம்”என நா.முத்துகுமார் கடந்து மணி செந்தில் வரை வாழ்விற்கென எத்தனையெத்தனையே வரையறைகள் காலம்தோறும் அடுக்கப்பட்டுக் கொண்டே இருக்கின்றன.

இவையெல்லாமும் சரிதான் என்கின்ற விதத்தில் வாழ்க்கை ஒரு அளவில்லா பூதம் போல் எழுந்து நிற்கிறது. ஆனால் வாழ்க்கைக்கு ஓர் வரையறை தேவையென்பது மனிதர்களின் சுயநல எண்ணம்தானேயொழிய வேறெந்த சுவாரஸ்யங்களும் அதில் இருப்பதாக எனக்குத் தோன்றவில்லை.

வாழ்க்கையென்பது எந்த காலத்திலும் எந்த மனிதராலும் இன்னதென்று தீர்க்கமாக சொல்லும்படியாக இருந்ததில்லை, எல்லாமும் அவரவர் அனுமானங்களே. தவிர வாழ்வை புரிந்து கொள்ளவேண்டும் என்கின்ற தேவையொன்று இருப்பதாகவே எனக்குத் தெரியவில்லை. வாழ்க்கையென்பது வாழ்ந்து கழிப்பது அவ்வளவே.

ஜானி படத்தில் வரும் “என் வானிலே ஒரே வெண்ணிலா” பாடல் வரிகளை புரிந்து கொள்வது போலத்தான் வாழ்க்கையை புரிந்து கொள்வதும். நாம் எல்லோரும் என் வானிலே ஒரு அல்லது ஒரேயொரு வெண்ணிலா எனப்புரிந்து வைத்திருக்கும் அந்த பாடலின் வரிகள் உண்மையில் உணர்த்த நினைப்பது “என் வானிலே ஒரே வெண்ணிலா” என்பதைத்தான். இங்கே “ஒரே” என்பது “நிறைய” என்ற பொருளில் வரும். என் வானம் முழுக்க வெண்ணிலா என்பதுதான் அந்த “ஒரேரே” வெண்ணிலா.

பலர் பிறந்ததில் இருந்து கேட்டு வளர்ந்த அந்த பாடலை தவறாக புரிந்து கொண்டது போலத்தான் வாழ்க்கையையும் புரிந்து கொள்ள முயற்சிக்கின்றோம். வாழ்க்கை ஒருபோதும் புரிந்துகொள்ளும் பதத்தில் இருப்பதில்லை அல்லது வாழ்விற்கு புரிந்துகொள்ளுதல் எனும் அடைவு இல்லை என்பதே என் கருத்து.

தவிர நம்முடைய சரியான பதில்கள் வாழ்க்கைக்கு ஒருபோதும் பொருந்தாது. ஏனெனில் வாழ்க்கையென்பது ஒரு தவறான கேள்வி.

-துருவன் செல்வமணி சோமு.