சில நொடிகள்
கண்களை மூடி
தியானிக்கிறேன்..
பார்த்து விடுகிறேன்.
யாரிடமும் பேசாமல்
தலைகவிழ்ந்து
இமை சொருகி
மெளனிக்கிறேன்.
உன்னிடம்
பேசிக்
கொண்டிருக்கிறேன்.
யாரோ என்னிடம்
ஏதோ கேட்கிறார்கள்.
காதில் விழவில்லையா
என சாடை காட்டுகிறார்கள்.
அப்போதுதான் உனக்கு
பிடித்த நாயகன் பட
பின்னிசை எனக்குள்
அனிச்சையாக ஒலித்துக்
கொண்டு இருக்கிறது.
ஆள் தெரியாத
மழைச்சாலையில்
தனித்து பயணித்த
காரை ஒதுக்கி
கண்ணாடி ஏற்றி
சாய்ந்திருக்கிறேன்.
என் விழிகளுக்கு
முன்னால்
ஒரு பாதி
திறந்த கதவும்.
ஒரு மஞ்சள் சுடிதாரும்.
ஆளில்லா
பிற்பகல் கோவில்
பிரகாரத்தில் கண்மூடி
படுத்திருக்கிறேன்.
பழக்கத்தில்
அனிச்சையாய்
துழவும் என் விரல்களில்
ஒரு உதிரிப்பூ.
விடுமுறை கல்லூரி
ஒன்றில் யாருமில்லா
வகுப்பறைகளின்
திறந்திருக்கும்
ஜன்னல்கள் ஒவ்வொன்றாய்
மூடிக் கொண்டே வருகிறேன்.
ஏனோ உன்னை இறுதியாய்
பார்த்த போது
நீ தேவையில்லாமல்
கண் சிமிட்டிக்கொண்டு
இருந்தாய்…
மறுமொழி இடவும்