காற்றில்
மிதந்து திரிகிற
உன் சொற்களில்
மின்மினி பூச்சிகளின்
சிறகினை கண்டேன்…
வளைந்து,நெளிந்து
திரிகிற புதிர் பாதையில்
ஆயிரத்தி எட்டு
நட்சத்திரங்களை
விதைத்து போயின அவை.
சட்டென கிளைத்த
மெளனத்தில்…
நட்சத்திரம் அழிந்த
வானமாய் நிர்மூலமானது
நானும் கூட….