பகலவா.. நீ என்னை வளர்..

பகலவன்..
என்றொரு
மாயக்காரன்..

மயக்கும்
மந்திரக்காரன்..

சின்னஞ்சிறு
சொற்களால்
என்னை
மயிலிறகாய்
வருடும்
வசீகரன்..

அப்பா..
உன்னை தாம்பா
எனக்கு அவ்வளவு
பிடிக்கும்
என நேசத்தை
விவரிக்க தெரிந்த
வித்தைக்காரன்…

என்னால் தூக்கிக்
கொண்டு நடக்க
முடியாது என்பதால்…
கைப்பிடித்து
நடந்து வருவதை
இயல்பாக்கிக்
கொண்டவன்..

யாரோ ஒருவர் தன்
மகனை தூக்கிச்
செல்வதை..
நான் தான் ஏக்கமாக
பார்த்தேன்.

அதை சட்டென
உணர்ந்து
வாப்பா செல்பி
எடுப்போம்
தேற்றி விடுகிறான்..

பல நேரங்களில்
மகன்கள் தாயாகவும்.தந்தையாகும்
மாறி விடுவதும்..

நான் குழந்தையாய் அவர்கள்
முன்னால் நிற்பதும்..

எங்கள் வீட்டில் அடிக்கடி
நடக்கிறது..

பகல்..

உன் பிஞ்சுக்கரங்களில்
முகம் புதைத்து
நான் சொல்வது இதைத்தான்..

என்னை உன் மகனாக
வளர்..