என் அண்ணனுக்கு…எனக்கு அந்த நாள் இன்னும் நினைவில் இருக்கிறது. நம் உயிர் தலைவர் அவர்களின் உடல் கிடைத்து விட்டதாக கூறி சிங்களன் செய்தி வெளியிட்டு மகிழ்ந்த நாள். அந்த செய்தி கிடைத்த போது நான் ஒரு முச்சந்தியில் நின்று கொண்டிருந்தேன். எந்த திசையும் தெரியாமல்.நான் மட்டுமல்ல. என்னைப் போன்ற இலட்சக்கணக்கான இளைஞர்கள் திசையற்றுப்போனதருணம் அது. எல்லா ஊர்களிலும் ஈழ விடுதலைக்காக போராடிக் கொண்டிருந்த எண்ணற்ற இளைஞர்கள் கண்கலங்கி , ஒருவரை ஒருவர் நேரில் சந்தித்தப் போதும் கூட தலைகுனிந்து மௌனமாக கடந்த பொழுதுகள் அவை.

திசையழிந்தஇருள் வெளியில் நின்றுகொண்டிருந்த இனத்திற்கு பற்றிக்கொள்ள ஒரு நம்பிக்கை தேவைப்பட்டது. அவநம்பிக்கை மிகுந்த எங்களது விழிகளில் ஒளி மீண்டும் பிறக்க ஒரு பகலவன் தேவைப்பட்டான்.அப்போதுதான் நாங்கள் உங்களை தேடினோம். அப்போது நீங்களும் எங்களுக்கு கிடைக்கவில்லை.இரண்டு மாதம் கழித்து நீங்கள் என்னை அழைத்தீர்கள் அண்ணா.நான் மறுக்கவே முடியாத ஒரு அழைப்பு அது. அந்த நொடியிலிருந்து அக்குரலின் எந்த ஒரு அழைப்பிலிருந்தும் எக்காலத்திலும் நான் விலகியதில்லை.அறுத்தெறிவோம் வாரீர் என நீங்கள் அழைத்த போதுதான் குனிந்த எங்களது தலைகள் நிமிர்ந்தன. நாங்கள் பற்றிக் கொள்வதற்கு நம்பிக்கை மிகுந்த ஒளி உமிழும் ஒரு பற்றுக்கோடு கிடைத்துவிட்டது.

ஆம். எம் இருட் வாழ்வின் பகலவன் நீங்கள்தான்.ஆம் அண்ணா. நீங்கள் மட்டும் தான் எனது ஒரே நம்பிக்கை. எனக்கு மட்டுமல்ல என்னை போல பல லட்சக்கணக்கில் இருக்கும் ஊருக்கு ஊர் நீங்கள் அலைந்து திரிந்து அரும்பாடுபட்டு வேர்வை சிந்தி உருவாக்கி இருக்கும் உங்களைப் போன்றவர்களுக்கு நீங்கள் மட்டும்தான் ஒரே நம்பிக்கை.குறிப்பாக நான் நம்பிக்கை கொள்வது உங்களோடு மட்டும்தான்.இன்றளவும் நான் தட்டுத்தடுமாறி நடக்கும்போது கீழே விழுந்து விடுவேனோ என நினைக்கும் அந்த ஒரு நொடியில் உங்களது குரலோ அல்லது உங்களது முகமோ எனக்கு நினைவுக்கு வந்து நான் நிமிருவதற்கான‌ வலு எனக்கு பிறக்கிறது.

தனிப்பட்ட என் வாழ்விலும் , சமூக வாழ்விலும் எனக்கு எல்லாமே நீங்கள் தான். எனது ஆசிரியர், எனது அண்ணன், வழி தடுமாறும் நேரங்களில் வழியாகி கிடைக்கும் எனது விழி என எல்லாமுமே எனக்கு நீங்கள் தான். உங்களுக்கு எதுவும் ஆகாது அண்ணா. உங்களை மாவீரர் தெய்வங்கள் எப்போதும் பாதுகாப்பார்கள் என்பதை நான் அறிவேன். இந்த இனம் வாழ இந்த மொழி செழிக்க நீங்கள் காலத்தினால் உருவாக்கப்பட்ட மகத்தான கருவி அண்ணா.அந்தப் புனித மிக்க காலக் கருவியின் கடமை முடியாமல் எதுவும் உங்களுக்கு நடக்காது அண்ணா.

இன்று ஒரு நொடி நீங்கள் மயங்கிய அந்தத் தருணத்தில் என்னைப்போன்ற எத்தனையோ பேர் இறந்து பிறந்தோம் அண்ணா.உங்களை எவ்வளவு நேசிக்கிறோம் என்பதை கலங்கிக்கொண்டே எங்கள் விழிகள் எங்களுக்கே இன்றைய நாளில் உணர்த்தின.வலிமிகுந்த இந்த நாளில் நாங்கள் வெற்றிகரமாக சோழ மண்டல நிர்வாகிகளின் கலந்தாய்வு கூட்டத்தையும் நடத்தினோம் அண்ணா. வழக்கத்துக்கு மாறாக பெரும் கூட்டம் கூடியது. ஆனால் எல்லோரும் வலியால் அமைதியாக இருந்தார்கள். ஒருவருக்கு ஒருவர் நீங்கள் நலம் என்ற செய்தியை நம்பிக்கையோடு பகிர்ந்து கொண்டார்கள்.உங்களை உயிராக நேசிப்பவர்கள் அனைவரும் ஒரே இடத்தில் ஒன்று கூடி உங்களுக்குப் பிடித்தமான கட்சி வேலையை உச்சபட்ச கவனத்தோடு செய்து கொண்டிருந்தோம்.

அதுதான் உங்களுக்கு நாங்கள் செய்கிற நேர்மையான பேரன்பின் பரிசு என்பதை நான் அறிவேன்.

விரைவில் தேறி வாருங்கள் அண்ணா.

இந்த இனத்தை, இந்த நிலத்தை தேற்ற வாருங்கள்.

உங்கள் தம்பி.

மணி செந்தில்.

( ஏப் 2-2022 அண்ணன் சீமான் அவர்கள் பத்திரிக்கையாளர் சந்திப்பில் உடல் நலிவுற்றப் பொழுதில்..)

19.03.2022 இரவு 12.01.

எனது அன்பு மகன் சிபிக்கு..

துளித்துளியாய் நகரும் இந்த இரவில், கண்கள் முழுக்க நெகிழ்ச்சியோடு, உள்ளம் முழுக்க பேரன்போடு உனக்காக எழுதுகிறேன்.முதலில் உன்னை உச்சிமோர்ந்து கண் கலங்க முத்தமிடுகிறேன்.கலீல் ஜிப்ரான் சொல்வதுபோல நீ என்னில் இருந்து வந்தவன் தான். ஆனால் நீ நான் அல்ல. என் கனவுகளை உன் மீது சுமத்தி நான் வளர்க்கும் ஒட்டகமாய் உன்னை திரிய வைக்க நான் எப்போதும் விரும்பியதில்லை. உனது சுதந்திரத்தையும், உனது தேர்வுகளையும் நான் பெரிதும் மதிக்கிறேன். அவற்றையும் எனக்கானதாய் கருதி நான் விரும்ப கற்றுக் கொள்கிறேன்.இவ்வளவும் நான் உன் மீது வைத்திருக்கிற பேரன்பினால் மட்டும் விளைந்தது அல்ல. மாறாக அப்பழுக்கற்ற நம்பிக்கையினால்.ஆம். நான் மட்டுமல்ல. இந்த கலையகத்தில் இருக்கும் ஒவ்வொரு துரும்பும் உன்னை நம்புகிறது. உனது புன்னகைக்காக ஏங்குகிறது.

18 வருடங்களுக்கு முந்தைய ஒரு மாலை நேரத்தில் அது வரை எதுவுமே அற்ற என் வாழ்க்கையில், ஒட்டுமொத்த சந்தோஷத்தையும் அள்ளிக்கொண்டு நீ வந்தாய் ‌.அந்த நொடி இன்னும் என் விழிகளுக்குள்ளாக பசுமையாக இருக்கிறது. உனது பிஞ்சு கால்களின் மென்மையை இப்பொழுதும் எனது உள்ளங்கை உணருகிறது.எந்த நொடியிலும் நீ கலங்கி விடக்கூடாது என்பதை என் வாழ்க்கையின் நோக்கமாக அன்றைய நாளில் தான் நான் மாற்றிக் கொண்டேன்.நான் அடைந்த எந்த இருண்மையும் உன்னைத் தொட்டு விடக்கூடாது என்பதற்காக எப்பொழுதும் உனக்காக துடிக்கும் என் ஆன்மா உன் மீது அன்பின் நிழல் வேய்ந்திருக்கிறது.நீ நடக்கும் போதும், ஓடும் போதும், மண்ணிலிருந்து விண்ணை நோக்கி பாய்ந்து தாவும் போதும் நானே நடப்பதாக ஓடுவதாக பறப்பதாக உணர்ந்தேன். எனக்கு இந்த உலகம் எதை எதை மறுத்ததோ , அவை அனைத்தையும் உன் மூலம் நான் அடைந்து விட்டேன். அதில் நான் இந்த உலகையே வென்று விட்டேன்.

தாத்தா ஆத்தா அம்மா தம்பி என்று ஒரு பாதுகாப்பான வேலிக்குள் ஒரு தோட்டத்து மல்லிகைச் செடி போல இதுவரை நீ இருந்து விட்டாய்.அதைத் தாண்டிய ஒரு உலகம் உன்னை இந்த நொடியில் கையசைத்து அழைக்கிறது. நீ அங்கு போய் தான் ஆக வேண்டும். ஒவ்வொரு நொடியும்விரிவடைந்துகொண்டே போகின்ற அந்த உலகம் இதுவரை வாழ்ந்த உன் வீடு போல எளிமையும் பாதுகாப்பும், முறைமையும் கொண்டது அல்ல.எல்லா திசைகளிலும் திருப்பங்களை கொண்ட அந்த உலகில் அலைந்து திரிந்து உனக்கு நீயே ஆசிரியனாய் அனுபவங்கள் வாயிலாக கற்று கொள்ள இதோ ஒரு வாசல் கதவு திறக்கிறது.ஒரு சிட்டுக்குருவியை போல நீ பறந்துப் போக ஒரு பெரிய வானம் காத்திருக்கிறது.

ஒரு வெண்புறா போல அகத்தூய்மை கொண்ட நீ அப்படியே இருந்து விடாதே.கழுகைப் போல பார்வையும், வல்லூறைப் போல வலிமையும் உனக்குத் தேவை.இனி நிறைய பயணப்படு. தனியே ஊர் சுற்று. தினந்தோறும் உடற்பயிற்சி செய். மிக சாதாரண எளிய மக்களோடு மிக எளிய வாழ்க்கை ஒன்றை வாழ பழகிக் கொள். கிடைத்தவற்றை, கிடைத்த நேரத்தில் சாப்பிட்டு செரித்துக்கொள்ள உறுதியான வயிறு ஒன்றினை பயிற்சியின் மூலம் கண்டடை. உடலை,மனதை கெடுக்கும் எதனையும் தீண்டாதே.எல்லோருக்கும் உதவு. இரக்கப்படு. நீதிக்காக உரத்துக் குரல் கொடு. அநீதியை ஒருபோதும் சகித்துக் கொள்ளாதே.புத்தகங்களோடு வாழப் பழகிக் கொள்.மற்றபடி இந்த வாழ்க்கை உன்னுடையது. உறுதியோடு நம்பிக்கையோடு வசீகரமான பயணம் போல இந்த வாழ்க்கையை வாழ்ந்து அனுபவி.‌ கொண்டாட்டங்களின் ஊடாக சக மனிதர்களை நேசி.இப்படித்தான் நீ இருக்க வேண்டும் என்பதற்கான சட்டக விதிகள் இவைகள் அல்ல. உனது பயணம் தங்கு தடையில்லாமல் வெற்றிகரமாக அமைய ஏற்கனவே பயணப்பட்ட ஒருவனின் அனுபவக் குறிப்புகள். முள் பட்ட கால்களின் முன் தீர்ப்புகள்.

உன்னை மகிழ்ச்சியோடு இறுக்க கட்டிப் பிடித்துக் கொள்கிறேன். மிகச்சிறந்த தோழனாய் இந்த நொடியில் உன்னை நான் உணருகிறேன். நமது பல ரசனைகள் ஒன்றாகவே அமைந்திருப்பது கண்டு நான் ஒருபோதும் வியந்ததில்லை ‌. உனது நிழலாக நானிருக்கிறேன் என்பதும், எனது நகலாக நீ இருக்கிறாய் என்பதும் நாம் அறிந்தவை தானே.மற்றபடி 17 முடிந்து 18 யை தொட்டுவிட்டாய். இனி புதிய உலகம். புதிய வாழ்க்கை. புதிய அனுபவங்கள்.சென்றுவிட்டு, வென்று விட்டு, எப்பொழுது ஆனாலும் வீட்டுக்கு வந்துவிடு‌.பரவசமாய் உனது வெற்றிகளை கேட்க, பார்க்க நாங்கள் எல்லோரும் காத்திருக்கிறோம்.அதோ தூரத்தில் கைதட்டல் ஓசை கேட்கிறது.

சென்று வா.

இனிய பிறந்தநாள் நல்வாழ்த்துகள் சிபி.

நீ என்னை
ஆக்கிரமிப்பதற்காகவும்,
கட்டுப்படுத்துவதற்காகவும்
வீசும் ஆயுதங்களை
கம்பீரமான
எனது கலகக் குரல் மூலமாக
அடித்து நொறுக்குவேன்.

நான்
விடுதலையின் காற்று.
எதிர்ப்பின் ஏகாந்தம்.
உன் கட்டுபாட்டுக்
கம்பி வேலிக்குள்
அடங்கி விடமாட்டேன்.

ஓங்கி ஒலிக்கும்
எனது முழக்கம்
என்னைப்போலவே,
உன்னை எதிர்த்துப்
போராடி உன்னால்
உயிரோடு
கொளுத்தப்பட்ட
எனது முன்னோரின்
சாம்பலிலிருந்து
கிளர்ந்து எழுந்தது.

நான் யாராக இருக்க வேண்டும் என்பதை
நான் தீர்மானிப்பதை விட
நீ தீர்மானிக்கக் கூடாது
என்பதில் நான் உறுதியாக இருக்கிறேன்.

நான் யார் என்பதை
நீ தீர்மானித்து
வைத்திருக்கும்
எல்லா வரையறை
சட்டகங்களையும்
கிழித்து எறிவேன்.

எனது உடை
உன் அதிகார
பாசிச உச்சங்களின்
உள்ளத்தை நடுங்கச் செய்கிறது என்றால்
அதை நான் ரசித்து
அணிவேன்.

எனது பண்பாட்டின்,
எனது வழிபாட்டின்,
கற்றைப் புள்ளிகளை
உன்
கைப்பிடி அதிகாரத்தால்
ஒற்றைப் புள்ளியாக
வரைய துடிக்கும்
உனது வரலாற்று
வன்மத்தை
எகிறி மிதிப்பேன்.

என்னை அச்சுறுத்துவதாக
எண்ணி
கூட்டம் கூடி முழங்கித்
தீர்க்கும் உனது அச்சம்
கம்பீரமான எனது
ஒற்றை அதட்டலால்
அடங்கி ஒடுங்கும்.

நீ கடவுளைச் சொல்லி
என்னை கலங்கச்
செய்வாய் என்றால்,
நானும் கடவுளை முழங்கி
உன்னை நடுக்கமுறச்
செய்வேன்.

இன்னும் மீறி
அழுத்தினால்,
எல்லோரும்
ஓர் குரலில்,
ஓர் உடையில் ,
உரக்கச் சொல்வோம்.

“அல்லாஹு அக்பர்”.

⚫

வெக்கையும், வறட்சியும் நிலவும் நிலப்பகுதியில் அமர்ந்துக் கொண்டு, பனி பொழியும் ஊசியிலைக் காடுகளைப் பற்றியும், ஸ்டெபி புல்வெளி பற்றியும், பனி படர்ந்த ஜன்னல் கதவுகளைப் பற்றியும், குளிர் இரவின் ஊதற் காற்றினை பற்றியும் மிக எளிதாக புரிந்து கொள்ள முடிவதற்கு டால்ஸ்டாய், தாஸ்தோவ்ஸ்கி, புஷ்கின், துர்கனேவ், போன்ற கால தேச எல்லைகள் கடந்த தீவிர எழுத்தாளர்களின் உயிர்ப்பு மிகுந்த எழுத்துக்கள் காரணமாய் அமைந்து இருக்கின்றன.
குறிப்பாக ரஷ்ய இலக்கியங்கள் தமிழ் நிலத்தில் ஏற்படுத்திய தாக்கங்கள் மகத்தானவை. சோவியத் ரஷ்யா உயர்ந்து மிளிர்ந்து விளங்கிய காலகட்டங்களில், ஏராளமான ரஷிய செவ்விலக்கியங்கள் தமிழில் மொழிப்பெயர்ப்பாகி வெளிவந்தன. மாஸ்கோ பதிப்பகம், ராதுகா பதிப்பகம் போன்ற பதிப்பகங்கள் உயர்ந்த தாளில், அழகிய ஓவியங்களில், தரமான மொழிபெயர்ப்பில், ரஷ்ய இலக்கியங்களை தமிழில் மொழிபெயர்த்து தமிழ் வாசகனுக்கு அளித்தன.
தமிழ் நிலப்பரப்பின் பருவநிலை, பண்பாட்டு கூறுகளுக்கு நேர் எதிரான பண்புகள் கொண்டது ரஷ்ய நிலப்பரப்பு. ஆனாலும் தாஸ்தாவெஸ்கியின் “வெண்ணிற இரவுகள்” படித்துவிட்டு தமிழ் வாசகனால் காதல் மயக்கத்தோடு’கனவுலகவாசியாக’ எங்கோ தொலைதூரத்தில் இருக்கும் செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பர்க் நகரில் திரிய முடிந்தது. 
ரஷ்ய இலக்கியங்களின் தமிழ் மொழிபெயர்ப்பு நூல்களில் எண்பதுகளின் தலைமுறையினர் பார்த்து வியந்தது அதன் தாள்களின் தரம், செய்நேர்த்தி கெட்டி அட்டை போன்றவை. குறிப்பாக சிறுவர் இலக்கியங்களில் ரஷ்ய கதைகள் ஏற்படுத்திய தாக்கம் மகத்தானது. ஆயிரக்கணக்கான ரஷ்ய சிறுவர் கதைகள் அப்போது வெளியானது. அதையெல்லாம் யாராவது சேகரித்து வைத்திருந்து இப்போது அதே தரத்தில் வெளியிட்டால் மிகுந்த வரவேற்ப்பை பெறுவார்கள் என்பது மட்டும் உறுதி.
சில வருடங்களுக்கு முன்பாக உலக இலக்கியப் பேருரைகள் என்ற தலைப்பில் எழுத்தாளர் எஸ் ராமகிருஷ்ணன் “டால்ஸ்டாயின் அன்னாகரீனினா” நூலைப்பற்றி பேசிய பேச்சின் ஒலி வடிவத்தை ரஷ்ய இரவு போன்ற ஒரு குளிர் இரவில் கேட்டபோது, நான் ஒரு காலத்தில் படித்த டால்ஸ்டாயின் அன்னாகரீனினா வேறொரு பெண்ணோ என்கின்ற திகைப்பினை எனக்குள் ஏற்படுத்தியிருந்தது. காரணம் எஸ்.ரா டால்ஸ்டாயின் அன்னா கரீனினாவை சதையும் ரத்தமும் கொண்ட ஒரு அசல் பெண்ணாக தனது பேச்சின் மூலமாக‌ உருவாக்கியிருந்தார்.
ஏற்கனவே நான் படித்த அன்னா கரீனினா என்பவளை விட, எஸ்.ரா‌ நிறுவிய அன்னா கரீனா இன்னும் வலி மிகுந்தவளாக, நிராகரிப்பின் வேதனை சுமப்பவளாக மாறி நின்றாள். எழுபதுகளின் இறுதியிலும் எண்பதுகளின் தொடக்கத்திலும் ரஷ்ய இலக்கியங்களின் தமிழ் மொழிபெயர்ப்புகளை வாசிக்க வாய்ப்பு கிடைத்த தமிழ் வாசகர்கள் தாங்கள் எந்த காலத்திலிலேயோ சந்தித்த தங்கள் மனம் கவர்ந்த அன்னாகரீனினாவை மீண்டும் நிகழ்காலத்தில் ரத்தமும் சதையுமாக சந்திக்க நேர்ந்தது போல ஒரு வாய்ப்பினை எஸ்.ரா தமிழ் வாசகர்களுக்கு ஏற்படுத்திக்கொடுத்தார்.
குறிப்பாக டால்ஸ்டாய் பற்றி எஸ் ராமகிருஷ்ணன் நிறைய எழுதியிருக்கிறார். ஒரு எழுத்தாளனின் தனி மனித வாழ்க்கைக்கும், அவனது புனைவு எழுத்துக்கும் உள்ள இடைவெளியை எஸ்.ரா டால்ஸ்டாய் மூலம் இந்த நூலில் ஆய்வு செய்கிறார்.
உலகின் மகத்தான எழுத்தாளரான லியோ டால்ஸ்டாய் வாழ்வில் போகிற போக்கில், இரண்டே சொற்களில் அடங்கி விடுகிற அக்ஸின்யா, திமோ‌ஃபி என்கிற இருவரைப் பற்றி எழுத்தாளுமை எஸ் ராமகிருஷ்ணன் எழுதிய பெருங்கதைதான் “மண்டியிடுங்கள் தந்தையே”
…
அவர் சொன்னது போல தமிழில் எழுதப்பட்ட முதல் ரஷ்ய நாவல் இது  என்பதாக உணர்வதற்கான அனைத்து வசீகரங்களையும், படைப்பாக்கத் திறன்களையும் உள்ளடக்கிய புனைவெழுத்து அதிசயமாக இந்த நூல் திகழ்கிறது.
நாவல் தொடங்கும் முதல் புள்ளியிலேயே நாம் ரஷ்யாவின் போல்யானா பண்ணைக்கும் , பதினெட்டாம் நூற்றாண்டின் இறுதிக்கும் சென்று விடுகிறோம். கிறிஸ்மஸ் மாத பனி மாத இரவில் டால்ஸ்டாய் தனது அறையில், தனிமையில், மெழுகுவர்த்தியின் வெளிச்சத்தில் எழுதிக் கொண்டிருக்கின்ற காட்சி நம் கண்முன்னால் விரிகிறது.
முதல் சில பத்திகளிலேயே, டால்ஸ்டாய்க்கு மிக அருகில் தமிழ் வாசகன் ஒருவன் நாற்காலி போட்டு அமர்ந்து கொண்டு, அவரை உற்றுநோக்கி கவனிக்கிற அனுபவம் நமக்கு ஏற்பட்டு விடுகிறது.
எந்த பண்டிகை கொண்டாட்டங்களிலும் பெரிதாக ஆர்வம் இல்லாத டால்ஸ்டாய் எழுதுவது ஒன்றையே நிரந்தர கொண்டாட்டமாக, நிகரற்ற சந்தோஷமாக கருதுகிறார். பல்லாயிரக்கணக்கான பக்கங்களில் விரியும் தனது கதாபாத்திரங்களின் குண நலன்கள் குறித்த புதிரான எதிர்பாராமை தான் அவரது ஒரே சுவாரசியம்.
சூதாடி இழந்த பெரும் சொத்துக்களில் இருந்து மிஞ்சிய அவரது பண்ணையையும், அங்கே வேலை செய்கின்ற பண்ணை ஆட்களையும் நிர்வகிக்கின்ற அவரது மனைவியான சோபியாவிற்கு டால்ஸ்டாய் குறித்தான சந்தேகங்கள் எப்போதும் உண்டு.
குறிப்பாக டால்ஸ்டாயின் திருமணத்திற்கு முந்தைய தனது உறவுகள் குறித்தும் டால்ஸ்டாயே தன் மனைவியிடம் தெரிவித்திருந்தார். அந்த உறவுகளில் ஒன்றுதான் அக்ஸின்யா. அந்த உறவில் பிறந்தவன்தான் திமோஃபி. இந்த விபரங்கள் அனைத்தும் சோபியாவுக்கும் தெரியும்.
அக்ஸின்யாவின் மரணச் செய்தியோடு தொடங்கும் நாவல் முன்- பின் காலங்களில் பயணித்து, மனித உளவியல், ரஷ்ய நிலத்தின் பருவ நிலை சூழல்கள், அக்காலத்து அரசியல் போக்குகள், டால்ஸ்டாய் காலத்து சக எழுத்தாளர்கள், அவர்களது எழுத்து முறைமைகள் , என பல செய்திகளை உரையாடல்கள் மூலமாக வழங்கி அக்ஸின்யாவின் மரணத்தை எவ்வாறு டால்ஸ்டாய் எதிர்கொள்கிறார் என்பதோடு முடிவடைகிறது.
எந்த சூழ்நிலையிலும் பழுதடையாத இலக்கிய ஆன்மாவை கொண்ட மாபெரும் எழுத்தாளர் லியோ டால்ஸ்டாய். அவர் சொந்த வாழ்வில் எப்பேர்ப்பட்ட மனிதனாக இருந்தார், அவரது அகச் சிந்தனைகள் எவ்வாறு இருந்திருக்கும் , அக்காலத்து ரஷ்ய நாட்டின் பண்ணை முறைமைகள் எவ்வாறானது என்பது போன்ற நுட்ப செய்திகள் பல இதில் உண்டு.
இதையெல்லாம் தாண்டி கொடும்பாலையில் தாகத்தை சுமக்கின்ற ஒட்டகம் போல நிகழ்காலத்தில் தனது கடந்தகாலத்தை சுமக்கின்ற எளிய மனிதனாய் டால்ஸ்டாய் அடைகிற குற்ற உணர்வும், வாழ்வு பற்றிய போதாமையும் நம்மில் ஒருவராக அவரை பார்க்கச் செய்கிறது.
“காலம் தான் மனிதர்களின் பிரச்சனை. ஒருபோதும் நிகழ்காலத்தில் மனிதர்களால் வாழ முடியாது.” என ஒலிக்கும் எஸ்.ரா வின் எழுத்து வீச்சுகள் நாவல் முழுக்க சிதறிக் கிடக்கின்றன.
“ஒருவன் மற்றவர்களுக்கு இல்லை என்றாலும் தனக்குத் தானே உண்மைகளைச் சொல்லி கொள்ளத்தானே வேண்டும்..” என இந்த படைப்பு முழுக்க நிரம்பி தளும்பும் இது போன்ற கேள்விகளால் மனம் அதிர்ந்து கொண்டே இருக்கிறது.
“ரகசியங்கள் இல்லாத மனிதன் யார்.. மனிதர்களுக்கு புதைக்கப்படும் போது அவர்களது ரகசியங்களும் புதைக்கப்படுகின்றன” என்றெல்லாம் வரிகள் தென்படும்போது படிப்பவரின் உள்மனம் அதனதன் ரகசியங்களை எடை போட தொடங்கிவிடுகிறது.
உண்மையில் ஒரு படைப்பின் வேலைதான் என்ன என்ற கேள்விக்கு எஸ்.ரா  இந்த நாவலில் சொல்வது போல “ஒரு கலையின் வேலை‌, மனிதர்களை மகிழ்ச்சி படுத்துவது மட்டுமல்ல.., நெறிப்படுத்துவதும், வழிகாட்டுவதும், மேம்படுத்துவதும்,.தான்.”
“மண்டியிடுங்கள் தந்தையே”  என்கின்ற  இந்த உயரிய படைப்பு சாதித்திருப்பது என்னவென்றால் ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள்ளும் ரகசியங்களை புதைத்துக்கொண்டு, நிகழ்கால சமரசங்களோடு வாழக்கூடிய ஒரு டால்ஸ்டாய் இருக்கிறார் என்பதை உணரச் செய்வதுதான். 
இலக்கியம் என்கின்ற உயரிய கருவியால் மட்டுமே ரஷ்யாவில் என்றோ வாழ்ந்த டால்ஸ்டாய் என்ற இலக்கிய ஆளுமையோடு, நம்மை பொருத்திப் பார்க்க தூண்ட முடிகிறது. 
காயங்களும், ஏக்கங்களும், நிரம்பிய மனித வாழ்வில் குற்ற உணர்வும், வாதைகளும் நிரம்பி இருக்கின்றன என்பதை யோசிக்கும் அதே நேரத்தில் அவல காலதேச மொழிகளுக்கெல்லாம் அப்பாற்பட்ட பொதுமைவயப்பட்டவை என்பதோடு மட்டுமில்லாமல், அவைகள்தான் உலக இலக்கியத்தின் ஊற்றுக் கண்களாக திகழ்கின்றன என சிந்திக்க வைப்பதுதான் இந்த நாவலின் உச்சப்புள்ளியாக கருதுகிறேன்.Hell is empty.all devils are here.(நரகம் காலியாகி விட்டது. எல்லா சாத்தான்களும் இங்கேதான் இருக்கின்றன) என்பார் ஷேக்ஸ்பியர். ஆனால் இந்த நாவலில் வரும் டால்ஸ்டாய்  மனிதர்களின் மனம் சொர்க்கத்தில் நுழைவாயிலாக இருக்கிறது என்கிறார்.
மனிதர்களின் மனம் ஒரே சமயத்தில் சொர்க்கத்தின் நுழைவாயிலாகவும், நரகத்தின் இருப்பிடமாக திகழ்வதை தான் நாம் மானுட வாழ்வு என அர்த்தப்படுத்திக் கொள்கிறோம் என நாம் நமக்கு நாமே உணரும் புள்ளியில்தான் கலையின் மேன்மை ஒளிர்கிறது.
(மண்டியிடுங்கள் தந்தையே- நாவல், எழுதியது:திரு எஸ் ராமகிருஷ்ணன். பக்கங்கள் 248, வெளியீடு: தேசாந்திரி பதிப்பகம், டி-1, கங்கை அப்பார்ட்மெண்ட், 110, 80 அடி ரோடு, சத்யா கார்டன், சாலிகிராமம், சென்னை 93044-23644947)

சொல்லுக்குள்
தன் மொழியை
தன் நிலத்தை
தமிழர் வாழ்வை
சுருக்கி உட்புதைத்து
தைத்த வித்தகனுக்கு.‌..
முதல் மரியாதை

❤️

வான்புகழ் கொண்ட
தனி மொழி தமிழுக்கு
தன் கறுப்பு மண்ணின்
கரும்பு சாறெடுத்து கவிதை
அமுதூட்டியவன்.

பூங்கதவின் தாழ் திறந்து
அந்தி மழை பொழிகையில்
ஆயிரம் தாமரை மொட்டுக்களில்
பாயிரத் தமிழ்க் கும்மி அடித்தவன்.

சின்னச்சின்ன ஆசைகளோடு
சிகரங்களை நோக்கி
தமிழாற்றுப்படையோடு
நடைபோட்டாலும்
கள்ளிக்காட்டில் அமர்ந்து கருவாச்சி காவியம் கண்டவன்.

பழைய பனை ஓலைகளில்
இந்தப் பூக்கள் விற்பனைக்கல்ல
என நேற்றுப் போட்ட கோலமாய்
கல்வெட்டுகளில் உறைந்திருந்த
தமிழுக்கு நிறம் கண்டு
வடுகப்பட்டி முதல் வால்கா வரை
எல்லா நதிகளிலும் தமிழ் ஓடங்களை மிதக்க விட்ட திருத்தி எழுதிய தீர்ப்புக்காரன்.

அவன் சொன்னால்..
பெய்யெனப் பெய்தது மழை.

அந்த குளத்தில் கல்லெறிந்தவர்களுக்கும்..
இதனால் சகலமானவர்களுக்கும்..

எப்போதும் மீண்டும் தன் தொட்டிலுக்கு திரும்பி விடத் துடிக்கும்
அவன் தன் வாழ்வு மூலம் தெரிவித்துக் கொள்வது ஒன்றே ஒன்றுதான்.

வானம் தொட்டுவிடும் தூரம்தான்.

❤️

கவிப்பேரரசு அவர்களுக்கு..

இன்றைய நாளில் என் தம்பி என்னோடு தரையில் இருந்தால்
உங்களுக்கோர் தமிழ்த் தோரணம் கண்டிருப்பான்.

துரை சிறையில் இருக்கிறான்.

அவன் சிந்தை முழுக்க நிறைந்திருக்கும் கவி தந்தை
தங்களை.. அவன் எண்ண அலைகளோடு என்னையும் இணைத்து இதயத்திலிருந்து வாழ்த்துகிறேன்.

இனிய பிறந்தநாள் நல்வாழ்த்துகள்.

❤️

மணி செந்தில்.

❤️

மனித குணங்களில் வெறுப்பினை போல் விசித்திரமானது ஏதுமில்லை. உண்மையில் வெறுப்பு என்பது கொப்பளித்துக்கொண்டு இருக்கிற நீர்க்குமிழி போன்றது. சில வெறுப்புகளுக்கு காரணங்கள் தேவையில்லை. அப்படி காரணமில்லாமல் ஏதோ ஒன்றை வெறுக்க முடிகிற ஒரு உயிரி இந்த பிரபஞ்சத்தில் உண்டு என்றால் அது மனிதன் மட்டும்தான்.

சகமனிதனின் வெறுப்பு நெருப்பாய் நமது மீது கொட்டும்போது நாம் தவித்து விடுகிறோம். எதனால் இது நேர்ந்தது என்பது குறித்து சிந்தித்துக் கொண்டே இருக்கிறோம். நம்மை வெறுப்பவர் அனைவரையும் நாமும் வெறுக்க தயாராகிறோம். சொல்லப்போனால் ஒரு எதிர்வினை போல நமது உளவியல் அதற்கு தயாராகிறது. நாமும் அந்த நொடியே நம்மை வெறுத்தவர் போலாகி பிறரை வெறுக்க தொடங்கி விடுகிறோம். முடிவில்லா தொற்றுநோய் போல வெறுப்பு என்கின்ற குணாதிசயம் காலதேச வரையறைகளைத் தாண்டி எல்லோர் மனதிற்குள்ளும் ஊடுருவிக் கொண்டே இருக்கிறது.

வெறுப்பினை சாத்தான் மொழி என்கிறது பைபிள். பிறரை வெறுப்பது நம்பிக்கையாளர்களுக்கு உகந்ததல்ல என்கிறது திருக்குர்ஆன். பற்றிப் பரவும் நெருப்பை விட கொடியது வெறுப்பு என்று போதிக்கிறது புத்தம்.

சகமனிதர்களின் அர்த்தமற்ற வெறுப்பினை எவ்வாறு கையாளுவது என்று ஒருமுறை அண்ணன் சீமான் அவர்களிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தேன். எனக்குத் தெரிந்து அவரைப்போல் விமர்சனங்களை, வசவுகளை, வெறுப்பினை எதிர் கொண்ட மனிதர்கள் மிகமிகக் குறைவு. சமகாலத்தில் அவர் மீதான விமர்சனங்கள் தான் அவர் மீதான ஈர்ப்பிற்கு மூலதனமாக அமைகிறது.

எப்படி அர்த்தமற்ற வெறுப்பினை எதிர்கொள்கிறீர்கள் என அவரிடம் கேட்டபோது.. “நான் ஒருபோதும் வெறுப்பினை எதிர்கொள்வதில்லை. தவிர்த்து விடுவேன் என்றார். மற்றொன்று இன்னொருவரின் வெறுப்பினை எதிர்கொள்வது எனது வேலை அல்ல..” என்றும் கூறினார். இது எனக்கு சுவாரசியமாக இருந்தது.

அவரிடம் நான் பொருட்படுத்த மாட்டேன் என்பது போன்ற பதிலைத்தான் எதிர்பார்த்திருந்தேன். எனக்கு புரூஸ்லி பற்றி நினைவிற்கு வந்தது.

புரூஸ்லீயை பற்றி ஒரு தகவல் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன். தன் மீதான தாக்குதலை பெரும்பாலும் அவர் தவிர்க்கும் மொழியைத்தான் தனது கராத்தே கலையின் முக்கிய அம்சமாக கருதுவதாக அவர் கூறுகிறார். காற்றைக் கிழித்து எதிரியின் பலம் பொருந்திய முஷ்டி நம் தாடையை உடைக்க வேகமாக வரும் போது அதை எவ்வாறு தவிர்ப்பது என்பதில் தான் தன் கவனம் இருப்பதாக சொல்கிறார். இமைக்கும் ஒரு நொடியில் எதிரியின் தாக்குதலுக்கு உள்ளாக இருக்கும் தன் உடலை மிகக் குறைந்த அங்குலம் நாசூக்காக நகர்த்திக் கொள்வதன் மூலமாக எதிரியின் தாக்குதல் உடலில் படாமல் வீணாகிறது. அந்தத் தாக்குதல் நிறைவேறாமல் போவதில் எதிரி ஏமாற்றம் அடைகிறான். பதட்டம் கொள்கிறான். பலவீனம் அடைய தொடங்குகிறான். இதைத்தான் தனது யுக்தி என்கிறார் புரூஸ் லீ.

அவர் எதிரியின் தாக்குதலை பொருட்படுத்தாமல் இருப்பதில்லை. ஆனால் தவிர்த்து விடுகிறார். அந்தத் தவிர்ப்பு நிலைதான் அவரது மேதைமை.

தவிர்ப்பது என்பது வேறு/ பொருட்படுத்தாமல் போவது என்பது வேறு.

அண்ணன் சீமானும் அப்படித்தான் தன்மீதான நேர்மையற்ற விமர்சனங்களை தவிர்க்க கற்றிருக்கிறார் ‌.அதைத் தன் மீது அன்பு பாராட்டும் உறவுகளும் கடைபிடிக்க வேண்டும் என எண்ணுகிறார். ஆனால் நாம் யாரும் அவ்வாறு இருப்பதில்லை.

அண்ணன் சீமான் பற்றிய ஒரு அவதூறு காணொளி வரும்போது அவர் மீது அன்பு பாராட்டும் எண்ணற்ற தம்பி தங்கைகள் அந்தக் காணொளிக்கு பதில் சொல்ல தயார் ஆவதற்காக அந்த காணொளியை பார்க்கின்றனர். பலரும் பதில் சொல்ல வேண்டும் என நினைத்து அவர்களே பரப்புகின்றனர். இது ஒரு வகையில் அவதூறு காணொளி வெளியிட்டவர் நோக்கத்திற்கு உதவி செய்வது போல் ஆகிவிடுகிறது.

அண்ணன் சீமான் பற்றி ஏதேனும் அவதூறு அல்லது வசவு போன்ற அம்சங்களைக் கொண்ட காணொளி வெளியிடுகிற பலருக்கு மிக முக்கிய நோக்கமே தங்கள் காணொளியை பலரும் பார்க்க வேண்டும் என்பதுதான். கண்டிப்பாக இதற்கு பதில் சொல்ல சீமான் தம்பி/ தங்கைகள் வருவார்கள் என்ற நோக்கத்தில்தான் அவர்கள் இதுபோன்ற காணொளிகளை வெளியிடுகிறார்கள். சொல்லப்போனால் அந்தக் காணொளியை எதிர்க்க வேண்டி பார்க்கின்ற பார்வையாளர்கள் கூட்டம் தான் அந்த காணொளிக்கான விளம்பரம். அதன் மூலம் வருமானம்.

அண்ணன் சீமான் குறித்து அவதூறு பரப்புகிற காணொளியை நாம் தீவிரமாக எதிர்க்கிற அரசியல் கட்சியினர் கூட அதிகம் பார்ப்பதில்லை. ஆனால் நமது ஆட்களோ அதில் என்ன இருக்கிறது பதில் சொல்ல வேண்டும் என்ற பரபரப்பில் அந்தக் காணொளியை அதிகம் பார்வையாளர்கள் பார்த்து காணொளியாக மாற்றி விடுகிறார்கள்.
பார்வையாளர்கள் வருகை அதிகம் இருக்கும்போது அந்த காணொளிக்கான வருவாய் கூடுகிறது.

எனவேதான் இதுபோன்ற காணொளிகளை வெளியிடுவதில் அதன் மூலமாக விளம்பரம் ஆகி பொருளீட்ட பலரும் துணிகிறார்கள். இந்த இடத்தில் அந்த காணொளியை நாம் தவிர்க்க கற்றுக் கொண்டு விட்டோமானால் காணொளி வெளியிட்டவர் நோக்கம் வெற்றி பெறாமல் ஏமாற்றம் அடைவார்.

அண்ணன் மீது நாம் கொண்டிருக்கிற பேரன்பு நம் எதிரிக்கு சாதகமாக மாறத் தொடங்குகிற விசித்திரமான புள்ளி அது. எனவேதான் எதை ஏற்பது, எதைத் தவிர்ப்பது என்பது குறித்து நாம் சிந்திக்க வேண்டும் என நம் அண்ணன் சீமான் வலியுறுத்துகிறார்.

மறைந்த எனது மூத்த வழக்கறிஞர் பலராமன் ஒருமுறை அவசரமாக நீதிமன்றத்திற்கு கிளம்பிச் செல்லும்போது அவரது வீட்டு வாசலில் குடித்துவிட்டு கலாட்டா செய்து கொண்டிருந்தவரை கவனிக்காமல் கடந்து போனது எனக்கு மிகப்பெரிய ஏமாற்றத்தை அளித்தது. அவர் ஒருமுறை அதட்டி இருந்தால் அந்த குடிகாரன் அங்கிருந்து போயிருப்பான் இப்படி கேட்காமல் கடந்து போகிறாரே என்று நினைத்து நீதிமன்றத்திற்கு வந்த பிறகு அவரிடம் கேட்டேன்.
அவர் என்னை உற்று நோக்கிவிட்டு எந்த பதிலும் எனக்குச் சொல்லவில்லை.

மீண்டும் நாங்கள் வீட்டிற்கு திரும்பிய போது அந்தக் குடிகாரன் சாக்கடை ஓரம் விழுந்து கிடந்தான்.
என்னை பார்த்து சிரித்த அவர்
“இவனிடம் சண்டை போடுவதா நமது வேலை.. இன்று காலை நாம் சண்டை போட்டிருந்தால்.. ஒருவேளை அவன் ஏதாவது எதிர்த்துப் பேசி இருந்தால்.. நாம் அடித்து இருக்க வேண்டியிருக்கும். ஏதாவது பெரிய அளவில் தகராறு ஏற்பட்டு இருந்தால்.. நீதிமன்றத்திற்கு உரிய நேரத்தில் செல்ல முடியாமல் போயிருக்கும். இன்று பார்த்த எந்த வேலையும் நம்மால் பார்த்திருக்க முடியாது. எனவே சில இடங்களில் தவிர்த்துவிட்டு முன்னகர்ந்து விடுவதுதான் அறிவுத்தனம்” என்றார்.உண்மைதான். நான் உணர்ச்சி வசப்பட்டது போல அவரும் பட்டிருந்தால் உண்மையில் அந்த நாள் அன்று வீணாகி இருக்கும்.

வெற்று விமர்சனங்களுக்கு பதிலளித்து பதிலளித்து எத்தனை பக்கங்களை நாம் வீணாக்குகிறோம் .. நேரத்தை செலவழிக்கிறோம் என்று நினைத்தால் உண்மையில் அச்சமாக இருக்கிறது. அந்த வீணாய் போன விமர்சனங்களுக்கு நாம் பதில் அளிப்பதால் விமர்சிப்பவர்கள் அடங்கப் போவதில்லை. அவர்கள் மாறப் போவதுமில்லை. எனவே இதுபோன்ற விமர்சனங்களை தவிர்க்கக் கற்றுக்கொள்வது தான் நீண்ட நெடிய இந்த அரசியல் பயணத்தில் நாம் கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய அடிப்படை குணாதிசயம்.

நம்மை அழிக்க நினைக்கும் சிலரை வாழ்க்கையில் பெயர் சொல்லாமல் கடப்பது ஒருவகையான நிறைவு என்றால்.. அவர்களை நினைக்காமல் வாழ்வதென்பதுதான் முழுமையான வெற்றி.

எதை ஏற்பது என்பதைவிட எதைத் தவிர்ப்பது என்பதில் தான் வாழ்வின் முழுமை அடங்கி இருக்கிறது.

கவிப்பேரரசு வைரமுத்து செல்வது போல.‌.

“ஊரார் வாய்களை தைப்பது கடினம். உங்கள் செவிகளை மூடுவது சுலபம்.”

செவிகளை மூடுங்கள்.
அறிவினை திறவுங்கள்.

❤️

❤️

அண்ணன் திருமா அவர்களைப் பற்றிய சித்திரம் அண்ணன் சீமானது மதிப்பு மிகுந்த வார்த்தைகளால்தான் எனக்குள் உருவானது. அதற்கு முன் தமிழ்ப்பாதுகாப்பு இயக்க மேடைகளில் அவரை நான் பார்த்திருந்தாலும் அண்ணன் சீமான் தான் தொல். திருமா என்கிற தனிமனிதரின் முழு உருவத்தை, எனக்குள் வரைந்தார்.

உண்மையில் சமூகத்தின் கடைக்கோடி எல்லையிலிருந்து ஒரு மனிதன் உருவாகி, பலதரப்பட்ட அனுபவங்களை உள்வாங்கி, ஒரு ஆற்றல் மிக்க தலைவராக மாறுவதென்பது மிக மிக அபூர்வம். அதுவும் சமீப நாட்களில் நாம் காண நேர்கிற அவரது நேர்காணலை பார்க்கும் போது ஏதோ ஒரு ‘மென்மை’ அவரது சொற்களின் மீது படர்ந்து இருப்பதாக தோன்றுகிறது. அதை அனுபவங்கள் தந்த பக்குவம் என்பதாகவும் எடுத்துக்கொள்ளலாம்.

அது ஒருவகை நிதானம். ஆவேசமாக மேடைகளில் முழங்கி, போராட்டக் களங்களில் அதிகார உச்சங்களோடு மோதி, திமிறி எழுந்து, அடங்க மறுத்து, ஆர்ப்பரித்த, ஒரு காலத்து திருமா தற்போது சற்றே பக்குவம் அடைந்து நிதானப்பட்டிருப்பதை பார்க்கும்போது வாழ்க்கைத் தரிசனம் குறித்தான முக்கியச் செய்தி ஒன்றை நாம் கற்றுக்கொள்ள முடிகிறது.

அவரது தீவிரமான வாசிப்புத் தன்மையை அண்ணன் சீமான் விவரிக்கும்போது நான் வியந்திருக்கிறேன். அண்ணன் சீமான் அவர்களே மிக மிக தீவிரமான புத்தக வாசிப்பாளர். இரவு பகலாக புத்தகம் படிப்பதில் அதில் ஆழ்ந்து முழ்குவதில் தேர்ந்தவர். அப்படிப்பட்ட சீமான் அண்ணன் அவர்களே திருமா அண்ணனின் வாசிப்பு பழக்கத்தை சொல்லும்போது வியப்பான மொழிகளில் விவரிக்கிறார்.

சமீபகாலங்களில் பௌத்தத்தை நோக்கி அவர் நகரத் தொடங்கும் நுட்பமான புள்ளிகளை கவனிக்கும்போது அவரின் ஒட்டுமொத்த அரசியல்- பண்பாட்டு வாழ்விற்கான இறுதி இலக்கினை நோக்கி நகர்கிறாரோ என எண்ணத் தோன்றுகிறது.

அவரது அரசியல் சமரசங்களில் நமக்கு எத்தனையோ முரண்படும் புள்ளிகள் உண்டு. இதுபோன்ற முரண்பாட்டு புள்ளிகள், சமரசத் தருணங்கள் போன்ற விசித்திரங்கள் அண்ணல் அம்பேத்கர் அரசியல் வாழ்விலும் ஏற்பட்டிருக்கிறது. அதை ஒரு நேர்காணலில் மிகுந்த சங்கடத்தோடு எதிர்கொள்ளும் அண்ணன் திருமா அவர்கள் அவற்றை ‘ஒரு கையறு நிலை’ என வலியோடு சொல்கிறார்.

“எல்லோராலும் கைவிடப்பட்டவர்கள் எதையாவது பிடித்துக்கொண்டு மேலெழும் முயற்சிகள் அவை” என்கிறார். இந்தப் பார்வை இந்த ஒட்டுமொத்த சாதியச் சமூகத்தின் மீதான அவரது காத்திரமான விமர்சனம் எனலாம்.

நீட் தேர்வு கொடுமையால் இறந்துபோன தங்கை அனிதாவின் மரணத்தின் போதும், முள்ளிவாய்க்கால் முற்றம் கண்ட முனைவர் நடராசன் அவர்களின் மறைவின் போதும் அண்ணன் திருமா அவர்களை நேரடியாக சந்திக்கின்ற வாய்ப்பு எனக்கு கிடைத்தது. அண்ணன் சீமான் தான் என்னை அறிமுகப்படுத்தி வைத்தார்.
அவரது கைகளில் எல்லாம் நிறைய காயங்கள். நகக்கீறல்கள்.என்ன என்று கேட்டதற்கு ‘பேரன்புத் தம்பிகள் வழங்கிய விருதுகள்’ என்று சிரித்தபடியே சொன்னார்.

உண்மையில் சாதிப் பிடிமானம் மனித உளவியலிலும், சமூகத்திலும் வலிமையாக இருக்கின்ற இக்காலகட்டத்தில் அண்ணன் திருமா அவர்களின் இருப்பு, அவரது சாதி மறுப்புக் கருத்தியல், சனாதன தர்மத்திற்கு எதிராக அவரின் நகர்வுகள் ஆகியவை மிகு முக்கியத்துவம் பெறுகின்றன.

சாதிப்படி நிலைகளின் வலிமை, அதன் உள்ளார்ந்த அரசியல் அதிகாரம் , சாதி அடுக்கு பல்வேறு அதிகாரங்களாக மருவி காலம் காலமாக நீண்டு தொடர்ந்து காலத்திற்கு ஏற்றவாறு தகவமைத்துக் கொள்ளும் அதன் ஆற்றல் ஆகியவைகளை கல்வியாகவும்,அனுபவமாகவும் பயின்றவர்கள் அண்ணன் திருமாவின் முக்கியத்துவத்தை புரிந்து கொள்வார்கள்.

அந்த ஒரு மனநிலையில்தான் அரசியல் முரண்பாடுகள்,தேர்தல் நிலைகள், இவற்றையெல்லாம் தாண்டி தொல் திருமாவளவன் என்கின்ற தனிப்பெரும் மனிதனை, அவர் நாம் சாராத இன்னொரு கட்சியின் தலைவர் என்ற நிலையிலும், நம், அண்ணன், நம் உடன்பிறந்தவர் என்றெல்லாம் அவரது பிறந்த நாளில் நாம் கொண்டாடி மகிழ்கிறோம். வாழ்த்திப் பெருமை அடைகிறோம்.

அந்தப் புரிதலை எங்களிடத்தில் ஏற்படுத்தி உலகமெங்கும் வாழும் நாம் தமிழர் தம்பிகள் இன்று அண்ணன் திருமா அவர்களை வாழ்த்தும் பெருமித மனநிலையை ஏற்படுத்தியது அண்ணன் சீமான் அவர்கள்தான்.

❤️

விடுதலை சிறுத்தைகளின் தலைவர் நம் அண்ணன் முனைவர் தொல்.திருமாவளவன் அவர்களுக்கு.. மனம் நிறைந்த
பிறந்தநாள் நல்வாழ்த்துகள்.

⚫

நாங்கள் இந்து மதத்திற்கு எதிரானவர்கள் அல்ல,
90 சதவீதம் இந்துக்கள் தான் எங்கள் கட்சியில் உள்ளார்கள் என பகிரங்கமாக சொல்கிற திமுக வை நம்புகிறவர்கள்.

இது ஆர்எஸ்எஸின் திட்டம், நவீன குலக்கல்வித் திட்டம் என திக தலைவர் வீரமணியால் , கம்யூனிஸ்டு கட்சித் தலைவர் முத்தரசன் போன்றவர்களால் கூட சுட்டிக் காட்டப்படும் “இல்லம் தோறும் கல்வித் திட்டம்” தான் திராவிடத்தின் அடையாளம் என பேசுகிற திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

ஆர்எஸ்எஸ் சமூக இயக்கம் எனச் சான்றிதழ் கொடுத்து சங்பரிவார் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டு பாரதமாதா சிலையை அமைச்சரை வைத்து திறந்து வைக்கும் திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

குஜராத் கலவரத்தில் ஆயிரக்கணக்கான முஸ்லிம்கள் கொல்லப்பட்டபோது அப்போதைய குஜராத் முதலமைச்சர் மோடியை ஆதரித்த திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

A Right Man in Wrong Party என வாஜ்பாய்க்கு சான்றிதழ் கொடுத்து பாஜகவுடன் கூட்டணி வைத்த திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

முதன்முதலாக பிள்ளையார் ஊர்வலத்திற்கு இந்த மண்ணில் அனுமதி கொடுத்து, இந்த நொடி வரை பிள்ளையார் சதுர்த்தி அன்று பள்ளிவாசல் நுழைவாயில்களை பதட்டம் கொள்ள வைக்கிற ஆபத்தினை அன்றே அனுமதித்த திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

காலையில் தினமலர் விழாவில் கலந்துகொண்டு, தினமலருக்கும் கழகத்திற்கும் உள்ள உறவை கவிதையாக பேசிவிட்டு, மாலை நோன்புக் கஞ்சி குடித்து, குல்லா போட்டு, போட்டோவிற்கு போஸ் கொடுத்துவிட்டு, இரவு துக்ளக் விழாவில் சோ எனது நண்பர் என பேசிய கருணாநிதி தலைமையிலான திமுக வை நம்புகிறவர்கள்.

நீதிமன்றமே பிடிவாரண்ட் கொடுத்த போதும் கூட எச் ராஜாவை கைது செய்யாது வேடிக்கை பார்த்து பாஜகவோடு அனுசரணையாக நடந்து கொள்ளும் திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

பத்மா சேஷாத்திரி பள்ளி மீது கைவைத்தால் உன் ஆட்சியைக் கலைப்பேன் என பகிரங்கமாக முகத்தில் காரி உமிழும் சுப்பிரமணிய சாமியை எதிர்த்து ஒரு சொல்கூட பேசாமல் அமைதியாக அடக்கமாக நடந்து கொள்ளும் திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

இஸ்லாமிய மக்களை பாதிக்கக்கூடிய குடியுரிமை சட்டங்கள், வேளாண் சட்டமசோதா போன்றவற்றை தந்திரமாக பாராளுமன்றத்தில் ஆதரித்து வந்துவிட்டு , இங்கே எதிர்ப்பது போல நடித்து ஒரு போராட்டத்திலும் கலந்து கொள்ளாமல் வழக்கும் வாங்காமல் தப்பித்து போன திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

பாஜகவின் அதிகார பீடமாய் வந்து அமர்ந்து இருக்கும் ஆளுநர் மேசைக்கு அனைத்து கோப்புகளையும் அனுப்ப வேண்டும் என அடிமை சாசன உத்தரவை பிறப்பிக்கும் திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

தேர்தல் காலத்தில் வாக்களித்த நீட் தேர்வு, 7 தமிழர் விடுதலை எதையுமே செய்யாமல் மத்திய அரசை பகைத்துக் கொள்ளாமல் நட்பு பாராட்டும் திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

கோவை குண்டுவெடிப்பு கலவரத்தில் கைது செய்யப்பட்ட அப்பாவி இஸ்லாமியர்களை இதுவரை விடுதலை செய்யாமல், இதற்கு முன்னாலும் விடுதலை செய்யாமல் ஓட்டுக்கு மட்டும் முஸ்லிம்களை பயன்படுத்தும் திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

எப்போதும் தேர்தல் அரசியலில் இரண்டு சீட்டு மூன்று சீட்டுக்கு மேல் இஸ்லாமியர்களுக்கு தராமல் அவர்களது ஓட்டை மட்டும் கணக்கு செய்து சரியாக கறக்கும் திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

அயோத்தி பாபர் மசூதி இடிப்பு வழக்கில் கிடைத்திருப்பது தீர்ப்பு மட்டுமே, நீதி அல்ல, இது எங்கள் மக்களின் மீது இழைக்கப்பட்ட அநீதி, என முழங்கிய அண்ணன் சீமானை நம்பாது நீதிமன்றத் தீர்ப்பு அப்படியே கடைபிடியுங்கள் என சொன்ன திமுகவை நம்புகிறவர்கள்.

இந்து முன்னணிக்கு எதிராக வீரத்தமிழர் முன்னணி தொடங்கி சமஸ்கிருதத்திற்கு எதிராக தமிழ்,ராமனுக்கு எதிராக ராவணன், பிள்ளையாருக்கு எதிராக முருகன்,விவேகானந்தருக்கு எதிராக வள்ளலார், காவிக்கு எதிராகப் பச்சை , சூலாயுதத்திற்கு எதிராக வீரவேல், ராகவேந்திரருக்கு எதிராக வைகுந்தர்,சாய்பாபாவிற்கு எதிராக புரட்சியாளர் பழனி பாபா என்றெல்லாம் பிரகடனப்படுத்தி இஸ்லாமியர்களை தமிழர் மெய்யியல் காக்கும் வீரத்தமிழர் முன்னணி பொறுப்பாளர்களாக அறிவித்து எப்போதும் இஸ்லாமியர்கள் பக்கம் நிற்கின்ற அண்ணன் சீமானை 1008 கேள்விகள் கேட்டு விட்டு திமுகவினை ஒரு சொல் கூட கேட்காமல் அப்படியே நம்புகிறவர்கள்..,

நாங்கள் இந்துக்கள் அல்ல என பிரகடனப்படுத்தி , ஒவ்வொரு தேர்தலிலும் இதுவரை தமிழக அரசியல் கட்சிகள் வழங்காத அப்பெரும் இடங்களை இஸ்லாமியர்களுக்கு வழங்கி, குறிப்பாக 13 இடங்களில் எட்டு இடங்களில் இஸ்லாமியப் பெண்களுக்கு வழங்கி, இஸ்லாமிய மக்கள் இந்த மண்ணின் சிறுபான்மை அல்ல, அவர்கள் பெரும்பான்மை தமிழ் தேசிய இனத்தின் பெருமை மிக்க மக்கள் என முழங்கிடும் நாம் தமிழர் கட்சியை..

நம்பாமல் போவது இயற்கைதான்.

இன்னும் நாளை பிஜேபியோடு திமுக கூட்டணி வைத்தாலும் அதையும் இவர்கள் நியாயப்படுத்தி தான் பேசுவார்கள். ஏற்கனவே பிஜேபியோடு திமுக கூட்டணி வைத்தபோது குறைந்த பட்ச செயல் திட்டம் இருக்கிறது என்றெல்லாம் நியாயப் படுத்தி தான் பேசினார்கள்.

பாவம் அவர்கள்.
அவர்களோடு விவாதிக்காதீர்கள்.

யார் எதிரி, யார் நண்பன் என தெரியாத பாவம் அவர்கள்.

இங்கே இந்துத்துவா தான் திராவிடம் வழியாக வருகிறது என உண்மை அறியாத பாவம் அவர்கள்.

அவர் வந்து விடுவார், இவர் வந்துவிடுவார் என அச்சுறுத்தி ஓட்டை பறிக்கும் திருடர்களை நம்பி வழிதவறி நிற்கிற கூட்டம் அவர்கள்.

அநீதிக்கு துணை போவதும், நேர்வழி நிற்பவர்களை இழிவு படுத்துவதும் சரியானவையா என மறுமையில் ஏக இறைவன் முன்னால் அவர்கள் பதில் அளிக்கட்டும்.

இதைச் சரியாக உணர்ந்து
தேவையற்ற விவாதங்களை நம் உறவுகள் தவிருங்கள். புரிந்து கொள்ளும் ஒரு நாள் வரும். அன்று அவர்கள் வரட்டும்.

நம் தலைவர் நமக்கு கற்பித்தது போல நாம் அவர்களுக்காகவும் தான் களத்தில் நிற்கிறோம். பல சமயங்களில் அவர்களுக்காக நாம் மட்டுமே களத்தில் நிற்கிறோம்.

அண்ணன் சீமான் சொல்வது போல..

இந்தத் தேர்தல் களத்திற்கு அப்பாலும் நமக்கென ஒரு லட்சியம் இருக்கிறது. நாம் வெல்கிறோமோ, தோற்கிறோமோ, போராடுவோம்.

ஏனெனில் நாம் போராடப் பிறந்தவர்கள். நம்மை விமர்சிப்பவர்களுக்காகவும் நாம் போராடுவோம்.

நாம் தமிழர்.

⚫

மணி செந்தில் ‌.

எப்போதும் அநீதிகளுக்கு சாட்சியமாக குழந்தைகளின் விழிகள் அமைந்து போவது தான் உலகத்தின் கோர விதியாக இருக்கிறது. ‘ஜெய் பீம்’ திரைப்படத்தில் இது நுட்பமாக பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. “ஜெய் பீம் -ல் குழந்தைகள்” என தனி ஆய்வே செய்யலாம் என்ற அளவிற்கு குழந்தைகளின் அழுகை, குணாதிசயங்கள், எதிர்பார்ப்புகள், அச்ச உணர்வுகள் என குழந்தைகளின் யதார்த்தக்காட்சிகள் படம் முழுக்க விரவிக் கிடக்கின்றன.

சற்று பிசகினாலும் ஆவணப்பட சாயல் அளித்துவிடும் என்கிற அளவிற்கு உண்மை சம்பவங்களை, நிஜ மனிதர்களை காட்சிமைப் படுத்தியது சவாலான காரியம் தான்.

இந்த படத்தின் அடிநாதம் எளிய மனிதர்களுக்கு எதிராக இழைக்கப்படுகின்ற அநீதி, வன்முறை போன்றவை. எனவே கதாநாயக பிம்பம் அநீதிக்கு எதிராக எழுந்து நிற்க கதையோட்டத்தில் அநீதியின் பிம்பம் வலிமையாக இருக்க வேண்டும். அதை கதாநாயகன் சூர்யாவுக்கு இணையாக ஏறக்குறைய சம பலத்தில் தாங்கிப் பிடித்திருக்கிறார் காவல்துறையின் உதவி ஆய்வாளராக வருகின்ற தம்பி தமிழ்.

ஏற்கனவே அசுரன் படத்தில் வியத்தகு நடிப்பாற்றலை வெளிப்படுத்திய தம்பி தமிழுக்கு ஜெய்பீம் ஒரு புதிய பாய்ச்சல்.

புரட்சியாளர் அம்பேத்கர் வழங்கிய “ஜெய் பீம்” என்ற சொல்லின் அரசியலை படம் முழுக்க ஒரு கல்வி போல பார்ப்பவரின் மனதிற்குள் விதைப்பதற்கான வித்தை இயக்குனர் ஞானவேலுக்கு கூடி வந்திருக்கிறது.

சில திரைப்படங்கள் வெளிவரும் போது அதற்கான அரசியல் போக்குகள் உருவாக முயலும் காட்சிகளை சமீபகாலத்தில் காண்கின்றோம். குறிப்பாக சாதி புகழ் பேசும் சில திரைப்படங்கள் மனதிற்குள் கடும் அருவெறுப்பை,ஒவ்வாமையை தோற்றுவித்து விடுகின்றன.

நெருங்கிய தம்பி ஒருவர் அந்தப்படத்தைப் பற்றி எழுதுங்கள் அண்ணா என்று சொன்னார். எதிர்த்து எழுதுவது கூட அதற்கான விளம்பரமாக அமைந்து விடும் என்கிற பயத்தில்தான் அப்படியே கடந்து விடுவது.

அது போன்ற படங்களைப் பற்றி பேச மறுப்பது தான் அந்த படங்களுக்கு எதிரான கடும் எதிர்ப்பு.

எல்லாவற்றையும் பேச முடிகிற நமக்கு அத்திரைப்படங்களை நினைத்து கூட பார்க்க முடிவதில்லை.அது போன்ற திரைப்படங்களை பற்றி பேசுவது கூட ஆதிக்க அரசியலுக்கு சார்பான போக்கு என்ற நிலையில்தான் ஜெய்பீம் வெளிவந்திருக்கிறது.

ஆனால் ஜெய்பீம் பற்றி
அவசியம் பேசவேண்டும்.
பேசியே தீரவேண்டும்.

அது கூட ஒரு அரசியல்தான்.
அதுதான் மக்களுக்கான அரசியல்.
எளிய மனிதர்களுக்கான அரசியல்.

படம் பார்த்து முடித்த பின்னரும் அதிர்ந்து கொண்டே இருக்கும் மனநிலையில் செங்கனியின் விம்மிய அழுகை மட்டும் கேட்டுக்கொண்டே இருக்கிறது.

ஜெய்பீம் பற்றி பேசுவோம்.
விரிவாகப் பேசுவோம்.

ஒரு வகையில் அந்தப் படம் அதைத்தான் எதிர்பார்க்கிறது.

பேசப்பட வேண்டும் என்பதுதான் அநீதிகளால், அதிகாரங்களால் பாதிக்கப்பட்ட அனைவரும் எதிர்பார்க்கிறார்கள்.

பேசுவோம்.

❤️

2009 -ல் மதுரையில் நடந்த “அறுத்தெறிவோம் வாரீர் “கூட்ட மேடையில் முதன்முதலாக ஏறிய போது கைப்பிடித்து என்னை ஏற்றினார்.

அந்த நொடி முதல் அந்த கைகள் என்னை விட்டு விலகியதே இல்லை. தாய்மை சாயல் கொண்ட அந்தக் கண்கள் என்னை விலக்கியதே இல்லை.

அண்ணன் என்ற சொல்லுக்கு அவரைத் தவிர வேறு எதுவும் அர்த்தமில்லை. அவரிடமிருந்து வரும் என்ற தம்பி என்ற அழைப்பைத் தாண்டி வேறு எதுவும் உயர்வில்லை.

தனிப்பட்ட அளவில் நான் எவ்வாறு அவரைப்பற்றி உணர்ந்திருக்கிறேனோ, அதே போல்,நாம் தமிழர் கட்சி என்ற அமைப்பில் இருக்கின்ற லட்சக்கணக்கான உறவுகளும் அவரை உணர்கிறார்கள்.
அவர்கள் அனைவரோடும் நேச வேதியியல் அமைந்த விசித்திரமான பிணைப்பு அண்ணன் சீமானுக்கு உண்டு.

சாதி, மதம், பொருளாதார அடிப்படை, சுயநல அரசியல் பிழைப்பு, எதிர்பார்ப்பு என்றெல்லாம் இயல்பான சமூகத்திற்கு உரிய எந்த சமூக இணைப்புகளும் இல்லாத ஒரு பெருங்கூட்டம், அந்த ஒற்றை மனிதனின் அன்பான சில வார்த்தைகளால் தான் கட்டப்பட்டிருக்கிறது. இணைக்கப்பட்டிருக்கிறது.

இந்த கட்சியை விட்டு சென்றுவிட்ட சிலர் கடுமையாக விமர்சிப்பதை பார்க்கும் போது அதில் தொனிக்கின்ற உணர்ச்சிகளை கவனித்துப் பார்த்தால்..பிசகிய காலத்தினால் இழக்கவே கூடாத “அண்ணனை இழந்து விட்ட” சுய கழிவிரக்கம் அவர்களை பாடாய்படுத்துவதை தான் வெறுப்பாய் உமிழ்ந்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என நானெல்லாம் உணர்ந்திருக்கிறேன்.

ஏனெனில் அண்ணனின் நிழல் போல் சொர்க்கத்தின் அரண்மனை கூட சுகமாக இருக்காது என அனுபவித்தவர்களுக்கு நன்கு தெரியும் இல்லையா..??

அண்ணன் என தலைவனின் தம்பியை அழைத்து விட்டு மற்றவர்களை தலைவராக ஏற்க , அண்ணனாக அழைக்க கூசும் இல்லையா..??

…

எதிர்ப்புகளால் தான் நம் அண்ணன் உருவானார். போராட்டங்களும் இழப்புகளும் தான் அவரை உரம் ஏற்றியது. எதற்கும் அஞ்சாத, இனத்திற்காக எதையும் இழக்க துணிந்த அவரது அசாத்திய துணிச்சல் தான் அவரை உயர்த்திக் கொண்டே இருக்கிறது.

இவைகள்தான் ஒவ்வொரு நொடியும் அவர் நமக்கு விடுத்துக் கொண்டிருக்கின்ற செய்தி.

….

இரவு பகலாக உழைத்து, வியர்வை மழையில் நனைந்து, நிறைய வாசித்து, எந்தத் தலைவர்களும் பேசாத அளவிற்கு ஆயிரக்கணக்கில் கூட்டங்கள் பேசி, துளித்துளியாய் இலட்சக்கணக்கில் உறவுகளை இணைத்து, ஒரு பெரும்படை கட்டி நிமிர்ந்து நின்று , ஒவ்வொரு நொடியும் தன்னைத்தானே மேம்படுத்திக் கொள்கிற அந்தப் பெருமகன் நம்மைப் பொறுத்தவரையில் நாம் கற்க விரும்பும் ஒரு தனி மனிதனின் வரலாறு மட்டுமல்ல. நிமிரத்துடிக்கும் ஒரு இனத்தின் வரலாறு.
காலத்தினால் கையளிக்கப்பட்ட
ஒரு கடமையின் வரலாறு.

❤️

“அண்ணன் என்ற என் அண்ணைக்கு
நெஞ்சமெல்லாம் பூரித்த பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள்.”

❤️

இனி நாம்தமிழர் காலம்

❤️