திமுக தலைவர் கருணாநிதி நினைவேந்தல் நிகழ்விற்கு பாஜக தலைவர் அமித் ஷா வரவேண்டுமென திமுக செயல் தலைவர் ஸ்டாலினும், கனிமொழியும் வேண்டிக் கேட்டுக் கொண்டதற்கு இணங்க அவரது வருகை உறுதி செய்யப்பட்டு இருப்பதாக செய்திகள் வரும் நிலையில் நமக்கு கண்முன் சில காட்சிகள் நிழலாடுகின்றன.
சென்ற வாரத்தில் தமிழகத்தின் புகழ்ப்பெற்ற எழுத்தாளர்கள் இலக்கிய ஆளுமைகள், கவிஞர்கள் பங்கேற்ற மறைந்த திமுக தலைவர் மு கருணாநிதி அவர்களுடைய நினைவேந்தல் நிகழ்வு நடைபெற்றது .அதில் பேசிய பலரும் திராவிட இயக்கம்தான் இந்துத்துவாவிற்கு எதிராக செயல்பட்டிருக்கிறது ,இனியும் செயல்பட இருக்கிறது, எனவே திமுகவை காப்பாற்ற வேண்டும் என்றெல்லாம் உணர்வு பொங்க பேசினார்கள்.
திமுக தலைவர் மு கருணாநிதி உயிருடன் இருந்தபோது கூட அவர் மேடையில் ஏற மறுத்தவர்கள் அவர் இறந்த பிறகு அவரைப் பற்றி புகழ்ந்து பேசியது இலக்கிய முறைகளுக்கு ஏற்புடைய பண்புநலன் என்றும்.. திரு மு கருணாநிதி வெறும் அரசியல் தலைவராக செயல்பட்டது மட்டுமில்லாமல் அவர் ஒரு எழுத்தாளராகவும் இயங்கியிருக்கிறார் எனவே இலக்கியத்துறை அஞ்சலி செலுத்துவது என்பது முறையானது என்றெல்லாம் ஆயிரத்தெட்டு சமாளிப்புகள் சொல்லப்பட்டன.
இது குறித்து நமக்கு எவ்வித அக்கறையோ கவலையோ இல்லாவிட்டாலும் கூட.. எப்போதும் இந்துத்துவாவோடு நேரடியான கூட்டில் இருக்கும் திமுகவை இந்துத்துவ -பார்ப்பனிய கோட்பாடுகளுக்கு எதிரான ஒன்றாக நிறுவத் துடிக்கும் .. அறிவுஜீவித்தனம் தான் நம்மை வியக்க (?) வைக்கிறது.
முதன்முதலாக பாஜக என்ற கட்சியை தமிழகத்தில் அறிமுகப்படுத்தியது இதே திராவிட இயக்கத்தினர்தான். அவர்கள் மந்திரிசபையில் இடம் பிடித்து மருமகனுக்கு ஒரு பதவி.. தன்னுடன் மாங்காய் பறித்தவருக்கு ஒரு பதவி என பலருக்கும் பதவி வாங்கி கொடுத்து ,பதவி சுகம் அடைந்து பல்லாயிரக்கணக்கான கோடி ஊழலில் பங்கு போட்டதும் இதே திராவிட இயக்கத்தினர் தான். குஜராத் மதவெறி படுகொலையின் போது பாராளுமன்றத்தில் இதே ஆரிய பார்ப்பனிய இந்துத்துவ பாஜகவுக்கு ஆதரவாக குரல் கொடுத்ததும் இதே திராவிட இயக்கத்தினர் தான்.
இதில் எந்த லட்சணத்தில் ஆரிய பார்ப்பன தனத்திற்கு எதிரானவர்கள் இந்த திராவிட இயக்கத்தினர் என்று நீண்ட நாட்களாக கற்பிதம் செய்யப்பட்டு வருகிறது என்பது புரியவில்லை.
இன்று திராவிட இயக்கத்தின் ஒப்புயர்வற்ற தலைவர் , திராவிட இனத்தின் அடையாளம்..மு.க விற்கு புகழுரை உரைக்கவும், கலைஞர் கானா பாடவும் பாஜக தலைவர் அமித்ஷா வருவது பற்றி நமக்கெல்லாம் எவ்வித ஆச்சரியமும் இல்லை. இதுதான் அவர்களது குணம் .இதுதான் அவர்களது நிறம். இதுவரை காவியை கருப்பாக எண்ணிக்கொண்டிருந்தது நமது கண் குருடு.
ஆனால் கண் குருட்டினை கண் குருடாக ஒப்புக்கொள்ளாமல் அதை பார்வை வெளிச்சமாக மாற்றி பேசுவதுதான் அறிவுஜீவித்தனம் போல. என்ன விலை கொடுத்தேனும் திராவிட இயக்கத்தை காப்பாற்ற வேண்டும் என முழங்கியவர்கள் இன்று அமித்ஷா வருகை பற்றி என்ன சொல்லப் போகிறார்கள்..??
எதுவும் சொல்ல மாட்டார்கள். ஆனால் நாம் தமிழர் என்றால் அது இனவாதம் , இந்துத்துவத்திற்கு ஆதரவானது , காவி அரசியலின் மறைமுக வடிவம் , சாதி பயங்கரவாதத்தை சாடாதது என்றெல்லாம் சரமாரியாக பேசி எழுதி தாக்கியவர்கள் இன்று வாய் மூடி மன்னிப்பது தான் உலகத்திலேயே ஆகப்பெரும் கள்ளத்தனம். வழக்கம் போல இது ஒரு இரங்கல் நிகழ்ச்சி தானே.. அகில இந்தியத் தலைவர்கள் பலர் கலந்து கொள்ளும் அந்த நிகழ்வில் அமித்ஷாவும் கலந்து கொள்கிறார் அதில் என்ன வந்தது.. திமுக என்ன கூட்டணியா வைத்து விட்டது.. என்றெல்லாம் சமாளிபிகேஷன்களை நாம் எதிர்பார்க்கலாம் ஆனால் இந்த சமாளிப்புகள் சொல்லும் உதடுகள் தங்கள் ஆன்மாவிற்கு நேர்மை செய்கிறார்களா என்று அவர்களுக்குள்ளாகவே கேட்டுக் கொள்ளலாம். அதுசரி. பெரியார் – ராஜாஜி நட்புக்கே நாம் பெருமை பட்டவர்கள் தானே..
நல்ல வேளை.. இவர்களெல்லாம் நம்மையும் புகழவில்லை . மாறாக ஏசி இகழ்கிறார்கள் என்பது நமக்குள்ள ஒரே தகுதி. நாம் சரியாகத்தான் இருக்கிறோம் என்பதற்கான அளவீடு.
இனிமேலும் திராவிடம் என்பது ஆரியத்திற்கு எதிரானது, கலைஞர் என்பவர் பார்ப்பனர்களுக்கு எதிரானவர் , அவர் தத்துவம் பார்ப்பனியத்திற்கு எதிரானது என்றெல்லாம் விசுவாச வரலாறு எழுதாமல்… செஞ்சோற்று சொற்கள் பேசாமல்.. நேரடியாக அமித்ஷா மேடையிலும், ஆர்எஸ்எஸ் மேடையிலும் இடம்பிடித்து தங்களுக்கென ஒரு சாகித்ய அகாதமி விருதையோ ,ஒரு பத்மபூஷன் விருதையோ பெற போட்டி போடுவது மேலானது. நேர்மையானது. அப்படி வந்தால் கூட ஜெயமோகன் போல மறுத்து வேண்டாம் என சொல்லி சீன் காட்டலாம்.
திராவிடம் என்பதே திருட்டுத்தனம் தான். இனிமேலும் அதை ஆரியத்திற்கு இந்துத்துவத்திற்கு எதிரான ஒன்றாக கட்டமைப்பது குருட்டுத்தனம்.
கூடிய விரைவில் அண்ணா அறிவாலயத்தில் இருந்து பிள்ளையார் சதுர்த்திக்கு ஊர்வலம் தொடங்கும் என்கின்ற செய்திக்காகவும் நாம் காத்திருப்போமாக.
அப்போதும் சில எழுத்துக்கள் இது ஒரு அரசியல் தந்திரம் என்றெல்லாம் பேசுவதையும் நாம் கண்டு களித்திருப்போமாக.
அன்றொரு நாள் சன் தொலைக்காட்சியில் படித்த செய்தி ஒன்று என்னை மிகவும் ஈர்த்தது
ப.சிதம்பரத்தை எதிர்த்து ராஜீவ்காந்தி போட்டி.
ஈழ அழிவு உச்சத்தில் இருந்தபோது நம் இனத்தை அழிக்க சிங்கள பேரினவாத அரசிற்கு ஆயுதம் கொடுத்து ஆலோசனை கொடுத்து எல்லாமுமாய் இருந்த இந்திய ஏகாதிபத்திய அரசிற்கு பாடம் புகட்ட கல்லூரி மாணவர்கள் தமிழ் இன உணர்வாளர்கள் உள்ளிட்டோர் முடிவெடுத்தார்கள். ஒரு தமிழனாய் பிறந்து தமிழின அழிப்புக்கு துணை போகிற இந்தியாவின் நிதியமைச்சர் ப.சிதம்பரத்தை சிவகங்கை நாடாளுமன்றத் தொகுதியில் தோற்கடிக்க ஒரு ஆயுதத்தை அவர்கள் கண்டெடுத்தார்கள்.
அதன் பெயர் ராஜீவ் காந்தி. அந்த ராஜீவ் காந்தி ….ராஜீவ் காந்தியைக் கொன்றதாக குற்றம்சாட்டப்பட்டவர்களை விடுவிக்க போராடும் என பெயர் வைத்த போது எங்கள் தந்தையார் நினைத்துப் பார்த்திருக்க மாட்டார்.
தம்பி அருண் ஷோரி மூலமாய் அவனை என் அலைபேசியில் பிடித்தேன். சிக்கன மொழி. மெல்லிய குரல். தோழர் என்ற அறிவுஜீவி உரையாடல்.
.
பிறிதொரு நாள் மதுரையில் அண்ணன் சீமான் நடத்திய அறுத்தெறிவோம் வாரீர் என்ற நிகழ்வின் மேடையில் மெல்லிய உருவமாய் ஏறக்குறைய சிறுவனாய் ஓடியாடி கொண்டிருந்த அவனை மீண்டும் சந்தித்தேன். தோழனாய் அறிமுகமானவன் தம்பியாகி இருந்தான்.
எனது மனைவி ஊர் திருமயம் . சிவகங்கை நாடாளுமன்றத் தொகுதிக்கு உட்பட்டது. இதைச் சொல்லி அவனிடம் …தம்பி உன் அண்ணிகிட்ட சொல்லி இருந்தேன் அவ கூட உனக்கு தான் ஓட்டு போட்டாளாம்.
அட போங்கண்ணே ஒரு ஓட்டை வீணாக்கிட்டீங்களே.. கண்ணப்பனுக்கு ல ஓட்டு போட்டு இருக்கணும். என்று சிரித்தவாறு சொன்ன அவனை குழப்பமாக பார்த்தேன்.
அது ஒரு மாய சிரிப்பு. கண்கள் மினுக்கும் பூக்கும் புன்னகை.வேறெங்கும் காண முடியாத அந்த முகத்திற்கே உரிய வசீகர தனித்துவம்.
அண்ணா.. நான் வெல்ல தேர்தலில் நிற்கவில்லை. ப.சிதம்பரத்தை தோற்கடிக்கவே நான் தேர்தலில் நின்றேன். போங்கண்ணே…ஒரு ஓட்டை வீணாக்கிட்டீங்க. என்று சொன்ன அவனை யாராலும் விரும்பாமல் இருக்க முடியாது.
ஏறக்குறைய ஒரு கரும்புலிக்கான மனநிலை அது. இன அழிவு அவனை
உன்மத்தனாக ஆகியிருந்தது. விழிகளில் கனலேறி இருந்தது. மொழிகளில் அனல் ஏற்றி மேடையிலே கொட்டத் தொடங்கினான். புதுக்கோட்டை பாவாணன் போல உணர்ச்சி மொழி. மறைந்த அறிஞர் வலம்புரிஜான் போல வார்த்தைகளின் ஊடே வரிசையில் வரும் புள்ளிவிபரங்கள்.
அறிவும் , உணர்ச்சியும் ஒரே புள்ளியில் இணைகிற அதிசயக்காரன் அவன் தான்.
இப்படியாக ராஜீவ். என்னுள் நுழைந்தான்.
…….
கட்சி மேடையிலேயே அடுக்குமொழி வசனத்தோடு தொடர்ச்சியான முடிவுறாத வாக்கியங்களோடு ஆவேச மொழி மழை பொழியும்.. வழக்கறிஞர் அறிவுச்செல்வன் எல்லோருக்கும் அறிமுகமானவன்.
எனக்குத் தெரிய இன்னொருவன் இருந்தான். ஒரு மழைக்காலத்தில் தேநீரோடு புலர் காலைப் பொழுதை தொடங்கி பிடித்த புத்தகத்தின் வாசிப்பு மயக்கத்தில் கிறங்கி… அலையலையாய் வருகின்ற அலைபேசியை அணைத்து போட்டுவிட்டு… தலையணையை அணைத்து கிடக்கிற ராஜீவ் என்கிற வாசிப்புக் காரனை எனக்குத் தெரியும்.
எளிய சுமையோடு.. கண்கள் மின்ன ..கால்கள் கடுக்க.. தன்னந்தனியாய் வனாந்தரங்களில் சுற்றியலைந்து ..சிகரங்களில் ஏறி , நிலவை ரசித்து.. சட்டென எதிர்படும் அருவியில் தலையை நுழைத்து..
கூழாங்கற்களை தழுவி ஓடும் நதிக்கரைகளில் கால்களை நனைத்து..
இயற்கையை பனிக்கால கதகதப்பு தேநீராய் பருகும் ராஜீவை நான் அறிவேன்.
இந்த அலைகழிக்கும் வாழ்க்கை பொழுதுகளிலிருந்து சட்டென ஒரு நொடியில் தன்னை துண்டித்துக் கொண்டு..
அலைபேசி அலைவரிசையில் சிக்காமல்.. யாருக்கும் அகப்படாமல் துறவியின் மனநிலையோடு ஏரிக்கரைகளில் சுற்றித் திரியும் ராஜீவை நான் அறிவேன்.
ஏதோ ஒரு வறண்ட நாளில்.. நீர் பார்த்து வருடங்கள் ஆன அந்த ராமநாதபுரத்தின் காய்ந்த குட்டை ஒன்றில் பச்சை தேடி அலையும் ஆட்டு மந்தை ஊடே தானும் ஒரு ஆடாய் ..நம்பிக்கைகளோடு நகரும் அந்த கீதாரி ராஜீவை நான் அறிவேன்.
…..
திடிரென ஒரு நாள் அவனிடம் இருந்து அலைபேசி வரும். மகிழ்ச்சியோ துக்கமோ வலியோ, கோபமோ ,எதுவாக இருந்தாலும் முதலில் பகிரப்படும் மனிதனாக.. அவன் என்னை வைத்திருந்தான். இரண்டு மணி நேரம் பேசிக்கொண்டு இருப்பான். படித்த புத்தகங்களை, பார்த்த திரைப்படத்தை என நீளூம் அந்த உரையாடல் எப்போதும் முடிவுறாத திருப்தியின்மையை முடிவாக கொண்டது. பேசி அலுக்காத காதலர்களைப் போல நாங்கள் மாறி இருந்தோம். உச்ச மகிழ்ச்சியில் உண்மையாக அவன் சொல்வான் என் மனைவியை விட ..ஏன் இந்த உலகத்தில் இருக்கின்ற எல்லாரையும் விட ..உன்னை தான் அதிகம் நேசிக்கிறேன் அண்ணா ..
இந்த நேசிப்புக்கு நான் நேர்மை செய்திருக்கிறேனா என்றெல்லாம் எனக்கு தெரியாது. ஆனாலும் அவனது அன்பு மாசு மருவில்லாத புனிதம்.
அதுதான் ராஜீவ். என்னிடம் உள்ள பிரச்சனையை மிக நேர்மையாக கண்டறிந்தவன் அவன். முடிவில் தெளிவாக சொன்னான் . கடந்துப்போக கற்றுக் கொள்.
…just go ahead.
இன்னொருமுறை சொன்னான் எல்லாவற்றிற்கும்.. எப்போதும் அழுது கொண்டே இருக்க முடியாது என. அப்போது எனக்கு ஒரு புத்தகத்தை பரிசளித்தான் . வையத் தலைமைகொள்.
வசந்தத்தை மட்டுமே பரிசளித்துக் கொண்டு.. வரங்களை மட்டுமே வாரி இறைத்துக்கொண்டு.. எப்போதும் பசுமையாய் ஒளிர வாழ்க்கை ஒன்றும் தேவதைகளின் முகத்தில் மின்னும் விழிகள் அல்ல. அது சாத்தானின் பாம்பு.
வசீகரமானது தான் .ஆனால் வலிக்கக்கூடியது. அழகானதுதான். ஆனால் அழிக்கக்கூடியது. எனவேதான் பூமியில் எது நடந்தாலும் அதை உயரத்திலிருந்து கவனித்து விட்டு .அனைத்தையும் அலட்சியமாக கடக்கின்ற மேகம் போல ஒரு மனநிலை தேவைப்படுகிறது. இந்த மனநிலை சாதாரணமாக வாய்க்கக்கூடியது அல்ல. அது அருகிலிருந்து நமது தோளைப் பற்றிக்கொள்ளும் விரல்களின் அன்பிலும் நம்பிக்கையிலும் பூப்பது.
அப்படி ஒரு பூத்தலை தான் ராஜீவ் என்னுள் நிகழ்த்தினான். ஒரு பெரு மழைக் காலம் முடிந்து வரும் அமைதி போல வாழ்வில் அலைக்கழிக்கப்பட்டு தடுமாறி கீழே விழுந்து.. பிறகு எழுந்து.. அலைந்து திரிந்து ஒரு நிதானத்திற்கு வரும் போது உள்ளுக்குள்ளாகவே ஊறும் ஒரு அமைதி ..
போல.. நிதானமானவன் ராஜீவ்..
எனக்கு நிரந்தரமானவன்.
.
இந்த வானவில் யுகத்தின் வல்லாண்மை பேரரசர்கள் நாம். நம் முன்னால் நுரையோடு கொப்பளித்து கொண்டு இருக்கிற வாழ்வெனும் அமுதத்தை நம் அன்பெனும் வைர கோப்பைக் கொண்டு பருகி தீர்ப்போம்.பருகிய அலுப்புத் தீர ஆதி வனம் தேடி பெரும் பயணம் போவோம். காற்றாய் திரிவோம். கடலாய் மிதப்போம்.
தான் அடிமை என உணர்ந்த ஒரு தேசிய இனத்தின் விடுதலைக்கான விழிப்பும், எழுச்சியும் நீங்களெல்லாம் நினைப்பது போல அவ்வளவு நாகரீகமாகவும்,நாசூக்காகவும் இருக்காது தான்.
இதுவரை மொட மொட வெள்ளைச்சட்டைப் போட்டுக் கொண்டு சட்டைப்பையில் கட்சித் தலைவன் படத்தை வைத்துக்கொண்டு பெரிய பெரிய கார்களில் பவனி வந்து, பிளக்ஸ் அடித்து,போஸ்டர் அடித்து வட்டம்,நகரம்,ஒன்றியம் ,கட்டம், சதுரம் என பொறுப்பு வாங்கி பஞ்சாயத்து பண்ணுவதுதான் அரசியல் என்பதை தலைகீழாக மாற்றத் துடிக்கும் படித்த இளைஞனின் அரசியல் அவ்வளவு பரவசமாக இருக்காது தான்..
வீழ்ந்த கதையை அறிந்து,. வீழும் நிலையை உணர்ந்து,இனி எழ வேண்டிய நிலை அறிந்து பதவி,பட்டம்,பணம் என எதையும் எதிர்பாராமல் உடல் முழுதும் வியர்வை வழிய வீதி தோறும் அலைந்து எளிய மக்களின் புரட்சியை வரலாற்றின் பொன்னேடுகளில் பொறிக்க உழைப்பவர்களின் உழைப்பு அவ்வளவு உவப்பானதாக இருக்காது தான்.
உள்ளன்போடு தாய் மண்ணை நேசித்து, உதிரம் வழிய இறந்த உடன் பிறந்தவர்கள் நினைவை சுமந்து, இனம் அழிய உடன் நின்ற துரோகிகளுக்கு இனி எழ முடியாத வீழ்ச்சியை அளித்து, எதிரிகளின் பகை முடிக்க விலை தலையே ஆனாலும் தரத்துடித்து, இனம் அழிந்த வலி ஈந்த கடும் சினத்தையே அரசியல் மூலமாகக் கொண்டு ,மூர்க்கமாக நிற்கும் எங்களின் எழுத்தோ,கருத்தோ,பேச்சோ, மூச்சோ நீங்கள் நினைக்குமளவிற்கு அவ்வளவு மென்மையானதாக இருக்காது தான்.
இதுவரை இருந்ததே இனிமேலும் இருக்க வேண்டும்.. அதே துருப்பிடித்த உங்களது தகர தத்துவம்,
அதே நீர்த்துப் போன உங்களது வாய்க்கரிசி வாக்குறுதிகள், அதே யாருக்கும் பயன் படாத பட்டுப்போன வசனங்கள்,அதே காலத்தை கடத்தும் உங்களது தவறுகள் இன்னும் இனி வரும் தலைமுறைக்கும் நீடிக்க வேண்டும் என்ற உங்களது ஆத்மார்த்த பிராத்தனைகளுக்கு வெடிகுண்டு வைக்கும் எங்களை உங்களால் சற்றும் சகிக்க முடியாதுதான்..
நான் தனித்தவன் என்கிற என் குறை உணர்ச்சியை,தாழ்வு மனப்பான்மையை தணித்தவன். என் தாய் தந்தையருக்கு அடுத்து என்னை அதிகம் சுமப்பவன். என் நிழலையும் தாண்டி என்னோடு நெருங்கி இருப்பவன். அவனின்றி எனக்கு எதுவுமில்லை. அவனை மிஞ்சியும் எனக்கு எதுவுமில்லை.
நான் இவ்வாழ்வில் அடைந்த மிகப் பெரிய சொத்து… அவன் தான். நான் சம்பாதித்த உச்சபட்ச தொகையும் அவன் தான்..
நான் தடுமாறிய பொழுதுகளில்.. என்னை பாதுகாத்து என்னை ஆற்றுப்படுத்தினான். என் காயங்களை பிறர் அறியாமல்..பிறர் தீண்டாமல் மூடி வைத்தான். நான் ஒரு நிதானத்திற்கு வரும் வரை உடனிருந்து அமைதியாய் என்னை காத்து நின்றான்.மீண்டும் நிமிர அவனே கரம் நீட்டினான்.
நடக்க முடியா என் பாதைகளில் அவன் தான் ஒடுகிறான். என் கரங்கள் நீளும் தொலைவில் தன் தோள்களை பொருத்துகிறான். நான் தேடும் திசைகளில் எல்லாம் சட்டென தோன்றுகிறான். நான் நினைத்ததை செயலாக்கி முடிக்கிறான்.
மணி செந்தில் … நான் சொற்கள் மட்டுமே.
என் தம்பி ஆனந்த் தான் நான் செய்வதாக இந்த உலகம் அறிகிற செயல்கள் அனைத்தும்….
நிறைய இருக்கின்றன. சொல்ல முடிந்தவைகளும்…சொல்ல முடியாதவைகளும்.. நினைத்தாலே கலங்குகின்றன விழிகள்.
நன்றி என்ற சொல் உனக்கெல்லாம் பொருந்தாதுடா. வாழ்வில் பார்த்துக் கொள்வோம்.
இனிய பிறந்தநாள் வாழ்த்துகள் .
Made in Mani Senthil..kku .
ஒரு கதை என்பது பல சிறகுகளை உடைய ஒரு பறவையை போன்றது. அது எத்திசையும் ,எந்த உயரமும் பறக்க வல்லது.
ஒரு கதை என்பது பல கோடி கதவுகள் கொண்ட மாபெரும் அரண்மனை. ஒவ்வொரு கதவிற்கு பின்னாலும் வெவ்வேறு பயணங்களுக்கான சாத்தியங்கள் உண்டு.
ஒரு கதை என்பது மர்மங்களும்,சுவாரசியங்களும் நிரம்பிய ஒரு கடல். ஆழமும்,அகலமும் முழுதாய் யாராலும் அறிய முடியாது.
ஒரு கதை என்பது திசைகளற்ற பெருவழி. அதற்கு முடிவும் இல்லை . தொடக்கமும் இல்லை. நாமே ஒரு புள்ளியில் தொடங்குகிறோம். நாமே ஒரு புள்ளியோடு முடிக்கிறோம். ஆனால் கதையோ முடிவது இல்லை. ஏனெனில் அது தொடங்குவதும் இல்லை.
பல கோடி கதைகள் உருவாகி விட்டன. அதை சொல்வதற்கு தான் சொற்கள் இன்னும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
மனிதனின் ஒவ்வொரு சொல்லுக்கு பின்னாலும் ஒரு கதை இருக்கிறது.
இன்னும் சொல்லப்படாத கதைகளில் தான் உண்மை ஒளிந்து இருக்கிறது. சொல்லப்பட்ட கதைகள் பெருமளவு புனைவு தான்.
# இந்த இரவிலும் நீ கதை சொல்ல தொடங்கினாய் துருவா.. அவிழ..அவிழ அவிழ்ந்துக் கொண்டே போகும் முடிவிலி முடிச்சிகளின் கதை. நிலா சுடரில் கொந்தளித்துக் கொண்டிருக்கிற ஒரு ஆற்றொழுக்கு அருவி போல கதை நம் முன்னால் கொந்தளித்து ததும்பிக் கொண்டே இருக்கிறது. அதிலிருந்து ஒரு கோப்பை அள்ளி கண்கள் மின்ன என் முன்னால் நீட்டுகிறாய்.
என் முன்னால் நீ நீட்டிய அக் கதை கோப்பையில் ஒரு நீல மீன் ஒன்று நீந்திக் கொண்டிருந்ததை நீயே கவனிக்கவில்லை..
எப்போதும் தவறான,விஷமத்தனமான உரையாடல்களை உருவாக்குவது திராவிட பற்றாளர்களுக்கு கைவந்த கலை. கடந்த 2008-09 காலத்தில் கூட ஈழம் அழிவின் விளிம்பில் நின்ற பொழுதுகளில் கூட விடுதலைப்புலிகள் சகோதர யுத்தம் நடத்தியவர்கள் என்றெல்லாம் ஒரு விவாதத்தை திட்டமிட்டு உருவாக்கியது திமுக.எப்போதும் கருணாநிதியின் அறிக்கைகளில் இந்த சகோதர யுத்த புராணம் சற்று தூக்கலாகவே இருக்கும். இப்போதும் கூட தலைவர் பிரபாகரனைப் பற்றி அவ்வப்போது திமுக இணையத்தள அணியினர் விஷமத்தனமாக விமர்சனங்கள் வைப்பதும், அதை திமுக தலைமை ரசிப்பதும் அனைவரும் அறிந்ததே.
அதே போல இப்போதும் காமராசர் எதிர் பெரியார் என்கிற அபாயகரமான விவாதத்தினை பெரியார் திடல் தொடங்கியுள்ளது. காமராசரை ஒட்டுமொத்த தமிழினமும் தனது பெருமைக்குரிய சின்னமாக, நேர்மையான ஆட்சிமுறை/ மக்கள் நலன் சார்ந்த அரசியல் இவைகளின் அடையாளமாக காண்கின்ற இவ்வேளையில் அவருக்கு எதிராக பெரியாரை முன் நிறுத்துவது காமராசரின் புகழுக்கு எவ்வித களங்கமுமில்லை. இந்த விவாதம் பெரியாருக்குதான் இழுக்கினை ஏற்படுத்தும்.
கடந்த 2009 இன அழிவிற்கு பிறகான தமிழர் அரசியல் வேறு வடிவங்களில் மாறி இருக்கிறது. தமிழ்/தமிழர் என்கிற அடையாளங்கள் வரலாற்றில் எப்போதும் இல்லாத அளவிற்கு உயர்த்திப் பிடிக்கப்படுகிறது. திராவிட இயக்கங்கள் ஒரு காலத்தில் எள்ளி நகையாடிய தமிழரின் பண்பாட்டு விழுமியங்கள் தங்களது பெருமித நிலையை மறுபடியும் அடைந்திருக்கின்றன. சாட்சி : ஜல்லிக்கட்டு போராட்டம்.
மொழி ஒரு தொடர்புக் கருவி மட்டுமே என பேசிய பெரியார் இன்று தமிழின இளையோர்களால் மறுவாசிப்பிற்கு உள்ளாகி இருக்கிறார். இந்த போக்கு பெரியாரை கடவுளாக்கி, திராவிடத்தலைவர்களை ஆதீனமாக்கி, அவர்களது மகன்களை இளைய ஆதீனமாக்கி திராவிடக்கட்சிகளை மடமாக்கி வழிபடும் திராவிடப்பற்றாளர்களுக்கு மிகுந்த பதட்டத்தை உண்டாக்கி இருக்கிறது. அந்த பதட்டமே ஐயா திருச்சி வேலுச்சாமி சொல்வது போல ஆட்டைக் கடித்து ,மாட்டைக் கடித்து, இன்றும் மனிதனையும் கடிக்கத் தொடங்கி இருக்கிறது.
பெருந்தலைவர் காமராசர் விமர்சனங்களுக்கு அப்பாற்பட்டவர் அல்ல. காமராசரின் இந்திய தேசிய உணர்வு கடந்த பல காலங்களில் பல்வேறு விமர்சனங்களை ஏற்படுத்தி இருக்கிறது. ஆனால் காமராசர் மறு வாசிப்பிற்கு உள்ளாகிற, விமர்சனங்களுக்கு நேருகிற ஒரு ஆளுமையாக என்றுமே இருந்திருக்கிறார். ஆனால் பெரியாரை புனித முக்காடு அணிவித்து பெரியாரைப் பற்றி எவ்விதமான விவாதங்களும் எழாமல் கவனம் காப்பதும், மீறி எழுப்புபவர்கள் மீது அவதூற்று பிரச்சாரங்களால் எகிறி தாக்குவதும் திராவிட ஆதரவாளர்களின் இயல்பாக உள்ளது. தன் வாழ்நாளில் எத்தனையோ எதிர் பிரச்சாரங்களை நேரிடையாக எதிர் கொண்டு நின்றவர் பெரியார். ஆனால் அவரது வாரிசுகளாக அறிவித்து கொள்கிறவர்கள் சகிப்பற்றத் தன்மையின் சின்னங்களாக மாறி இருக்கிறார்கள்.
பெருந்தலைவர் காமராசர் போன்ற தமிழின அடையாளங்கள் மீது தகுதியற்ற விமர்சனங்களை வைத்தால் அது பெரியாருக்கு எதிராக திரும்பும் என்பது பெரியார் திடலுக்கு தெரியாதது அல்ல. அதையும் மீறி வைக்கிறார்கள் என்றால்.. பெரியாரைத் தாண்டியும் அவர்களுக்கு ஒரு அரசியல் உள் நோக்கம் இருப்பதை புரிந்துக் கொள்ள முடிகிறது.
என்றுமே பெருந்தலைவர் காமராசர் பெரியாரின் புகழ் வெளிச்சத்தில் வெற்றிப் பெற்ற ஆளுமை அல்ல. சமகாலத்தில் இருவருமே புகழ்ப் பெற்ற தலைவர்கள். பெரியாரின் ஆலோசனைகளை காமராசர் கேட்டிருக்கக் கூடும். ஆனால் முடிவுகளை காமராசர் தன்னியல்பில் தான் எடுத்தார். ராஜாஜி போன்ற எதிர்முரணை தன் வரலாற்றில் மிக நெருக்கமாக வைத்துக் கொண்ட பெரியாரால் ராஜாஜியின் எதிரியான காமராசரை ஆதரிக்க மட்டுமே முடிந்தது. இந்த வித்தியாசமான முரண்புள்ளிகளை காமராசர் மிக நன்றாக புரிந்து வைத்திருந்தார். அதனால் தான் காமராசரது இறுதிக்காலத்தில் திமுகவோடும், இராஜாஜியோடும் மீண்டும் இணக்கமாகி இருந்த பெரியாரை காமராசர் வெகுவாக விமர்சிக்கவில்லை. எனவே காமராசர் மீது பெரியார் மிகுந்த ஆதிக்கத்தினை செலுத்தினார் என்பதும், பெரியாரின் ஆலோசனைகளை வைத்தே காமராசர் ஆட்சி நடத்தினார் என்பதும் வெகுவான மிகைப்புள்ளிகள்.
பெருந்தலைவர் காமராசரைப் பற்றி நிறைய தகவல்கள் நூல்கள் வாயிலாகவும், இணையத்தளங்கள் வாயிலாகவும் நமக்கு கிடைக்கின்றன. அவரது ஆட்சிக்காலமே தமிழகத்தின் மாபெரும் பொற்காலமாக திகழ்ந்திருக்கிறது. தன் செய்த சாதனைகளை எல்லாம் பட்டியலிட்டு தங்கத்தலைவனுக்கு பாராட்டு விழா என்பதான அபத்த விளம்பரங்களை காமராசர் என்றுமே செய்துக் காட்டியதில்லை. சென்ற இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளாகத் தமிழகத்தில் ஏற்படாத மறுமலர்ச்சியும் விழிப்பும் இப்போது ஏற்பட்டுள்ளன. இதற்குக் காரணம் நமது காமராசர்தான். ஊர்தோறும் சாரம் தொழில்வளம் ஏற்பட்டுள்ளன. மூவேந்தர் காலத்தில்கூட நிகழாத இந்த அதிசயத்தைச் சாதித்த நமது காமராசரின் அறிவுத்திறனை மறுக்க முடியுமா?” என்று பெரியாரே வியந்துப் பாராட்டிய பெருமகனாக காமராசர் திகழ்ந்துள்ளார். பெரியார் தன் இயக்கத்திற்காக பெருச்சொத்தினை சேர்த்தவர். ஆனால் காமராசர் தன் கட்சியின் பெருஞ்சொத்தாக விளங்கியவர். திராவிட இயக்கங்கள் தமிழக அரசியலில் செய்த நலன்களை விட கேடுகளே அதிகம். அதில் மிக முக்கியமானது அரசியலில் இருந்த எளிமையை துடைத்து எறிந்தது. மக்களுக்காக உழைக்கிற அரசியலை ஒரு தொழிலாக மாற்றி, நிறுவனமாக மாற்றி கோடானுகோடி கொள்ளையடிக்கிற வணிகமாக மாற்றி ஆசியாவின் பெரும் பணக்காரர்களாக திராவிடத் தலைமைகள் மாறியது தமிழக அரசியலின் நேர்மை உணர்வை இல்லாதாக்கியது.
இவர்கள் விமர்சிக்கும் காமராசர் தான் இறக்கும் போது தன் தலையணைக்கு கீழே வைத்திருந்த சொற்ப பணத்தை (ரூ.160/-) தவிர வேறு எந்த சொத்தினையும் பொதுவாழ்க்கை மூலம் அடையாதவர். அவரின் குடும்பத்தினர்களோ, உறவினர்களோ அரசியலில் ஆதாயம் அடையாத அளவிற்கு சுய வாழ்க்கை சுத்தம் கொண்டவர். ஆனால் திராவிட அரசியல் வாதிகள்…????
பெரியாருக்கு எதிராக காமராசரை நிறுத்துவது அல்ல நமது நோக்கம். காமராசரை பெரியாருக்கு கீழே நிறுத்துவதை தடுப்பதே நமது நோக்கம். வரலாற்றினை தன் கொல்லைப்புற வாய்க்காலாக கருதி, அண்ணா அறிவாலயம் திசையில் மடைமாற்ற பிராயத்தனம் செய்யும் மதிமாறன் போன்றோரே பெரியாரின் கருத்தியலுக்கும், அவரது வாழ்க்கைக்கும் துரோகம் செய்கிறவர்களாக, பெரியாரை பலர் புறக்கணிக்கும் போக்கிற்கு காரணிகளாக திகழ்கிறார்கள்.
காமராசர் தான் கொண்ட இந்திய தேசிய உணர்வால் ஏமாற்றப்பட்டார். . ஆனால் அவரின் தியாகமும், சேவையும் ,இம்மண்ணுக்கேரிய ஒரு தூயத் தமிழனின் அப்பழுக்கற்ற சமூகப் பணி. அக்குணம் பாழ்படுத்தப்படாத ஒரு பச்சைத் தமிழனின் மரபியல் சார்ந்த பரம்பரைக்குணம். அதை குறை சொல்ல இம்மண்ணை கொள்ளையடித்தவர்களுக்கு, அடித்துக் கொண்டு இருப்பவர்களுக்கு, அடிக்கத் துடிப்பவர்களுக்கு எவ்வித உரிமையும் இல்லை.
நான் ஏற்கனவே சொன்னதுதான் . காமராசரை ஆதரிக்கவே பெரியாருக்கு உரிமை உண்டு. அதை புரிந்துக் கொண்டு அவர் ஆதரித்தார். எதிர்க்க இவர்களில் யாருக்கும் தகுதி இல்லை.
பெரியார் தன்னை கன்னடன் என்று வெளிப்படையாக அறிவித்துக் கொண்டவர். இந்த மண்ணை ஆளும் உரிமை தனக்கில்லை என வெளிப்படையாக ஒத்துக் கொண்டவர். அது பச்சைத்தமிழன் காமராசருக்கே இருக்கிறது என அறிவித்தவர். பெரியாரின் வாரிசுகள் என அறிவித்துக் கொள்ளும் இவர்கள் தமிழ்நாட்டை தமிழன் ஆள வேண்டும் என்கிற பெரியார் ஆதரித்த ஒரு முழக்கத்தை எதிர்ப்பதுதான் திராவிட அரசியல்வாதிகளின் பிழைப்புத்தனமாக இருக்கிறது.
பிழைத்து விட்டு போங்கள்.
ஆனால் எங்களுக்காக உழைத்த காமராசர் மீது பெரியாரை காட்டி கறைப்படுத்தாதீர்கள்.
அது உங்களையே வீழ்த்தும். ஏற்கனவே தடுமாறிக்கொண்டு இருக்கிற உங்களது கட்டுமரங்களும், கப்பல்களும், காமராசரை தமிழின அடையாளமாக உணர்ந்து எழுந்து வருகிற தமிழ்த்தேசிய உணர்வு என்கிற பேரலையால் முழ்கடிக்கப்படும்.
