அந்தப் பாடல் ஒரு கருணை என்றாய். மழை போல. இளவெயில் போல. எப்போதாவது உணரத்தக்க மனநிலையில் காலத்துளியின் நழுவத் துடிக்கும் ஒரு இழையில் அனிச்சையாக சிக்கிக்கொண்ட அபூர்வம் போல அந்தப்பாடல் ஒரு கருணை என விழிகள் மூடி மெய்மறந்து நீ சொல்லும் அந்தக் கணத்தில்…
நிச்சயமாக நீதான் அந்தக் கருணை என எனக்கு சொல்லத் தோன்றியது.
❤️
இப்போதும் எங்கேயாவது என்னையும் மீறி கேட்டு விடுகிற அந்த பாடல் விரைந்து செல்கிற நதி குளிர்கால பனியால் கனத்து விடுவதுபோல கனத்து விடுகிறது.
அந்தப் பாடல் ஒரு திடப்பொருள் போல உறைந்து விடுகிறது.
எல்லாவற்றையும் தாண்டி விலகி ஓடுகிற மணி நேர நொடிகளை இறுக்கி கட்டி அந்தப் பாடல் ஒரு இடத்தில் நிறுத்தி வைத்து விடுகிறது.
❤️
எங்கிருந்தோ கிடைத்த அந்தப் பாடலின் வசீகரமான துண்டு ஒன்றினை என் அலைபேசியின் அழைப்பிசையாக பொருத்திய போது, யாரோ ஒருவர் அழைக்கும் போதெல்லாம் நீயே அழைப்பதாக எனக்குத் தோன்றியது.
ஒரு கட்டத்தில் நீ தான் அந்தப்பாடல் என உணரத் தொடங்கிய போது நானே வெவ்வேறு அலைபேசிகளின் மூலமாக என்னை அழைத்துக் கொண்டதும் நடந்தது.
இறுதியாக நீயே ஒரு பின்னிரவில் என்னை அழைத்தாய்.
உலகமே தன் இமைகளை மூடிக்கிடக்கும் அந்த சலனமற்ற நள்ளிரவின் திறக்கப்படாத கதவுகளை அந்த அழைப்பிசை திறந்ததாக நான் உணரத் தொடங்கினேன்.
காலதேச தூரம் கடந்து காற்றின் சிறகை பிடித்துக் கொண்டு நீயே அருகில் வந்து விட்டதாய் ஓர் உணர்வு.
அழைப்பினை எடுக்க துடிக்கிற எனது விரல்களுக்கும்.. அழைப்பிசை தந்த மெய் மறத்தல் உணர்வுகளுக்கும் இடையே..
நேரம் வழுவி அழைப்பு துண்டானது.
மீண்டும் அழைத்தாய்.
மீண்டும் அதே நிலை.
❤️
எதற்காக அழைத்து இருப்பாய் என எண்ணுவதற்கு முன்பாக அழைத்திருக்கிறாய் என்ற நிறைவில் நான் நிலைத்திருக்க..
“Missed call’ என்று உனது பெயர் மின்னிக் கொண்டிருந்தது.
திரை உலகை கனவுத் தொழிற்சாலை என வரையறுத்தார் மறைந்த எழுத்தாளர் சுஜாதா . நம் கண்முன்னால் விரிகிற திரை நமக்கும் , நம் கனவிற்கும் இடையில் இருக்கின்ற இடைவெளியை அழிக்க முயன்று கொண்டே இருக்கிறது. இந்த முயற்சியை தான் நாம் திரைப்படம் என்கிறோம். ஒரு நல்ல திரைக்கதை “ஹைக்கூ” வடிவம் போன்றது என்கிறார் காட்பாதர் , அபாகலிஸ் நெள போன்ற கிளாசிக் படங்களை இயக்கிய புகழ்பெற்ற இயக்குனர் பிரான்சிஸ் போர்ட் கொப்பல்லோ. அவரே சொல்கிறார் , “ஒரு கலை வடிவத்தின் உச்சத்தை அடைவதற்காக துணிச்சலான முடிவுகளை எடுங்கள். அது வெல்லலாம், தோற்கலாம்.. ஆனால் துணிச்சலான முடிவுகள் தான் எப்போதும் கலை வடிவத்தின் உச்சங்களை வெளிப்படுத்துகின்றன”.
ஒரு திரைப்படத்தின் ஆன்மாவாக அதன் திரைக்கதை விளங்குகிறது. சிறந்த கதையாக அறியப்பட்டவைகள் திரைக்கதையாக வேதியியல் மாற்றம் அடையும்போது பல சூழ்நிலைகளில் தோல்வி அடைந்திருக்கின்றன. நல்ல கதைகளுக்கு எப்போதுமே நல்ல திரைக்கதைகள் தேவைப்படுகின்றன. ஆனால் நல்ல திரைக்கதைகளுக்கு ஓரளவு போதுமான வழக்கமான கதை இருந்தால் வென்று விடலாம். அவ்வாறாகத்தான் மாநாடு வென்றிருக்கிறது.
ஒரு திரைப்படத்தை அறிவியலாக புரிந்து கொள்வதும், கலை மொழியில் அறிந்து கொள்வதும் வெவ்வேறானது. திரையரங்கில் அமர்ந்திருக்கும் ஒரு எளிய பார்வையாளன் திரையில் விரிகிற காட்சியோடு ஒன்றுபட்டு தானும் அதில் ஒரு பகுதியாக உணர தலைப்படும் போது தான் கலையின் அழகியல் வெளிப்படுகிறது. ஒரு திரைப்படம் தனக்கு முன்னால் அமர்ந்திருக்கும் பார்வையாளனின் சகலவிதமான நினைவுகளிலிருந்து அவனை திசை திருப்பி , தான் விவரிக்கும் கதையில் அவனை ஒன்ற வைத்து , அவனது கால ஓட்டத்தை மெலிதாக அவன் மறக்க வைக்கிற அந்த உணர்வுப் புள்ளியை தான் தனது வெற்றியாக கருதுகிறது.
அந்த கால ஓட்டத்தை தான் ஒரு கதைக் கருவாகக் கொண்டு மாநாடு திரைப்படத்தை உருவாக்கி இருக்கிறார் இயக்குனர் வெங்கட் பிரபு. அவருடைய முந்தைய திரைப்படங்கள் வணிக ரீதியிலான அனைத்து சமரசங்களுக்கும் உட்பட்டு , வெகு மக்களுக்கான தமிழ்சினிமாவின் சகலவிதமான இலக்கணங்களுக்கு உட்பட்டவை தான். அவர் இயக்கிய முதல் படமான சென்னை 28 (2007) தெருவில் நடக்கும் கிரிக்கெட் பந்தயத்தை அடிப்படையாக கொண்டது. மாபெரும் திறமை உள்ள விளையாட்டு வீரர்களை விதந்தோதும் படங்களுக்கு மாற்றாக தெருவோரம் கிரிக்கெட் விளையாடும் இளைஞர்களை பற்றிய அத்திரைப்படத்தின் எளிய வகையிலான திரைக்கதை அனைவரையும் கவர்ந்தது. தெரிந்தோ தெரியாமலோ வெங்கட்பிரபு தான் கட்டமைத்த நண்பர்கள், கேளிக்கைகள், விளையாட்டுகள், காதல், கடத்தல் இவற்றில் எழுகின்ற துரோகங்கள், வழக்கமான கதாநாயகத்தனம் போன்ற குறிப்பிட்ட வகையிலான சட்டகத்துக்குள் சிக்கிக் கொண்டார் என்றே சொல்ல வேண்டும். ஆனால் திரைக்கதையில் சில ரசனை மிகுந்த தந்திரங்களை அவரால் செய்ய முடிந்தது. அவரது உச்சபட்ச வணிக வெற்றியை கொடுத்த மங்காத்தா திரைப்படம் கூட இவ்வாறானதே. வழக்கமான நன்மை/தீமை இடையிலான யுத்தமாக ஒரு திரைப்படத்தை வடிவமைக்காமல், ஒரு திரைப்படத்தில் அனைவரும் கெட்டவர்களாக இருந்து, யார் இதில் அதிகம் கெட்டவர் என்கின்ற போட்டி நடத்தி, அந்தப் போட்டியையும் மக்களை ரசிக்க செய்து அதிகம் தீயவர் எவரோ, எவர் அதிகம் வில்லத்தனம் செய்கிறாரோ அவர்தான் கதாநாயகன் என வழமையான கோடுகளில் இருந்து மாற்றி வரைந்தது மங்காத்தாவின் திரைக்கதை அமைப்பு. முதல் முறையாக “வெங்கட்பிரபு அரசியல்”( A Venkat Prabu Politics) என தலைப்பிடப்பட்டு மாநாடு என்கின்ற திரைப்படத்தை அவர் அறிவித்தபோது நிச்சயமாக இது தீவிரமான அரசியல் திரைப்படமாக இருக்காது என அவரது முந்தைய திரைப்படங்களை பார்த்தவர்கள் கண்டிப்பாக கணித்து இருப்பார்கள். அந்தக் கணிப்பு சரியானது தான். மாநாடு அரசியல் படமல்ல. அரசியலைப் பற்றிய படமும் அல்ல.
நழுவி ஓடும் கால ஓட்டத்தின் இடுக்குகளில் சிக்கிக் கொண்ட கதாநாயகன் சிம்பு மற்றும் வில்லன் எஸ் ஜே சூர்யா ஆகிய இருவர் விளையாடும் பரமபத கதையே மாநாடு. எல்லோரையும் விட இந்த திரைப்படம் நடிகர் சிலம்பரசனுக்கு மிக முக்கியமானது. ஏனெனில் சமீப காலத்தில் தன் மீது எழுந்திருந்த எல்லா விமர்சனங்களுக்கும் அவர் பதில் சொல்ல வேண்டிய நெருக்கடியில் இருந்தார். அவருக்கு ஒரு வெற்றி தேவையாக இருந்தது. இந்த இரண்டில் அவர் மீது எழுந்து இருந்த எல்லா விமர்சனங்களுக்கும் இத்திரைப்படத்தின் மூலம் அவர் பதில் சொல்லிவிட்டாரா என்றால் இல்லை என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். ஆனால் அவரது இரண்டாம் தேவையான படத்தின் வெற்றி அவருக்கு கிடைத்துவிட்டது.
அரசியல் என்ற சொல்லை பயன் படுத்தி விட்டதால் கதாநாயகன் ஒரு இஸ்லாமியனாக உருவாக்க பட்டிருப்பதை தாண்டி , இஸ்லாமியர்கள் என்பதாலேயே அவர்கள் பயங்கரவாதிகள் அல்ல என்கின்ற செய்தி இந்த திரைப்படத்தின் மூலமாக சொல்லப்பட்டிருக்கிறது என்கிற ஆறுதல் நமக்கு இருந்தாலும் அது வலிமையாக சொல்லப்பட்டிருக்கலாம் என்பதும் ஒரு மத பெரும்பான்மையினர் வசிக்கும் நாட்டில் மதச் சிறுபான்மையினர் எதிர்கொள்ளும் பல்வேறு சிக்கல்களை பற்றி இத்திரைப்படம் இன்னும் விரிவாகப் பேசி இருக்கலாம் என்பது ஒரு குறையே. “Time Loop” பற்றி ஏற்கனவே பல ஆங்கிலத் திரைப்படங்கள் வந்திருக்கின்றன. இந்த ஆங்கிலச்சொல்லுக்கு இணையான தமிழ்ச்சொல் என்னவென்று சிந்தித்தால்”காலச்சுழி” என்பது சரியாக இருக்கும் என்றே கருதுகிறேன். இந்தக் கருத்தோடு காலத்தின் முன்னாலும் பின்னாலும் பயணிக்கிற ‘டைம் மிஷின்’ விவாகரங்களை பொருத்திப் பார்த்துக் கொண்டால் இன்னும் இந்த விஷயம் புரியும்.
புத்திசாலித்தனமாக மாநாடு திரைப்படத்திலேயே” Time loop” திரைப்படங்கள் குறித்த அறிமுகங்களை கதாநாயகனே கொடுத்து விடுவதால் அந்த திரைப்படங்களின் வரிசையில் இதுவும் ஒன்று என பார்வையாளர்களை இயக்குனர் நம்ப வைத்து விடுகிறார். தமிழிலும் ஏற்கனவே இதுபோன்ற முயற்சிகள் நடந்துள்ளன. மறைந்த ஒளிப்பதிவாளரும் இயக்குனருமான ஜீவா இயக்கிய 12 B( 2001) இதுபோன்ற திரைப்பட வகைமைகளுக்கு தமிழில் நமக்கு கிடைக்கின்ற ஒரு முன்னோடி திரைப்படம். அதேபோல் சூர்யா நடித்து விக்ரம் கே குமார் இயக்கிய 24 (2016), அஸ்வின் சரவணன் இயக்கத்தில் வெளிவந்த கேம் ஓவர் (2019) சிம்புதேவன் இயக்கத்தில் வெளிவந்த ஒரு கன்னியும் 3 களவாணிகளும் (2014) போன்ற சில படங்களும் இதே போன்று கால நழுவலின் கண்ணியில் சிக்கிக்கொண்ட நிகழ் மனிதர்களின் கதைகள் தான். டைம் மெஷின் பற்றிய திரைப்படங்களை தனி பட்டியலாக வே கூறலாம்.
படத்தில் எதிர்மறை கதாபாத்திரமாக வருகிற ஒய் ஜி மகேந்திரன் தனது வசனத்தில் போகிற போக்கில் கிறிஸ்டோபர் நோலனின் “டெனட்” ( Tenet) திரைப்படத்தை குறிப்பிடுவதும் படம் குறித்த புரிதலை பார்வையாளருக்கு ஏற்படுத்தும் முயற்சி தான்.
இவ்வளவு முன் தயாரிப்புகளை சொல்லியும் பார்வையாளர்களுக்கு “Time Loop” பற்றி புரிகிறதோ புரியவில்லையோ, ஆனால் திரைக்கதை வடிவமைப்பில் இயக்குனர் வெங்கட் பிரபு செய்திருக்கிற திறமையான “எளிமை” இந்தத் திரைப்படத்தின் மூல கருத்தினை புரிந்துகொள்ளாத எளிய பார்வையாளர்களுக்கு கூட , திரைக்கதையின் சுவாரஸ்யத்தை சென்று சேர்த்துவிடுகிறது. அதற்காகவே வழக்கமான தமிழ் திரைப்படங்களுக்கு உரிய கதாநாயகன் -வில்லன் மோதலாக இந்த திரைப்படத்தை வடிவமைத்துக் கொண்டது இயக்குனரின் புத்திசாலித்தனம். இந்த வழமையான சட்டகத்திற்குள் Time Loop சற்றே குழப்பமான வடிவத்தை பொருத்தி , அதற்கு இந்திய திரைப்பட பார்வையாளனுக்கு தேவைப்படும் புராணீக நியாயம் சேர்ப்பதற்காக காலபைரவர் கதையையும் இணைத்து இயக்குனர் வெங்கட்பிரபு விவரிக்க முயன்றிருக்கிறார்.
இந்த முயற்சிகள் படம் பார்ப்பவர்களை சிந்திக்க வைப்பதற்கு முன் ,எஸ் ஜே சூர்யா வின் அசாத்திய உடல்மொழியோடு கூடிய தவிப்பிலும்,” தலைவரே தலைவரே..” என அவர் புலம்பும் புலம்பலிலும், இத்திரைப்படம் பார்வையாளனுக்கு வெகு சுவாரசியமாக மாறிவிடுகிறது. அந்த வகையில் எஸ் ஜே சூர்யா தான் இந்தப் படத்தின் மாபெரும் வலிமை.
படத்தின் இன்னொரு மிகப்பெரிய பலம் படத்தின் படத்தொகுப்பு. படத்தொகுப்பாளர் பிரவீனுக்கு இது நூறாவது படம் என்பதனால் தன்னுடைய பங்களிப்பு தனித்து தெரிய வேண்டும் என்பதற்காக உழைத்து அதில் வெற்றியும் கண்டிருக்கிறார். காட்பாதர் படத்திற்காக சிறந்த படத்தொகுப்பாளர் என அறிவிக்கப்பட்ட ஆஸ்கார் விருது வாங்கிய “வால்டர் முர்ச்” சிறந்த படத்தொகுப்பிற்கு 1. உணர்ச்சி 2.கதை 3. ரிதம் 4. கண் பார்வையை தொடர்தல் 5. திரையின் இருபரிமாண இடம் 6. முப்பரிமாண வெளி என ஆறு விதிகளை வகுக்கிறார் ( மாண்டேஜ் -தமிழில் தீஷா, பேசாமொழி பதிப்பகம் வெளியிடு). இந்த விதிகளில் ஒன்று பிசகினாலும் திரைப்படம் தான் தெரிவிக்க வந்த மூல கருத்திற்கு அப்பால் விலகிச் சென்றுவிடும் எனவும் அவர் எச்சரிக்கிறார். இந்த விதிகளை மாநாடு திரைப்படத்தின் படத்தொகுப்பில் பொருத்திப் பார்த்தால் ஏறக்குறைய பொருந்திப் போவது ஆச்சரியம்தான்.
மாநாடு திரைப்படத்தின் படத்தொகுப்பாளர் பிரவீன் தனது கடந்த 99 திரைப்படங்கள் வழங்கிய அனுபவத்தினை வைத்து எது பார்வையாளர்களுக்கு சென்று சேர வேண்டும் என்பதில் வெற்றி கண்டுள்ளார். படத்தின் இன்னொரு பலம் யுவன் சங்கர் ராஜாவின் பின்னணி இசை. மற்றபடி காட்சிக்கு காட்சி வேறுபடும் கதாநாயகன் சிம்புவின் உடல்வாகு படத்தின் போக்கினை பாதிக்கிறது. வேக வேகமாக நகரும் திரைக்கதையில் குறிப்பிட்ட சில காட்சிகளே மீண்டும் மீண்டும் வருவதால் பார்வையாளர்கள் களைப்படைந்து விடக்கூடாது என்பதற்காக ஒவ்வொரு முறையும் சில புதிய விஷயங்களை சேர்த்து இணைத்து வழங்கி இருப்பது படத்திற்கு பலம் என்றாலும், அது ஒவ்வொரு முறையும் நடக்கும் போது கொஞ்சம் அயர்ச்சியாக இருக்கிறது. ஒரு திரைக்கதையாக இந்தப் படத்தை இயக்குனர் விவரிக்கும்போது அதை புரிந்து கொண்டு தயாரிக்கும் திரை அறிவு கண்டிப்பாக திரைப்படத்தின் தயாரிப்பாளருக்கு அவசியம் தேவை. “மிக மிக அவசரம்”(2019) என்கின்ற மிக முக்கியமான ஒரு திரைப்படத்தை தயாரித்து இயக்கிய சுரேஷ் காமாட்சி இந்தத் திரைக்கதையின் அடிப்படையை மிகத் தெளிவாக புரிந்து கொண்டு தயாரித்திருக்கிறார். நீண்ட காலமாக படம் தயாரிப்பு நிலையிலேயே இருந்தது பல காட்சிகளில் தெரிந்தாலும், படத்தின் திரைக்கதையின் போக்கு அதை முறியடிக்கிறது.
படம் வெளிவருவதற்கு முன்பாக வழக்கம்போல் தடைகள் ஏற்பட்டன. ஒரு திரைப்பட தயாரிப்பாளர் என்கின்ற முறையில் பணம் போட்டு ஒரு படைப்பை உருவாக்கி வைத்துக்கொண்டு அதை சரியாக மக்களின் பார்வைக்கு கொண்டு போய் சேர்ப்பது என்பது மிக மிக சவாலான ஒரு விஷயம். அந்த சவாலில் திரைப்பட தயாரிப்பாளர் சுரேஷ் காமாட்சி வெற்றி பெற்றிருக்கிறார். வழமையான கதையில் புதுமையான திருப்பங்களோடு கூடிய, விறுவிறுப்பான திரைக்கதையால் மாநாட்டிற்கு கூட்டம் கூடுகிறது.
அந்தவகையில் மாநாடு தன் வழக்கமான திரைக்கதையின் போக்கில் வலிந்து பொருத்திக்கொண்ட “கால விசித்திரத்தால்” தமிழில் கவனிக்கத்தக்க திரைப்படமாக மாறியிருப்பது ஒரு வெற்றிக்காக காத்து நின்ற இயக்குனர் வெங்கட்பிரபுவிற்கும், நடிகர் சிலம்பரசனுக்கும் மகிழ்ச்சியை அளித்து இருக்கக்கூடும்.
அப்பாவுக்கு இன்று 75 ஆவது பிறந்தநாள்.எப்போதும் அவருக்கு பிறந்த நாள் என்பது ஒரு சாதாரண நாளாக தான் கடந்து போகும் . இன்றும் அவர் அப்படித்தான் அதை அவர் எடுத்துக்கொண்டார். அவரைப் பொறுத்தவரையில் நாட்களின் நகர்வு ஒன்று மட்டுமே மனிதனின் வாழ்நாள் அல்ல. அந்த நாட்களில் அவன் என்ன சாதித்து இருக்கிறான் என்பதே அவனது வாழ்நாள் என்கிறார்.
அவர் அப்படித்தான். இன்றளவும் தினந்தோறும் மூன்று மணிநேரங்கள் படிப்பதற்காக ஒதுக்குகிறார். நாம் தமிழர் காணொளிகள் அனைத்தையும் விடாமல் பார்த்து விடுகிறார். வாரத்திற்கு ஒரு முறை அண்ணன் சீமானோடு அலைபேசியில் பேசி விடுகிறார். அடுத்து வருகின்ற ஆன்றோர் அவைய கூட்டத்திற்காக ஆவலுடன் காத்திருக்கிறார்.
வீட்டிற்கு வந்திருக்கும் இடும்பாவனம் கார்த்தியோடு சமகால அரசியல் குறித்து ஆர்வத்துடன் விசாரிக்கிறார்.ஒரு காலத்தில் முரசொலி படிக்காமல் அவருக்கு ஒருநாள் முடியாது. வீட்டில் கருணாநிதி என அழைக்கக் கூடாது கலைஞர் என்றுதான் அழைக்க வேண்டும் என வாதிட்டவர். எங்கெங்கெல்லாம் கருப்பு சிவப்பு கொடி பறக்கிறதோ அதுவெல்லாம் தன் ஊராக நினைத்தவர், 2009 இன அழிவிற்கு பிறகு தன்னை வெகுவாக மாற்றிக் கொண்டு விட்டார்.
இன்று இடும்பாவனம் கார்த்தியிடம் புதியதோர் தேசம் இதழை புத்தக வடிவில் கொண்டுவர முடியுமா எனக் கேட்கிறார். அண்ணன் சீமான் மீது அளவற்ற நம்பிக்கை அவருக்கு இருக்கிறது. உறுதியாக அவர் வெல்வார் என நம்புகிறார். நான் படிப்பது, இனத்திற்காக நிற்பது, மொழியை நேசித்து எழுதுவது எல்லாமுமே அவரை பார்த்து நகல் எடுத்தது தான். புத்தகங்கள் சூழ்ந்த ஒரு வாழ்க்கையை எனக்கு அளித்து நோயில் இருந்தும், தனிமையில் இருந்தும் என்னை விடுவித்தவர்.
தந்தை சொல் மிக்க மந்திரம் இல்லை என்பது போகிற போக்கில் நம் முன்னோர்கள் உதிர்த்து விட்டுப் போன வார்த்தை அல்ல என்பதை பலமுறை எனக்கு உணர்த்தியவர்.அவருக்கு அருகில் நான் மிகப் பாதுகாப்பாக உணர்ந்திருக்கிறேன். உணருகிறேன். அவர் எனக்கு அளித்த அனைத்து நல்லவைகளுக்காகவும, நல்லவை களைத் தவிர வேறு எதுவும் எனக்கு அளிக்காத இந்த வாழ்விற்காகவும் அவருக்கு நெகிழ்வோடு நன்றி சொல்கிறேன்.
இன்றைய நாளில் அவருக்காக வந்திருந்து மகிழ்ந்த , சென்னை தவிர்த்து அப்பாவிற்காக என்னுடன் இருந்த என் தம்பி இடும்பாவனம் கார்த்திக் , குடும்பத்தோடு வந்து இருந்து நேசித்து மகிழ்ந்த என் உடன்பிறந்தவர்கள் வழக்கறிஞர் மோ.ஆனந்த் , பிரகாஷ் , அடுத்த வருடம் இந்நாளில் இருவராக மாற இருக்கும் என் தம்பி Lingadurai K , எனது அலுவலக இளையோர் வீர பிரபாகரன், பிரகாஷ் , தங்கை லட்சுமி , என் தங்கை மீனா உள்ளிட்ட அனைவருக்கும் எனது பேரன்பு.
இனிய அகவை தின வாழ்த்துக்கள் அப்பா.
363பிரகாஷ், இரா. கார்த்தி நிமலன் and 361 others104 comments5 sharesLikeCommentShare
வணக்கம் தல. மாநாடு படத்தை உடனே பார்க்க முடியாததற்கு மன்னிக்கவும்.படம் வெளியாகி சில நாட்கள் கழித்து தான் பார்க்க நேர்ந்த போதிலும், கூட்டம் நிறைந்து அரங்கம் முழுமையாக இருந்ததை பார்த்த போது உண்மையிலேயே உங்கள் முகம்தான் எனக்கு நினைவுக்கு வந்தது.
மற்றபடி இந்த கடிதம் மாநாடு பற்றி அல்ல. திரையரங்கில் இருந்து நான் உங்களுக்கு வாட்ஸ்அப் மூலம் அனுப்பிய குரல் பதிவில் சொன்னதுபோலவே உங்கள் பெயர் திரையில் மின்னிய உடன் நான் எழுந்து நின்று கை தட்டினேன். வழக்கமாக கதாநாயகனுக்கு, இயக்குனருக்கு, இசையமைப்பாளருக்கு என கைத்தட்டல்கள் குவியும் ஒரு அரங்கில் தயாரிப்பாளருக்கு எழுந்து நின்று கை தட்ட வேண்டிய நிலையில் இன்றைய தமிழ் சினிமா வந்து விட்டது உங்கள் மூலமாக நான் அறிந்து கொண்டேன்.
கடந்த சில ஆண்டுகளாக உங்களை கவனித்து வந்ததில் நீங்கள் இந்த இடத்தை அடைவதற்காக எதிர்கொண்ட போராட்டங்கள் பற்றி அறிந்திருக்கிறேன். ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் நீங்கள் வலிமையாகி கொண்டே சென்றதை பரவசத்தோடு கவனித்திருக்கிறேன். அந்த வலிமையிலும் நண்பர்கள் மத்தியில் நீங்கள் எளிமையாகிக் கொண்டே போவதை கண்டு மகிழ்ந்திருக்கிறேன்.
அந்த எளிமை தான் உங்கள் வலிமை தல.திரை உலகம் ஒரு கனவு தொழிற்சாலை என்பார்கள். கனவுகளை தயாரிக்கும் தொழிற்சாலை என்பதால் அங்கே நிஜ மனிதர்களுக்கு இடமில்லை என்பதாகப் புரிந்துகொள்ள நம் அருகில் இருக்கின்ற திரைத் துறையைச் சார்ந்த அசலான மனிதர்களே உதாரணமாக இருக்கின்றார்கள். ஆயினும் நீங்கள் தடம் மாறாமல், தடுமாறாமல் தொடர்ச்சியாக போராடி கொண்டிருந்தீர்கள்.ஒரு கட்டத்தில் எனக்கே அச்சமாக இருந்தது. இவர் திரைத்துறை மீது கொண்டிருக்கும் அதீத விருப்பத்தினால் எங்கே, எல்லாவற்றையும் இழந்து விடுவாரோ என்றெல்லாம் நான் யோசித்திருக்கிறேன்.
அதை நம் நண்பர் வெற்றியிடம் கூட பேசியிருக்கிறேன். ஆனாலும் நீங்கள் விடாப்பிடியாக காத்திருந்தீர்கள்.ஒரு முறை கோடம்பாக்கத்தில் தீவிரமாக திரைத்துறையில் முன்னேற வேண்டுமென கனவு கொண்டு அலைந்து கொண்டிருந்த, தற்போதும் அதே நம்பிக்கையில் லயித்திருக்கிற நமக்கு மிகவும் வேண்டிய ஒரு அண்ணனிடம் ஒரு கேள்வி கேட்டேன். எந்த நம்பிக்கையில் இங்கு இருக்கிறீர்கள்..??அவர் சிரித்துக்கொண்டே சொன்ன பதில் இதுதான்.. “சுற்றி நான்கு திசையிலும் தண்ணீர் சூழ்ந்த நீல கடல்தான். திசைகள் அற்ற பெருவெளி தான். ஆனாலும் கரையேறி விடுவோம் என்ற நம்பிக்கையில் தான் கடலில் இறங்கினோம்” என்றார்.
அந்த நம்பிக்கையை இறுதியாக என்னால் ஒரு வழியாக புரிந்து கொள்ள முடிந்தது.அதே நம்பிக்கை தான் உங்களை சந்திக்கும்போதெல்லாம் விழிகளில் மின்னிக் கொண்டு இருந்ததை நான் கவனித்தேன். அடுத்தடுத்து சில முயற்சிகள் செய்வதாக நீங்கள் சொல்லும் போதெல்லாம், வாழ்த்துகள் என மேலோட்டமாக சொன்னாலும் சத்தியமாக உள்ளுக்குள் எனக்கு கொஞ்சம் அச்சமாகத்தான் இருக்கும்.ஆனால் நீங்கள் நம்பிக்கையை இழக்காத விக்ரமாதித்தன் போல, சினிமா வேதாளத்தை ஆசையோடு தோளில் சுமந்து அலைந்து கொண்டு இருந்தீர்கள்.முன்பு ஒரு பொழுதில் உங்களது மிக மிக அவசரம் என்கிற உங்களது திரைப்படத்தின் திரைக்கதை வடிவத்தை நீங்கள் எனக்கு அனுப்பி இருந்தீர்கள்.
வழமையான வணிக சமரசங்கள் எதுவும் இல்லாத அந்த வடிவம் எனக்கு மகிழ்வைத் தந்தாலும், இந்தப் படம் எப்படி மக்களை சென்று சேரும் என்றெல்லாம் அச்சப்பட்டேன். அதுபற்றி எல்லாம் நீங்கள் கவலை படுவதே இல்லை எனக் கேள்விப்பட்ட பிறகு இன்னும் அதிகம் கவலைப்பட்டேன். பல மாதங்களுக்கு முன் மாநாடு திரைக்கதையை சுருக்கமாக நீங்கள் சொன்ன போது அதை புரிந்து கொள்ளவே திரைக்கதை பற்றிய புரிதல் தேவையாக இருந்தது என உணர்ந்த போது ஏன் இந்த மனிதர் இவ்வாறெல்லாம் துணிகிறார் என எனக்குள்ளாக யோசித்தேன்.இந்த நெருக்கடிகளுக்கு நடுவிலும், உங்களுக்கென இருக்கும் தமிழ்த்தேசிய அரசியல் பார்வையை நீங்கள் எங்கும் வெளிப்படுத்த தயங்கியதே இல்லை.
அண்ணன் சீமான் அவர்கள் மீது பெரு நம்பிக்கை கொண்டு பயணிக்கின்ற எங்களைப்போன்ற எத்தனையோ தம்பிகளுக்கு மத்தியில் நீங்களும் ஒருவராக பயணித்துக் கொண்டு அதே சமயத்தில் கலைத்துறையில் உங்களுக்கென மதிப்பு வாய்ந்த ஓர் இடம் பிடிக்க போராடிக் கொண்டிருந்தீர்கள்.இப்போது மாநாடு படம் வெளிவந்து விட்டது. இந்த படம் குறித்து வெளிவந்த அனைத்து எதிர்மறை செய்திகளுக்கெல்லாம் அப்பால் நாங்கள் உங்களைக் குறித்து தான் நினைத்துக் கொண்டிருந்தோம்.இந்த படம் வெளிவருவதற்கு முன்பாக உங்களை அறிந்தவர்கள் அனைவருக்கும் இருந்த அச்சம் உங்களுக்கு இருந்ததா என்றெல்லாம் எனக்குத் தெரியவில்லை.
அச்சம் படத்தைப் பற்றி அல்ல. உங்களைப் பற்றி. நீங்கள் செல்லும் பயணத்தின் எல்லையைப் பற்றி. அந்த எல்லையையும் மீறி செல்வதற்கு எதையும் இழக்கத் தயாராகும் உங்களது மனநிலை பற்றி.படம் நன்றாக வந்திருக்கிறது என என் தம்பி இடும்பாவனம் கார்த்தியும், என் மைத்துனர் பாக்கியராசனும் சொன்னபோது தான் நிம்மதியாக இருந்தது.உண்மையில் வாழ்வதற்கு இதுபோன்ற வலிகள் தேவைதானா என்கின்ற கேள்வி இப்போதும்கூட எழுகிறது. அதற்கு கனவுகள் நிறைந்த உங்கள் விழிகளின் புன்னகை ஒன்றே பதிலாக இப்போது அமைந்துவிட்டது.
இந்த படத்தின் வெற்றியால் இந்த படத்திற்காக நீங்கள் அடைந்த உங்களது பொருளாதார இழப்புகள் சரிசெய்யப்பட்டு விட்டனவா என்றெல்லாம் எனக்கு தெரியவில்லை. அது பற்றிய கவலைகள் நீடிக்கும் இப்பொழுதிலும் கூட வெற்றி தரும் மினுமினுப்பு மகிழ்வாக இருக்கிறது.அதையும் தாண்டி , நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு வாய்த்துவிட்ட ஒரு ஆழ்ந்த உறக்கத்திற்குப் பிறகு அதிகாலை எழும்போது சற்று நிறைவாக உணர்ந்திருப்பீர்கள் என்று மட்டுமே நான் உணர்கிறேன்.அது நிறைவுக்காக, அந்த நிறைவு தரும் கிளர்ச்சிக்காக மீண்டும் இன்னொரு பயணத்தை நீங்கள் தொடங்கி இருப்பீர்கள். அந்தப் பயணத்தையும் ஒரு எல்லை மீறும் போராட்டமாக உங்களுக்குள்ளாக நீங்கள் உருவாக்கிக் கொண்டு போராட தயாராக இருப்பீர்கள்.கரையேறும் நம்பிக்கை இருக்கும் வரை தான் கடலின் வசீகரம் குறையாமல் இருக்கும்.திரைத்துறையும் அப்படித்தான் . துணிபவர்களால்தான் திரையின் வசீகரம் குறையாமல் இருக்கிறது.நீங்கள் துணிந்து இருக்கிறீர்கள் தல.அதுதான் இங்கு வசீகரமாக இருக்கிறது.
சூழ வரும் சூழ்நிலைகளால், பிழையாகி போன வாழ்க்கை முறைகளால் அலைக்கழிக்கப்படும் மனித உளவியலை நிலைநிறுத்த மனிதர்கள் மேற்கொள்ளும் முயற்சிகள் காலம் காலமாக தொடர்ந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றன.தியானம் என்றும் தவம் என்றும் அவரவருக்கு ஏற்ற ஒரு வடிவத்தை பயிற்சி செய்து பார்த்து, ஏதோ ஒரு வகையில் மனித மனம் அலைக்கழிப்பு எனும் பேரலையில் இருந்து விடுதலை பெறாதா என மனிதர்கள் ஏங்கிக் கொண்டும் தவித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள்.ஏறக்குறைய மெய்யியல் தேடலுக்கும் இதுதான் அடிப்படை என்றே கருதுகிறேன்.
தனக்குள்ளாக ஏற்படும் கொந்தளிப்புகளை ஏதோ ஒரு வகையில் அடக்கி விட வேண்டுமென மனிதர்கள் தத்தளிப்பதுதான் இறை தேடலுக்கும் மூலமாக நான் நினைக்கிறேன். உலகத்தில் பிறந்த அனைவரும் மனநோயாளிகள் தான் என்கிறார் உளவியல் அறிஞர் சிக்மண்ட் ஃப்ராய்ட். மனநோய் என்பது ஒன்றுமே அல்ல. அதுவும் ஒரு மனம் என்கிறார் அவர். ஏன் இப்படி அலைகிறோம், தவிக்கிறோம் என்ற கேள்விகளுக்கெல்லாம் நம்மிடம் விடை இல்லை.எதை நோக்கி ஓடிக் கொண்டிருக்கிறோம் என்பதிலும் தெளிவு இல்லை. பதட்டமும், குழப்பமும் நீக்கமற நிறைந்திருக்கும் நம் வாழ்வில் நிதானித்துப் பார்க்க நம்மிடத்தில் விழிகள் இல்லை.ஆசையே அழிவிற்கு காரணம் என போதித்தது பௌத்தம். நீ எல்லாவற்றிலும் இருந்து நீங்கி இரு என போதிக்கிறது சமணம்.
நீண்டகாலமாக பௌத்த, சமண வழிபாட்டுத் தத்துவங்களின் மீது எனக்கு மிகப் பெரிய ஈர்ப்பு உண்டு. அம்பேத்கரின் மாணவனாக நான் பவுத்தத்தை அணுகியபோது பவுத்தம் மிகப்பெரிய வசீகரம் கொண்ட காந்தம் போல என்னை இழுத்தது. குறிப்பாக இந்து மதத்தின் மூடத்தனங்களிலிருந்து, சாதிய ஏற்றத்தாழ்வுகளில் இருந்து நாம் தப்பித்துக்கொள்ள பவுத்தம் ஒரு மாபெரும் வழி என்றே எனக்குத் தோன்றியது.குறிப்பாக அம்பேத்கரின் “சாதியை ஒழிக்கும் வழி”(காலச்சுவடு வெளியீடு) என்கின்ற நூல் என் மனதில் மிகப்பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. காந்திக்கும் அம்பேத்கருக்கும் இடையில் இருந்த தர்க்க மோதல்தான் இந்தியாவில் காலங்காலமாக நடந்து வருகிற சமூக முரண்களின் தோற்றுவாய் என நானே புரிந்து கொண்டதாக கருதினேன்.
ஒரு அம்பேத்கரியனாக என்னை நானே உணர்ந்து என் மகனுக்கு சிபி கௌதம் என பெயரிட்டேன். சிபி என்பது நான் சார்ந்து இருக்கின்ற தமிழ்த் தேசிய இனத்தின் கொடைப் புகழ் மன்னன் பெயர். கௌதம் என்பது தத்துவார்த்தமாக நான் தேடி அடைந்த புத்தத்தின் வழி நான் கண்டடைந்த பெயர்.இவ்வாறெல்லாம் சிந்தனைகளை வளர்த்துக் கொண்ட எனது வாழ்வில் 2009 இன அழிவு மிகப்பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. அதுவரை நான் கொண்டிருந்த மெய்யியல் கோட்பாடுகளை ஏறக்குறைய மறுபரிசீலனை செய்யும் நிலைமைக்கு என் விழிகள் முன்னால் நிகழ்ந்த பெரும் இன அழிவு என்னை உந்தித் தள்ளியது.
மீண்டும் அமைதியற்ற இரவுகள் சூழ தொடங்கின. தனிப்பட்ட வாழ்விலும் எங்கெங்கோ அமைதி தேடி அலைந்து பல இடங்களில் தோற்றுப் போய் , சொல்லப்போனால் தீவிரமான மன அழுத்தத்திற்கு உள்ளாகி உறக்கத்திற்கான மாத்திரைகள் எடுப்பதை வழக்கமாக்கிக் கொண்டேன்.உறக்க மாத்திரைகள் ஒரு தப்பிப்பு என நான் அறிவேன். ஆனாலும் அந்த தப்பிப்பு எனக்கு பிடித்திருந்தது. பகல் நேரத்திலும் மன பதட்டத்தை குறைக்கும் அல்ப்ராக்ஸ் மாத்திரைகளை எடுத்துக்கொள்வது எனக்கு வாழ்வியல் முறையாக மாறிப்போனது . இசையிலும், திரைப்படங்களிலும், இலக்கியங்களிலும் முழுமையாக மனதை செலுத்த முயன்று கொண்டிருந்தேன். அதே சமயத்தில் அரசியல் கடமைகளும் சூழ எதிலும் நிறைவு இல்லாமல் உழன்று கொண்டிருந்தேன்.
சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் தனிப்பட்ட அழுத்தங்களால் என் கவனத்தை திசை திருப்ப முயன்று நான் தோற்றுக் கொண்டிருந்தேன். எல்லாவற்றையும் மறக்க தீவிரமாக அரசியலில் ஈடுபட்டு இரவு பகல் பாராது அலைந்துகொண்டிருந்தேன்.என் மனதிற்கு மிக நெருக்கமானவர்கள் இதை உணரத் தொடங்கியதும் இன்னும் நான் பதட்டமானேன். அவர்களுக்குத் தெரியக்கூடாது என நினைத்து நான் கடுமையாக அலைச்சல்களில் என்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டேன். இந்த தவிப்பும், எனக்குள் ஏற்பட்ட போதாமையும் ஒரு அலை போல சூழ்ந்து கொண்டிருந்தபோதுதான் தற்செயலாக புத்தகக் கண்காட்சியில் நான் வாங்கிய “முதன் முறையாக மழை பெய்தபோது பூமியில் மரங்கள் இல்லை” என்கின்ற ஒரு சிறு நூல் எனக்குள் சில அதிர்வுகளை ஏற்படுத்தியது.
அந்த நூலை எழுதியவரை நான் ஏற்கனவே அறிந்து இருந்தேன் . 2009 இன அழிவு போராட்ட காலங்களில் எங்களோடு அவரும் களத்திலே நின்று இருந்தார். ஒருசமயம் தஞ்சாவூரில் ஒரு மறியல் போராட்டத்தில் கலந்து கொண்ட போது அவரை நெருங்கி பார்க்கின்ற ஒரு அனுபவம் எனக்கு ஏற்பட்டது. மிகவும் ஆவேசமான அதே சமயத்தில் சற்று அறிவுப்பூர்வமான ஒரு இளைஞன் அவர்.ஐயா மணியரசன் தலைமையிலான ஒரு மாநாட்டிலும் அவரை நான் கண்டிருந்தேன். அவரை ஐயாவின் மகன் என நான் அறியத் தொடங்கினேன்.
சில காலங்களுக்கு பிறகு அவரைப் பற்றியும் அவர் இயக்கிய “”பாலை” என்ற திரைப்படத்தை பற்றியும் நான் அறிந்திருந்தேன். நான் அறிந்திருந்த வகையில் அவர் தீவிரமான ஒரு அரசியல் களத்தில் ஒரு ஆளுமையாக வெளிப்படுவார் என்று அப்பொழுதுகளில் நான் நம்பினேன். சில வருடங்களுக்கு அவரைப் பற்றி எனக்கு எந்த தகவலும் கிடைக்கவில்லை. ஒருமுறை ஆனந்தவிகடனில் அவரைப் பற்றிய சிறு செய்தி ஒன்றும், அவர் நடத்தி வருகிற செம்மைவனம் கூடல் பற்றிய செய்தி ஒன்றும் படித்தேன்.பிறகு ஆனந்த விகடனில் தொடர் ஒன்றை அவர் எழுதியபோது , படித்தேன். நிச்சயமாக அவர் நான் கண்ட ஆவேசமான இளைஞன் அல்ல. இவர் வேறொரு மனிதர் என நான் நினைக்க தொடங்கி இருந்தேன்.
….வெகுகாலம் கழித்து கும்பகோணத்தில் நடந்த உழவர் பாதுகாப்பு மாநாட்டின் கருத்தரங்கில் அவர் ஒரு பேச்சாளராக கலந்து கொண்டார். அப்போது அவர் ஒரு சூழலியல் போராளியாக உருவாகி வருகிறார் என நம்பினேன்…..வெகு காலம் கழித்து ஐயா மணியரசன் அவர்களின் தாயார் இறப்பிற்கு சென்றபோது மீண்டும் அவரைப் பார்த்தேன்.….இந்த முறை நிறைய மாறுதல்கள். அண்ணன் சீமானோடு நான் சென்றிருந்தபோது ஐயாவை சுற்றியும் ,அண்ணனை சுற்றியும் நிறையக் கூட்டம் . இந்தக் கூட்டத்தில் எல்லாம் சிக்கி விடாமல் அவர் தனியாக அமர்ந்திருந்த அந்த விசித்திர காட்சி என்னை மிகவும் ஈர்த்தது. நானும் அவரோடு சேர்ந்து அமர்ந்து கொண்டேன். கொஞ்சமாக பேசினார். நிறைய கேட்டார்.
அதுவே வெகுவாக என்னை ஈர்த்தது….பிறகு சில நேரங்களில் சில அலைபேசி உரையாடல்களை தவிர, அண்ணன் சீமான் அவர்களுக்கு அவர் சொல்ல விரும்பும் செய்தியை என் மூலமாக கடத்தும் ஒரு கருவியாக பயன்பட்டதை தவிர, பெரிய நெருக்கமில்லை…..தம்பி செந்தில்நாதன் தொடங்கிய “தமிழம்” வலையொளி யூடியூப் சேனலில் அவரது உரை ஒன்றை கேட்க நேர்ந்தபோது இதுவரை இல்லாத, எனக்குள் நிகழாத ஏதோ ஒரு சிறிய அதிர்வு எனக்குள் நிகழத் தொடங்கியது. கடைசியில் அலைக்கழிப்புகளுக்கு மத்தியில் துடுப்பு கிடைத்துவிட்டதாக உள்மனம் சொன்னது.மனதிற்குள் நானே ஒரு முறை அழுத்தந்திருத்தமாக சொல்லிக்கொண்டேன்.
“ஆசான்”…..
குறிப்பாக ராஜராஜ சோழன் பற்றி சர்ச்சைகள் ஏற்பட்ட போது ஐயா மணியரசன் அவர்கள் ஆதாரங்களோடு கடுமையான எதிர்வினை ஆற்றியிருந்தார். அவர் வழியை பின்பற்றி அண்ணன் சீமான் அவர்களும் எதிர்வினை ஆற்ற தயாராகி கொண்டிருந்தார்.அந்த நேரத்தில் தான் ஆசான் செந்தமிழன் அழைத்தார்.அவதூறுகளுக்கு எதிர்வினை ஆற்றுவது என்பது அவதூற்றுகளை பலமாக்கும் என்ற கருத்தை அவர் முன்வைத்தார். அண்ணன் சீமான் இதுபோன்ற கருத்துகளுக்கு பதில் அளிக்க தேவையில்லை என்றும், ஐயா மணியரசன் பதிலளித்தது கூட தனக்கு உடன்பாடு இல்லை என்றும் அழுத்தம் திருத்தமாக ஆசான் தெரிவித்தார்.
சொல்லப்போனால் அவதூறுகள் முகவரி அற்றவை என்றும் ,நமது எதிர்வினைகள் தான் அதன் முகவர்களாக மாறத் தொடங்குகின்றன என்றும் , அண்ணன் சீமான் இதற்கு எதிர்வினை ஆற்ற வேண்டாமென்றும் ஆசான் கேட்டுக்கொண்டார்.அதை நான் அண்ணனிடம் தெரிவித்தேன். தம்பி சொல்வது சரிதான். நாம் இராசராசனை கொண்டாடுவோம். போற்றுவோம். இதுபோன்ற அவதூறுகளுக்கு பதில் சொல்லாமல் புறக்கணிப்போம் என்று அவரும் ஆசான் கருத்தை வழிமொழிந்தார்…..இன்னும் நெருக்கமாகி இருந்தோம்.
ஆசானது காணொளி இல்லாத குரல் பதிவுகள் ஒவ்வொன்றையும் தேடிப்பிடித்து கேட்கத் தொடங்கி இருந்தேன். நள்ளிரவில் விளக்குகளை அணைத்துவிட்டு ஆசான் குரலோடு அமைதியாக எங்கோ ஒரு மூலையில் அமர்ந்து செவி எடுக்க கற்றுக் கொண்டிருந்தேன். பேசுவதை குறைத்து கேட்க கற்றுக் கொள்ளத் தொடங்கினேன்.…மீண்டும் சென்னையில் நடந்த “தமிழரா திராவிடரா” கருத்தரங்கிற்கு ஆசான் வந்தபோது ஈடு இணையற்ற அவரது பேராற்றல் என்னை முழுவதுமாக இழுத்துக் கொண்டதை உணர்ந்தேன் . தம்பி செந்தில்நாதன், தம்பி லிங்கதுரை ஆகியரோடு ஆசானை செம்மை வனத்தில் சந்தித்து உரையாடி கொண்டிருந்த அந்த ஒரு நாள் என் வாழ்வில் மிகப்பெரிய மாற்றங்களை ஏற்படுத்தத் தொடங்கியது.
ஆசான் எழுதிய அனைத்து நூல்களையும் வாங்கிக்கொண்டு படிக்கத் தொடங்கியபோது முற்றிலுமாக வேறு உலகத்திற்கு ஆசான் கைப்பிடித்து அழைத்துச் செல்வதை உணர்தேன்……அந்த மென்மையான குரலில், எதையும் எளிமைப்படுத்தும் வலிமை இருந்தது. புரிந்துகொள்ளவே சிக்கலாக இருக்கின்ற செய்திகளைக் கூட எளிமையாக்கி தருகிற வித்தையை ஆசான் பெற்றிருந்தார்.ஒரு மனஅழுத்தம் மிகுந்த ஒரு நாளில் ஆசானுக்கு அழைத்தேன்.
வெகுநேரம் நான் தான் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன். சின்ன சின்ன வார்த்தைகளில் ஆசான் எனக்கு பதில் அளித்துக் கொண்டிருந்தார்.மூடிக்கிடந்த கதவுகள் ஒவ்வொன்றாய் திறந்து கொண்டே வந்தன.ஒரு கடற்கரை ஓரம் ஜன்னல்கள் அதிகம் வைத்து கட்டப்பட்ட ஒரு மாடி அறை போல மனம் மாறத் தொடங்கியது. ஆசான் கதவுகளைத் திறக்க தொடங்கினார். அதுவரை நம் மீது படாத காற்று நம்மீது பட்டு உடல் சிலிர்க்கத் தொடங்கியது. நம்மீது படாத வெளிச்சம் நமக்குள் ஆழத் தொடங்கியது…..ஒட்டுமொத்தமாக ஆசான் என்ன சொல்ல வருகிறார் என புரிந்து கொள்ள முயன்றபோது அவர் எதுவும் சொல்ல வரவில்லை என்பதாகவே நான் புரிந்து கொண்டேன். மாறாக ஒரு கடல் போல அவர் இருந்தார். அவரை பின்பற்ற தொடங்கியவர்கள்தான் அவரிலிருந்து எடுக்க தொடங்கினோம். அந்த ஆழ் கடல் எடுக்க எடுக்க தீராத புதையல்களை கொண்டது என உணரத் தொடங்கிய கணத்தில் தான் ஆசான் என் அருகில் இருந்தார்……
நேற்றைய தினம் திருச்சியில் நடைபெற்ற வீரத்தமிழர் முன்னணியின் நாங்கள் தமிழர்கள் ஏன் என்ற கருத்தரங்கில் கலந்து கொள்ள ஆசான் வந்திருந்தார். “தமிழரா திராவிடரா” என்ற தலைப்பில் ஏற்கனவே நாங்கள் நடத்திய கருத்தரங்கின் தலைப்பின் மீது அவருக்கு உடன்பாடில்லை. தேவையில்லாததை பற்றி ஏன் வினா எழுப்பி அதை அடையாளப் படுத்துகிறார்கள் என்று எங்களிடம் அவர் கேள்வி எழுப்பி இருந்தார்.
இந்த முறையும் எனக்கு அந்த அச்சம் இருந்தது….ஆசான் வந்திருந்தார். குடும்பத்தோடு வந்திருந்தார். வழக்கம்போல் அவர் ஓரமான ஒரு இருக்கையில் அமைதியாக அமர சென்றார். நம்மவர்கள் அவரை விடவில்லை. அவர் யாரிடமோ நின்று பேசிக் கொண்டிருந்தார். தூரத்தில் இருந்து அவரை நான் பார்த்தேன். அவர் இடத்திற்கு நான் செல்லவேண்டும் என நினைக்க தொடங்கினேன். சற்று நேரத்தில் அந்த நினைவு தீவிரமடையத் தொடங்கியது. தம்பியிடம் சொல்லி அனுப்பினேன்.என்னைப் பார்த்ததும் ஆசான் கையை உயர்த்தி புன்னகைத்தார். ஆனால் மேடைக்கு நேர் எதிரே அமர்ந்திருக்கும் எனது அழைப்பை அவர் ஏற்பாரா என்ற சந்தேகம் எனக்கு இருந்தது. அவர் வரவில்லை என்றால் நாம் சென்றுவிடுவோம் என முடிவெடுத்தேன்.
ஆனால் எப்போதும் தனித்திருந்து ஓரமாக அமரும் அவர் ஏதோ ஒன்று உணர்ந்து அவரே என்னை நோக்கி வர தொடங்கினார். மெதுவாக வந்து என் பக்கத்தில் அமர்ந்தார். என்னை ஆசான் உணர்ந்திருக்கிறார் என நினைக்கும்போது நான் மகிழ்ச்சியின் உச்சத்தில் இருந்தேன்.அக்கணத்தில் தான் இதுவரை வாழ்வில் நாம் கண்டவர்கள், பழகியவர்களை விட மிக நெருக்கமான ஒருவரோடு நாம் அமர்ந்திருக்கிறோம் என்கின்ற ஒரு நிதானம் எனக்குள் மலரத் தொடங்கியது. எனக்குள் எப்போதும் வர மறுக்கிற பாதுகாப்பு உணர்வு ஆசான் அருகில் இருக்கும்போது நான் அடைய தொடங்கியிருந்தேன். சொல்லப்போனால் மிகவும் லேசாகி இருந்தேன்.தம்பி செந்தில்நாதனும் இதே போன்ற அனுபவங்களை அடைந்திருந்ததால் அவன் கண்கள் மினுக்க என்னை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.அண்ணன் சீமான் வந்தவுடன் தன் தம்பியை இறுக்க அணைத்துக் கொண்டார் . தன் தம்பியை பற்றி நிறைய பெருமிதம் அவருக்கு.
எங்களிடம் எப்போதும் ஆசானைப் பற்றி பெருமிதம் பட்டுக்கொள்ள அவருக்கு நிறைய காரணங்கள் இருந்தன…..ஆசான் பேச தொடங்கினார்.அமைதியாக. அதேசமயத்தில் உள்ளுக்குள் உரத்த குரலில்.நாம் நம்பிக் கொண்டிருந்த எல்லா நம்பிக்கைகளையும் மறு பரிசீலனை செய்ய வைக்கின்ற செய்திகளோடு அவர் பேசத் தொடங்கினார்.
இந்த முறையும் அவர் தலைப்பில் முரண்பட்டார். நாம் தமிழர்கள் தான். ஏன் என்ற விளக்கம் யாருக்கும் அளிக்க தேவையில்லை என்றார் உறுதியான குரலில்.பவுத்தம் குறித்தும் சமணம் குறித்தும் அவர் பேசியபோது புழுதி படர்ந்த இருட்டு அறையில் எப்போதும் படராத வெளிச்சப் புள்ளிகள் விழத் தொடங்கின.எந்தவிதமான புகழ்ச்சியும் இகழ்ச்சியும் என்னை பாதிக்காது என்றார் ஆசான். அவைகள் அல்ல நான் என்றார்.
இந்தப் பதிவு கூட அப்படித்தான்.
இது அவர் அல்ல . ஆனால் இதிலும் அவர் இருக்கிறார்
…….ஆசான் பேசிக்கொண்டிருந்தார்.எனக்குள் நான் மலரத் தொடங்கி இருந்தேன்…..அதே போல் பலரும் இருந்தார்கள் என நான் நினைக்கிறேன்.
ஒருவேளை இதற்கு அப்பாலும் இருக்கலாம்.
அந்தக் கணத்தில் அந்த இடம் ஒரு பூந்தோட்டமாக மாறத் தொடங்கியிருந்தது என்பதை மட்டும் நான் அறிந்திருந்தேன்.
வர்ணாசிரமக் கோட்பாட்டை வலியுறுத்தும் வைதீக இந்து மதம் என அழைக்கப்படுகின்ற ஆரிய மதத்திற்கு எதிரான கலகக் குரல் தான் தமிழர்கள் இந்துக்கள் அல்ல என்கிற முழக்கம்.இது இக்காலத்திற்கு ஏற்றாற்போல் வடிவமைக்கப்பட்ட முழக்கம் அல்ல. காலம் காலமாக தமிழர்கள் தாங்கள் இந்துக்கள் அல்ல என்பதை தங்கள் மீது திணிக்கப்பட்ட இந்துத்துவ அடையாளத்திற்கு எதிராக முழங்கி இருக்கிறார்கள். வரலாற்றில் நமக்குக் கிடைக்கக்கூடிய தொன்ம இலக்கிய சான்றுகளான சங்கப்பாடல்கள் தொடங்கி, சித்தர் பாடல்கள் தொடங்கி, வள்ளலார் வழி வைகுண்டர் வழி என பல கொள்கை வழிகள் பார்ப்பனிய ஆரிய மதமான இந்து மதத்திற்கு எதிரான கலகக் குரல்கள் மட்டுமல்ல, மாற்று பண்பாட்டு வழி தீர்வுகள்.
கடந்த 2009 இன அழிவிற்கு பிறகான தமிழ்த் தேசிய அரசியல் உருவான காலகட்டத்தில் எப்போதும் இல்லாத அளவிற்கு பார்ப்பனிய ஆரிய இந்து மதத்தின் ஆதிக்க நிலை உச்சத்தில் இருந்ததை உணர்ந்தோம். எனவே தமிழர்கள் வரலாற்று ரீதியாகவும் பண்பாட்டு ரீதியாகவும் இந்துக்கள் அல்லர் என்பதை பகிரங்கமாக அறிவிக்க வேண்டிய ஒரு நிலைக்கு நாங்கள் உந்தப்பட்டோம்.மேலும் தமிழரின் பல பண்பாட்டு விழுமியங்களை அடையாளங்களை ஆரிய இந்து மதம், செரித்து உள்வாங்கி தனது அடையாளங்களாக வெளிப்படுத்துகிற வரலாற்றுத் திரிபுகளை அடித்து நொறுக்க வேண்டும் என இந்த மண்ணின் பூர்வ குடிமக்கள் முடிவெடுத்தோம்.லிங்காயத்துகள் போல சீக்கியர்கள் போல நாங்களும் இந்துக்கள் அல்ல என நாம் தமிழர் என்கின்ற வெகுஜன அரசியலாக கட்டமைக்கப்படுகிற இனத்திற்கான அரசியலின் ஊடாகவே தமிழர்கள் இந்துக்கள் அல்ல என்பதையும் நாங்கள் கொள்கை முடிவாக அறிவித்தோம்.
இந்தக் கொள்கை முடிவை எங்களுக்கு வாய்ப்பு கிடைக்கின்ற எல்லா இடங்களிலும் முழங்குகிறோம். தமிழர்கள் ஏன் இந்துக்கள் அல்ல என்கின்ற கேள்வி இருந்து தமிழர்கள் யார் என்பதான அறிவுத்தேடல் பிறக்கும் என நாங்கள் நம்புகிறோம். அப்படி தமிழர்கள் யார் என தேடுகிற அறிவுத்தேடல் மூலம் தமிழர் என்கின்ற தேசிய இனம் வலிமையற்ற உதிரிச் சமூகமாக மாறுகின்ற அபாயம் தடுக்கப்படும் என்பதை உணர்ந்திருக்கிறோம்.எனவே தொன்ம இனமான தமிழர் என்கின்ற தேசிய இனத்தின் பண்பாட்டை மீட்க காலப்புழுதியில் புதைந்து கிடக்கும் எம் இனத்தின் மெய்யியல் சிந்தனைகளை மீண்டும் இந்த மண்ணிலே விவாதப் பொருளாக மாற்ற வேண்டும் என்ற நோக்கத்தில் தான் எங்களது பயணம் அமைகிறது.
இஸ்லாமும் கிறிஸ்தவமும் ஒரு மதம் என்ற அடிப்படையில் அதற்கான அடிப்படைத் தகு நிலைகளை கொண்டிருக்கின்றன. ஆனால் சர் வில்லியம் ஜோன்ஸ் என்கிற ஆங்கிலேய அதிகாரி உருவாக்கிய சொல்லான “இந்து” என்பது ஒரு மதத்தின் பெயர்ச்சொல் அல்ல. அது இந்த மண்ணை ஆண்ட ஆங்கிலேயர் தனது வசதிக்காக உருவாக்கிக் கொண்ட அரசியல் நிர்வாகச் சொல்.இஸ்லாமும் கிறிஸ்தவமும் தங்களுக்கென தனித்த வழிபாட்டு முறைகளை கொண்டிருக்கின்றன. அதற்கென தனித் தனியாக புனிதநூல்கள் அடையாளம் காட்டப்பட்டிருக்கின்றன. ஆனால் இந்து என்று ஆங்கிலேயரால் கட்டமைக்கப்பட்ட மதம் இதுபோன்ற ஓர்மைக் கூறுகளை கொண்டிருக்கவில்லை என்பதோடு மட்டுமில்லாமல், ஒரு மதம் என்கிற முறைமையில் ஆய்வாளர்கள் வரையறுக்கிற காரணிகளோடு இந்து மதம் ஒத்துப் போவதில்லை.
யார் இந்துக்கள் என்கின்ற கேள்விக்கு இந்து என்கின்ற சொல்லை இந்த நிலத்தில் வாழக்கூடிய கோடிக்கணக்கான மக்களுக்கான பொதுச் சொல்லாக மாற்றிய சர் வில்லியம் ஜோன்ஸ் அளித்த பதில் மிக விசித்திரமானது.யார் இஸ்லாமியர்கள் இல்லையோ, யார் சீக்கியர்கள் இல்லையோ, யார் கிறிஸ்தவர்கள் இல்லையோ அவர்கள் எல்லாம் இந்துக்கள் என போகிற போக்கில் வரையறுத்த விபரீதத்தை தான் இன்று நாம் அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.ஏற்கனவே தமிழர் நிலத்தில் சைவம்,மாலியம், பௌத்தம் சமணம் என பல்வேறு நம்பிக்கைகள் இங்கே இருந்தன. மேலும் ஆங்கிலேயர் வருகைக்கு முன்பாகவே இருந்த ஆரிய புராதான வைதீக பார்ப்பனிய மதத்திற்கு எதிராக , வருணாசிரம கோட்பாடுகளுக்கு எதிராக தமிழர் மண் உளவியலாகவே எதிர்ப்பு நிலையை கொண்டிருந்தது. ஆனால் ஆங்கிலேயர் தனது நிர்வாக வசதிக்காக இந்து என்கின்ற பொது அடையாளத்துக்குள் தமிழர்களின் அனைத்து விதமான நம்பிக்கைகளையும் அடைத்து ஏற்கனவே இருந்த ஆரிய வைதீக மதத்திற்கு வலுவை சேர்த்தனர்.
இந்து மதத்தை பரப்புவதற்காக சாமி விவேகானந்தர் தமிழகத்திற்கு வந்திருந்தபோது எங்களை இந்துக்கள் என்று நீங்கள் எவ்வாறு அடையாளப் படுத்தலாம் என பேரறிஞர் மனோன்மணியம் சுந்தரம் பிள்ளை வினா எழுப்பினார்.எனவே தமிழர்களின் தொன்ம அடையாளங்களை அழிக்கும் விதமாக ஏற்படுத்தப்பட்ட இந்து என்கின்ற பொது அடையாள சொல்லை தமிழர்கள் நாங்கள் நிராகரிக்கிறோம் என்பதன் அடிப்படையிலேயே தமிழர்கள் நாங்கள் இந்துக்கள் அல்ல என பேரறிவிப்பு செய்கிறோம்.தமிழர்கள் எத்தனையோ மதங்களை சார்ந்து வாழ்கிறார்கள்.அயலில் இருந்து இறக்குமதியான இஸ்லாம் கிறிஸ்தவ மதங்களின் மீது நம்பிக்கை கொண்ட தமிழர்களை தாய் மதத்திற்கு திரும்பி வாருங்கள் என்று நாம் அழைக்கவில்லை. அது தேவையும் இல்லை. சொல்லப்போனால் வர்ணாசிரம அடுக்கை, ஆரிய இந்து மதத்தின் ஏற்றத்தாழ்வுகளை வெறுத்த தமிழர்கள்தான் இஸ்லாத்தையும், கிறிஸ்தவத்தையும் ஏற்றார்கள். வர்ணாசிரம கோட்பாட்டை வலியுறுத்துகிற இந்து மத எதிர்ப்பு புள்ளியில் அவர்கள் எங்களோடுதான் நிற்கிறார்கள்.
இந்தப் புரிதலோடு தான் இந்து என்கின்ற அடையாளத்தில் இருந்து தமிழர்கள் வெளிவர வேண்டும் என்கிற அழைப்பினை தான் நாம் தமிழர் கட்சியின் தலைமை ஒருங்கிணைப்பாளர் அண்ணன் சீமான் அவர்கள் சென்ற இடங்களில் எல்லாம் அழைப்பு விடுக்கிறார்.நாம் தமிழர் கட்சியில் எத்தனையோ இஸ்லாமியர்கள், கிருத்தவர்கள் கட்சியின் உயர் நிர்வாக பொறுப்பில் இருக்கின்றார்கள்.
அண்ணன் சீமானின் கருத்தை மிகச் சரியாக புரிந்து கொண்டு அண்ணனோடு பயணிக்கிறார்கள். இஸ்லாமிய மக்களை பாதிக்கின்ற குடியுரிமை சட்டத்திற்கு எதிராக ஒவ்வொரு பள்ளிவாசலிலும் போராடிய இஸ்லாமிய தமிழர்களோடு களத்தில் நின்ற ஒரே கட்சி நாம் தமிழர் கட்சி மட்டும்தான். அதன் காரணமாக தமிழகத்தில் வழக்கு பெற்ற ஒரே ஒரு அரசியல் தலைவர் அண்ணன் சீமான் மட்டும்தான்.
இதைப் புரிந்து கொண்டு , வெகு காலத்திற்குப் பிறகு இஸ்லாமிய, கிறிஸ்தவ இளைஞர்கள் திராவிட கட்சிகளை விட்டு தமிழ் தேசியத்தின் மீது நம்பிக்கை கொண்டு நாம் தமிழர் கட்சியை நோக்கி நகருகின்ற காட்சிகளை பொறுக்க முடியாமல் தான் இதுபோன்ற வெட்டி ஒட்டி அவதூறுகளை பரப்ப வேலைகளை திராவிட ஆதரவாளர்கள் திட்டமிட்டு செய்கிறார்கள்.
எங்களுக்கு முன்னால் இருந்த முன்னோர்கள் வள்ளலார் வழி வைகுண்டர் வழி என்றெல்லாம் கட்டமைத்து விட்டு இந்து மதத்தில் சங்கமித்து விட்டார்கள் என தீவிர திராவிட ஆதரவாளர் ஒருவர் எச்சரித்துள்ளார்.எங்களை அவர் எச்சரிக்க தேவையில்லை. தன் கட்சியில் 90 சதவீதம் இந்துக்கள் தான் இருக்கிறார்கள் என இந்து மதத்தை நம்புகிற திமுக தலைவரை அவர் எச்சரித்தால் நாட்டுக்கும், நாட்டு மக்களுக்கும் நல்லது.ஏனெனில் திராவிடம் தான் ஆரியத்தை தமிழக நிலத்தில் விதைத்த, காப்பாற்றுகிற, கூட்டணி அரசியல் செய்கிற வேலையை திறம்பட செய்து வருகிறது.இதை தெளிவாக புரிந்து கொண்டு, அண்ணன் சீமான் அவர்களது கருத்தை வெட்டி ஒட்டி அவதூறு பரப்புவர்களின் அரசியல் பிழைப்பு தனத்தை அம்பலப்படுத்த வேண்டும் என கேட்டுக்கொள்கிறேன்.
காலை,மாலை,இரவு என மூன்று வேளையும் சீமான் போபியா பிடித்து அலையும் அறிவாலயத்து அடிமைகளை பார்க்கும்போது ஒருபுறம் வேதனையாகவும், மற்றொருபுறம் இப்படி இவர்களை நிம்மதியில்லாமல் எட்டு திசையிலும் கட்டி அடிக்கிறாரே அண்ணன் என்பதான மகிழ்ச்சியாகவும் இருக்கிறது.
அவர் சாதாரணமாக பேசுவதில் கூட எங்கே உள்ளே புகுந்து பொரணி பேசலாம் என்கின்ற கேடுகெட்ட மனநிலை உச்சத்தில் நின்று ஆடுகின்ற காலம் இது.குமரி மாவட்ட கனிமவளம் கொள்ளை போவது அவர்களுக்கு பிரச்சனை இல்லை. சாட்டை துரைமுருகன் திட்டி விட்டார் என்பதுதான் அவர்களுக்கு பிரச்சனை. நீட் தேர்வை இதுவரை நீக்க முடியவில்லை என்பதெல்லாம் அவர்களுக்கு பிரச்சனை இல்லை.
சீமான் இன்று என்ன பேசினார் என்பது தான் அவர்களுக்கு பிரச்சனை.இப்படி மண்டை முழுக்க அவர்களுக்கு பைத்திய சுமை ஏறி 24/7 ஒரே சிந்தனையில் சீமான், நாம் தமிழர் என அவர்கள் கிறுக்கு பிடித்து சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.நெருங்கி நின்று என்ன பேசுகிறார்கள் என கவனித்து விடாதீர்கள். கடித்து வைத்து விடுவார்கள் கவனம்.
இன்று பனைத் திருவிழா தொடங்கிவைத்து அண்ணன் பத்திரிகையாளர்களை சந்தித்தபோது பேசிய சில கருத்துக்களை திசைதிருப்பி வழக்கம்போல் சில வில்லங்க பதிவுகளை சமூக வலைதளங்களில் பரப்ப தொடங்கியுள்ளனர்.தமிழர்கள் இந்துக்களே இல்லை, தமிழர்களை இந்துக்கள் என்பதை நாங்கள் ஏற்கவில்லை என்பதுதான் அண்ணன் சீமான் சொன்னது,
உடனே செய்தியாளர் இடைமறித்து கிறித்துவ, இஸ்லாமிய சமயங்களை நோக்கி ஏன் கேள்வி எழுப்புமாட்டேன் என்கிறீர்கள் என்றதற்கு , அவை வெளியிலிருந்து வந்த சமயங்கள்தானே, ஒன்று ஐரோப்பிய சமயம், மற்றொன்று அரேபிய சமயம்தானே என்று கூறிவிட்டு,மீண்டும் விட்ட பதிலை தொடர்கிறார்.. அதாவது மர செக்கு எண்ணெய்க்கு திரும்புவதுபோல் தமிழர்கள் தங்கள் சமயங்களின் மீது பூசப்பட்ட இந்து என்ற அடையாளத்தை விடுத்து சைவம் , மாலியம் என்று மீண்டு வாருங்கள் என்று சொல்லி அந்த பேட்டியை நிறைவு செய்கிறார்.ஆனால் முன்பாதியை வசதியாக மறைத்துவிட்டு திராவிடத் திருடர்கள் வழக்கம்போல் தங்கள் வெட்டி ஒட்டும் வழக்கமான வேலையின்படி, செய்தியாளர் இடைமறித்து கேட்ட கேள்விக்கான பதிலையும், நாங்கள் இந்துகள் அல்ல என்பதற்கு கொடுத்து வந்த பதிலின் தொடர்ச்சியின் மீதத்தையும் சேர்த்துசீமான் இந்து மதத்திலிருந்து மீண்டு சைவம், மாலியத்திற்கு மீண்டு வாருங்கள் என்று சொன்னதை இஸ்லாம், கிறித்துவத்திலிருந்து மீளச்சொன்னதுபோல் கேடுகெட்ட அவதூற்றுப் பொய்ப் பரப்புரையில் ஈடுபடுகின்றனர்.
நாம் தமிழர் கட்சியின் வளர்ச்சியை தடுக்கிறார்களாம். வாங்கிய 200 ரூபாய்க்கு என்ன வேலை பார்த்தீர்கள் என ஓனர் கேட்கின்ற கேள்விக்கு திராவிட பஜனை கோஷ்டியினர் பதிலளிக்க எப்படியெல்லாம் குட்டிக்கரணம் அடிக்க வேண்டி இருக்கிறது..??இந்தப் கேடு கெட்ட பொழப்பிற்கு..!
வழக்கறிஞர் மணி செந்தில்.நாம் தமிழர் கட்சி.
59தமிழ வேள், பொன்வாசிநாதன் விஜயரெங்கன் and 57 others2 comments27 sharesLikeCommentShare
சம காலத்தில் திராவிட/தேசிய தத்துவங்களை சார்ந்த அனைத்து அமைப்புகளுக்கும் எதிராக நிற்பது என்பது உண்மையில் சற்றே திமிர் கலந்த பெருமிதமாகத்தான் இருக்கிறது. இவர்கள் நம்மை பார்த்து பதற பதற நமக்கு ஆர்வம் கூடுகிறது. பதற்றத்தோடு நம் மீது அவதூறுகளை அள்ளி வீசி அழித்துவிடுவோம், முடித்து விடுவோம், தனித்து விடுவோம் என இவர்கள் துள்ளி குதிக்கும் போது நமக்கு பரவசம் கூடுகிறது. இவர்கள் எதிர்க்கும் போதெல்லாம் மனம் உற்சாகம் அடைந்து உயிர் கொள்கிறது.வரலாற்றில் நம்மைப்போன்ற உறுதி கொண்ட ஒரு கூட்டத்தை தமிழக அரசியல் இப்போதுதான் எதிர்கொள்கிறது.
இந்த மன உறுதி இன அழிவினால் ஏற்பட்ட அறிவினால் உண்டானது. இனி இழப்பதற்கு எதுவும் இல்லை என்ற நிலையில் உண்டானது. 60 ஆண்டு காலமாய் நாம் ஏமாற்றப்பட்டதன் பின்னால் உள்ள அவமானத்தால், காயத்தால், வலியால், உண்டானது.எனக்கு நன்றாக நினைவிருக்கிறது. 2009 டிசம்பர் மாதத்தில் நாம் தமிழர் மிகச்சிறு அமைப்பாக ஊருக்கு ஊர் முளைவிடத் தொடங்கிய காலகட்டத்தில்.. அண்ணன் சீமான் உள்ளிட்ட நாங்கள் பலரும் ஊர் ஊராய் அலைந்து கலந்தாய்வுக் கூட்டம் என்ற பெயரில் உணர்வாளர்களை ஒன்று திரட்டிய காலக்கட்டம் அது. அப்போதுதான் பெரம்பலூர் கலந்தாய்வு கூட்டத்தில் அண்ணன் சீமான் தீர்க்கதரிசி போல ஒரு கருத்தை வெளியிட்டார்.”கடந்த 50 ஆண்டு கால அரசியல் என்பது கருணாநிதி வாழ்க, கருணாநிதி ஒழிக என்கிற இரண்டு மட்டும் தான்.
அடுத்து வருகிற 50 ஆண்டுகால அரசியல் என்பது நாம் தமிழர் வாழ்க, நாம் தமிழர் ஒழிக என்கிற இரண்டு மட்டும்தான்.”இப்போது அதுதான் நடக்கிறது. எல்லோருக்கும் நாம் எதிரி. ஆனால் நாமோ இவர்களில் 99 சதவீதத்தினரை பொருட்படுத்துவது கூட இல்லை. அண்ணன் சீமான் சொன்னது போல “எங்களை எதிர்பபவர் எல்லாம் எங்கள் எதிரியல்ல . நாங்கள் யாரை எதிர்க்கிறோமோ அவர் மட்டுமே எங்கள் எதிரி.”இந்த மண்ணில் தமிழ்த்தேசியம் என்ற கருத்துரு ஒரு சிறு குழுவாக எழுந்து,இருந்து முடிந்துவிடும் என இவர்கள் நம்பினார்கள்.
கடந்த கால வரலாறும் அப்படித்தான். எங்களுக்கு முன்னால் இருந்த எத்தனையோ தமிழ்த்தேசிய மூத்தவர்கள் கூட தமிழ்த்தேசியம் ஒரு வெகுசன கருத்தியலாக மலராது என நம்பினார்கள். ஏனெனில் திராவிடம் என்ற மகா பூதம் காலம் காலமாய் தமிழ்த் தேசியம் என்ற மலரத் துடித்த இனமான உணர்ச்சியை ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் விழுங்கி செரித்துக் கொண்டிருந்தது.ஆனாலும் விடாப்பிடியாக அண்ணன் சீமான் இந்த முறை வழமை விதியை மாற்றி எழுத தொடங்கினார். அசாத்திய உழைப்பினால் இவர்களது நம்பிக்கையை பொய்ப்பித்தார். தன்னம்பிக்கை கொண்ட ஒரு மனிதனின் தனி வரலாறு அது.இவர்கள் எல்லோரும் இத்தனை ஆண்டுகாலம் கேள்வி கேட்க முடியாத புனித பிம்ப முகங்களோடு உலா வந்தார்கள். ஊடகங்களில் எல்லாம் தாமே என்று படம் காட்டினார் கள். ஆனால் உலகம் உள்ளங்கையில் அலைபேசி வழியாக வந்து உட்கார தொடங்கும்போது பேருந்து செல்லாத கிராம வீதிகளில் கூட அண்ணன் சீமான் அலைபேசி திரைகளை ஆக்கிரமிக்கத் தொடங்கினார்.
எங்கிருந்தோ வந்த எதிர்பாராத தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி தமிழ்த்தேசிய எழுச்சிக்கு உரம் இட்டது.இனி இவர்கள் இறுதியாக நம்பியது, நம்புவது அவதூறு என்கின்ற ஆயுதத்தை மட்டுமே. இளைஞர்கள் வெகுவாக உள்ள சமூக வலைதளங்களை ஏறக்குறைய தன் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்கிற அமைப்பாக நாம்தமிழர் எழத் தொடங்கியபோது இவர்கள் அவதூறு ஆயுதங்களைக் கொண்டு பொய்களை வீசத் தொடங்கினார்கள். எதிர்வினை ஆற்ற இளைஞர்கள் எழுந்தபோது இவர்கள் கட்டுப்பாடற்றவர்கள், திட்டுகிறார்கள், கொலை மிரட்டல் விடுக்கிறார்கள் என்றெல்லாம் கத்தி கூப்பாடு போட்டார்கள். கூட்டம் சேர்க்க முயன்று சோர்ந்தார்கள். கடைசியில் தாங்களே ஒரு கூட்டம் என தங்களைத் தாங்களே திருப்திப் படுத்திக் கொண்டார்கள்.
ஆனாலும் ஒரு புறம் நாம் தமிழர் இவர்கள் கண்ணெதிரே வளர்ந்து கொண்டே செல்கிறது. ஒவ்வொரு நாளும் புதிய இளைஞர்கள். ஒவ்வொரு ஊரிலும் புலிக் கொடி மரங்கள்.இவர்களும் நம்பிக்கை இழக்காமல் அவதூறு சளி பிடித்து இருமிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால் நாம் தமிழர் இளைஞர்களோ, ஒவ்வொரு நாளும் பல்கி பெருகிக்கொண்டே இருக்கிறார்கள்.முடிவாக நாம் உணர்வது இதுதான்.இவர்கள் எதிர்க்கவில்லை என்றாலும் நாம் வளர்வோம். எதிர்த்தாலும் நாம் வளர்வோம்.
